دبه رویانیان، قطعنامه دان احمدی نژاد!

چهار سال پیش سردار محمد رویانیان -یکی از ده ها نظامی وارد شده در فوتبال ایران- با یک مربی خارجی به نام مانوئل ژوزه قراردادی گرانقیمت بست و بعد به شکلی ناشیانه عذر او را خواست. حتی هواداران متوسط و کم سال فوتبال ایران هم می دانستند آخر آن اخراج کجاست و چه دردسر بزرگی انتظار باشگاه پرسپولیس را می کشد. سردار اما عین خیالش نبود. هر وقت موضوع را با او مطرح کردند، داستان را وارد فاز شوخی و خنده کرد و البته در جدی ترین عکس العملش به بحران مانوئل ژوزه عینا این عبارت را به زبان آورد: «مشکلی نیست، دبه می کنیم!» امروز اما داستان حسابی بیخ پیدا کرده. در بهترین فصل فوتبالی دو دهه گذشته پرسپولیس، حالا هواداران عمیقا خطر کسر امتیاز از تیم محبوب شان را حس می کنند. حتی کار چنان بیخ پیدا کرده که مدیران باشگاه شماره حساب اعلام کرده اند تا بتوانند به شکل مستقیم از مردم پول بگیرند!

شب عید است و دولت باید به شهروندان عیدی بدهد، اما اینجا در پرسپولیس، این مردم هستند که به تیم تحت مالکیت دولت پول می دهند! عجیب است، اما کارمند و کاسب و کارگر باید حاصل عرق جبین و کد یمین شان را به حساب باشگاه پرسپولیس بریزند تا پیرمرد غرغروی پرتغالی طلبش را صاف کند و چاقو را از روی رگ گردن باشگاه بر دارد. فوتبال تنها دلخوشی فقراست و حالا حتما خیلی از آنها که معاش شان را هم به سختی تامین می کنند، ته جیب شان را به عشق پرسپولیس می تکانند تا شاید این تیم از مخمصه ژوزه بیرون بیاید؛ سوال مهم اما این است که شما کجا تشریف دارید آقای رویانیان؟ آن کسانی که تشخیص دادند لباس نظامی را از تن تان بیرون کنند و یکی از پرهوادارترین باشگاه های آسیا را دست تان بسپارند کجا تشریف دارند؟

اصل قصه همین است که همیشه رویانیان و امثال او دبه می کنند، اما تاوانش را مردم باید بپردازند. این کلیدواژه لعنتی «دبه» چقدر آدم را یاد آن اظهار فضل تاریخی محمود احمدی نژاد می اندازد که گفت: «آنقدر قطعنامه صادر کنید تا قطعنامه دان‎ تان پاره شود.» بدبختانه آنچه پاره شد، قطعنامه دان سازمان ملل نبود. برای جبران یکی یکی این شاهکارها، هزینه فراوانی بر مردم ایران تحمیل شد. برای همین افزایش ناقابل فروش نفت، ثبات نسبی قیمت ها و همین دلخوشی کوچک که ایرباس دوم در فرودگاه مهرآباد پهلو بگیرد، مردم ایران شب بیداری‎ های زیادی کشیدند و به مذاکرات ظریف با همتاهایش گوش دادند. احمدی نژاد البته هنوز آنقدر اعتماد به نفس دارد که سفر استانی برود و نهال بکارد. شما هم از پشت پرده بیرون بیایید و با ژست فاتحانه درختی چیزی بکارید آقای رویانیان؛ ما مردم آنقدر بخشنده و فراموشکار هستیم که داستان «دبه» را کلا از یاد ببریم و باز با هیجان برای تان بخوانیم: به احترام سردار...!