دربی در غبار

تعطیلی طولانی و عجیب لیگ برتر که به‌خاطر برگزاری نخستین جام‌جهانی زمستانی تاریخ رخ داد، روزهای واپسین خود را پشت سر می‌گذارد. بلافاصله بعد از پایان این تعطیلی اما شاهد برگزاری مهم‌ترین مسابقه باشگاهی کشور خواهیم بود؛ نبرد پرسپولیس و استقلال که 29آذر در ورزشگاه آزادی انجام می‌شود. دربی همیشه غیرقابل پیش‌بینی است اما دلایل فراوانی وجود دارد که نشان می‌دهد به‌ویژه در مورد این بازی چیز زیادی نمی‌دانیم.

استارت در نقطه جوش: شرایط مطلوب برگزاری مسابقه‌ای در سطح دربی این است که تیم‌ها در اوج باشند و در فرم مسابقه به‌سر ببرند ولی چنین وضعیتی وجود ندارد. بعد از یک ماه رکود و تعطیلی، سرخابی‌ها ناگهان باید در مهم‌ترین دوئل لیگ به مصاف هم بروند. در نتیجه نمی‌دانیم چه چیزی انتظارمان را می‌کشد و پرسپولیس و استقلال از نظر کیفی در چه سطحی هستند.

اردوهای لغو شده: هم پرسپولیس و هم استقلال به‌دنبال آن بودند که در طول تعطیلی طولانی جاری اردوهای آماده‌سازی برون‌مرزی برگزار کنند. از قرار معلوم انتخاب نهایی هر دو باشگاه هم امارات بود اما مسئولان مربوطه با اعزام هیچ‌یک از 2 تیم موافقت نکردند. گویا لغو اردو باعث شکایت و دلخوری سرمربیان 2 تیم شده؛ به‌خصوص ریکاردو ساپینتو که حتی درخواست تعویق دربی را هم داده بود. هر چه هست اگر کیفیت این مسابقه پایین بود، مربیان یک بهانه حاضر و آماده در اختیار دارند.

بدون تماشاگر: تا این لحظه قرار است مصاف پرسپولیس و استقلال در ورزشگاه خالی آزادی برگزار شود. به هر حال نباید از نظر دور داشت که حضور تماشاگران می‌توانست گرما و جذابیت بازی را دوچندان کند، اما گویا در نبرد پیش‌روی پرسپولیس و استقلال خبری از این فاکتور نخواهد بود.

حساسیت جدولی: حتی اگر پرسپولیس و استقلال در 2نقطه کاملا متفاوت جدول قرار داشته باشند و نبرد آنها تأثیر سرنوشت‌سازی در تعیین جایگاه و سرنوشت‌شان نداشته باشد، باز هم دربی حساسیت‌های خاص خودش را دارد. حالا شرایطی را درنظر بگیرید که این 2تیم در کورس قهرمانی نیاز به کسب امتیاز از این مسابقه دارند. بدیهی است که در این صورت حساسیت کار افزایش خواهد یافت و البته این حساسیت، می‌تواند 2تیم را محافظه‌کارتر کند. هم‌اکنون پرسپولیس با 24امتیاز در صدر جدول رده‌بندی قرار دارد و استقلال با 22امتیاز روی پله دوم در تعقیب رقیب سنتی است.

تحت‌تأثیر تیم ملی: به هر حال نمی‌توان کتمان کرد که فضای فوتبال ایران در برهه کنونی تحت‌تأثیر کم و کیف حضور تیم ملی در جام‌جهانی است. در این یک ماه اولویت با تیم ملی بوده و سرخابی‌ها هم نمایندگان خاص خود را در این مسابقات داشتند. مهم است که آنها با چه روحیه‌ای به باشگاه بازگشته‌اند. در استقلال روزبه چشمی را داریم که حضوری غیرمنتظره در جام داشت و گل غافلگیرکننده‌ای هم به ولز زد، اما حسین حسینی را هم داریم که 6گل از انگلستان خورد. وضع پرسپولیسی‌ها اما بدتر بود. علیرضا بیرانوند تورنمنت خوبی نداشت، مرتضی پورعلی‌گنجی به بخشی از بدترین عملکرد تاریخ تیم ملی در جام‌جهانی تبدیل شد، وحید امیری اصلا به میدان نرفت و حضور مهدی ترابی هم چشمگیر نبود.

بعد از 20سال: یک نکته آماری در خور اهمیت هم این است که در دربی پیش رو، پس از 20سال استقلال با یک سرمربی خارجی در حالی به مصاف پرسپولیس خواهد رفت که سرخپوشان سرمربی ایرانی دارند. آخرین بار چنین اتفاقی در لیگ دوم رخ داده بود؛ جایی که آبی‌ها با رولند کخ به مصاف پرسپولیس علی پروین رفتند. بعد از آن هر زمان استقلال سرمربی خارجی داشته، در پرسپولیس هم همین وضعیت حاکم بوده است.