در انتظار نمایشی متفاوت در کلاسی متفاوت

پرسپولیس آخرین بازی قبل از شروع رقابت های آسیایی را با پیروزی پشت سر گذاشت و از تیم باانگیزه نساجی که برای بقا در لیگ می جنگد، 3 امتیاز حساس را گرفت تا همچنان در کورس رقابت ها باقی بماند. مهمتر از این 3 امتیاز، زدن دو گلی بود که یکی را عیسی آل کثیر تازه از بند محرومیت رها شده برای پرسپولیسی‎ها به ثمر رساند. یکی از چند مهاجم پرسپولیس که این روزها بحث و حرف و حدیث درباره آنها زیاد شده و عملکردشان هم زیر ذره بین منتقدان قرار دارد و هم محل بحث و البته نگرانی هواداران است.

شاید همین فشارها هم روی عملکرد آنها تأثیر گذاشته باشد و موجب شده باشد که آن بازدهی لازم را نداشته باشند. پرسپولیس در این فصل دو رویکرد متفاوت به مهاجمانش داشته است. آنها در ابتدای عیسی آل کثیر را جذب کردند که خیلی زود در ترکیب این تیم جا افتاد و به ستاره آنها در رقابت های آسیایی تبدیل شد اما عیسی آل کثیر خیلی زود به دلیل حرکت غیر حرفه ای اش با محرومیت طولانی مدتی مواجه شد و دست پرسپولیس خالی ماند. آنها البته از دیگر مهاجمان شان هم نتوانستند بهره ای ببرند و نیم فصلی را در خوف و رجا و با پیروزی های اقتصادی پشت سر گذاشتند.

در نیم فصل و با باز شدن پنجره نقل و انتقالاتی اما تغییرات مهمی در خط حمله سرخ ها رخ داد. آرمان رمضانی مهاجم ناکام آنها در نیم فصل اول به تیم رقیب رفت و پرسپولیسی ها یک مهاجم ایرانی را از لیگ پرتغال به خد مت گرفتند؛ شهریار مغانلو که بعد از چند ماه تجربه حضور در پرتغال تصمیم گرفت تا به لیگ ایران بازگردد و شانسش را در پرسپولیس امتحان کند. مهدی ترابی هم بعد از یک انتقال ناکام به لیگ قطر بار دیگر به پرسپولیس برگشت و در بهار 1400 این عیسی آل کثیر بود که با اتمام محرومیتش به پرسپولیس بازگشت تا خط آتش سرخ ها به نقطه قوت آنها بدل شود. با این حال در چند بازی اخیر عملکرد مهاجمان پرسپولیس ترکیبی از ناهماهنگی، فرصت سوزی و خودخواهی بود. مسأله ای که موجب شد تا آنها کارکرد مورد نظرشان را نداشته باشند و نگرانی هایی را در دل هواداران ایجاد کنند.

بی شک بخشی از این مسأله به فشار روانی روی بازیکنان باز می گردد. عملکرد ضعیف خط آتش سرخ ها در نیم فصل نخست موجب شد تا مهاجمان تازه اضافه شده به این تیم هر کدام خودشان را عامل نجات بخش تیم و تمام کننده این بحران بدانند و این مسأله موجب از بین رفتن تمرکزشان شده. به این ترتیب است که در چند بازی اخیر می بینیم که غیر از برخی از فرصت سوزی های عجیب و غریب توسط مهاجمان این تیم، رگه هایی از خودخواهی هم دیده می شود؛ یکی از آن آفت هایی که باید توسط کادر فنی تیم به مهاجمان گوشزد شود. البته پرسپولیس در چند فصل اخیر نشان داده نمایشی متفاوت در کلاسی متفاوت در آسیا دارد و شاید همین افکت آسیایی موجب شود تا مشکل مهاجمان این تیم حل شود.