در توهم خصوصي سازي

سال پيش بود كه تيم راه آهن در روزهاي آخر فصل نقل و انتقال به بخش خصوصي واگذار شد قرار بود كه مالكان جديد بدهي هاي اين باشگاه را پرداخت كرده و با سر مربي جديد يعني علي دائي و برخي از بازيكنان بر جاي مانده از تيمهاي ديگر وارد مسابقات ليگ شود بخاطر دارم كه در همان مقطع مقاله اي نوشته ام كه خشت اول خصوصي سازي با راه آهن نهاده شده است و اگر كج برود تا ثريا ديواري ناقص خواهيم داشت اما كسي گوشش به اين حرفها بدهكار نبود زيرا پايه ها از روز اول بر اساس منطق نبود وقتي سهام باشگاهي كه ضرر مي دهد با حربه فرا بورس به بخش ديگري واگذار مي شود و هيچ كس حتي نمي داند صاحب اين باشگاه چه كسي بود و بعد سكان مدير عاملي اين باشگاه به محمد حسن انصاري فرد واگذار مي شود كه سابقه مديريت روشني ندارد و كسي نمي داند او به چه مناسبت پس از كسر 10 امتياز از تيم پرسپوليس كه عاملي جز او نداشت كه با بازيكني كه هپاتيت داشت و بازي نكرد ولي مجبور شدند قرار داد با او ببندد بار ديگر در عرصه مديريت مشغول به كار است اما انصاري فرد نامي بسيار تكراري و غالبا ناموفق در فوتبال ما است و برادران انصاري فرد محمد حسن و عباس در پرسپوليس شاهكارهائي انجام داده اند و محمد حسين ديگر برادر آنها در بخش پاسخگوئي وزارت ورزش است كه غالبا گزينه سكوت را انتخاب مي كند اما راه آهن پابه عرصه رقابتها گذاشت و به همت مردانش و انگيزه هائي كه علي دائي به آنها داد در ليگ ماندند اما همه مي دانند سر يال اعتصاب و قهر و آشتي اين تيم چه حكايت تكراري بود ووقتي بازيها تمام شد راه آهن يعني پرچمدار فوتبال خصوصي به فراموشي رفت تا اين كه بار ديگر در آستانه يك هفته مانده به بازيها بار يگر سناريو جديد و صد البته تكراري داريم يك مالك خصوصي ديگر كه بدهي ها را مي پردازد علي دائي كه از پرسپوليس رانده شد بر مي گردد بازيكنان ي كه در ته بازار نقل و انتقال مانده اند به اين تيم مي روند و تيم از شرايط بدني عقب است و شايد چون داماش ديگر تيم تحت حمايت يك شر كت هولدينگ سرمايه گزار ي كانديداهاي اول سقوط هستند وقتي به راه آهن مي نگريم ناخود آگاه به ياد پرسپوليس و استقلال مي نگريم در پرسپوليس مدير عاملي وجود دارد كه معتقد است كه تيم تا دو سال ديگر واگذار مي شود و رئيس هييت مديره باشگاه استقلال و معاون وزارت ورزش در مجلس هم به نوعي ديگر اين خبر را تاييد مي كند و ما ناخود آگاه مي پرسيم مگر استقلال و پرسپوليس بيلان مالي مشخصي دارند كه به بورس بروند ؟ از سوي رويانيان گفته مي شود پول آمدن و رفتن دنيزلي و آمدن خوزه و خريد بازيكنان از طريق فروش حقيقي است مي گوئيم مگر حقيقي قيمتي نزديك پيتر چك و بوفون و كاسياس را داشته است ؟ تيمي كه بيلان مشخصي از هزينه هاي خودش را ندارد مي تواند وارد بورس شود ؟ اگر امروز رويانيان از اين تيم برود بسياري از امكانات مالي اين باشگاه دچار مشكل مي شود همان طوري كه در زمان غمخوار شد و يا در استقلال هم شرايط مالي بازيكنان مشخص نيست و همه مي دانيم باشگاهها هنوز بدهي هاي فراواني دارند پس چگونه اين دو باشگاه مي توانند بيلان مثبت سه ساله داشته تا در بورس حضور پيدا كنند از سوي ديگر سخن از سرمايه گزار خارجي است مي گوئيم مگر تجربه هاي استقلال اهواز و استيل آذين و راه آهن را از ياد برده ايم ؟ اين كه تيم بايد واگذار شود را بي هيچ گفتگو تاييد مي كنيم زيرا مديريت دولت بر اين دو باشگاه هم غير قانوني از نظر فيفا و هم غير قابل توجيه است اما اگر قرار باشد حكايت راه آهن و استقلال اهواز و استيل آذين و داماش تكرار و يا قصه مالكيت ملوان پيش آيد كه هدايتي پول آن را داده اما سند را به نام او نمي زنند آيا مي توان به وعده رسولي نژاد و رويانيان دلخوش كرد ؟ باشگا ه هاي معروف و صاحب سرمايه اي چون گلاسكو رنجرز و بشيكتاش و ليدز وفولام و رم و ... نتوانستند از سو مديريت مالي جان سالم به در ببرند آنگاه از تيمهائي چون استقلال و پرسپوليس چه توقعي مي توان داشت كه روزهاي خوشي در آينده تجربه كنند ؟ بايد قبول كنيم مقوله طرفداري از يك تيم با سرمايه گزار ي بر روي تيم فرق دارد و سود دهي هدف اول سر مايه گزار است هان طوري كه مالكان اماراتي منچستر سيتي و يا روسي چلسي و آرسنال و يا آمريكائي ليورپول و منچستر يونايتد اين گونه مي انديشند يك سرمايه گزار بايد به اين انديشه باشد كه يا از خود صنعت پول در آورد و يا اين كه با بهره گيري از برند باشگاه به پولش برسد اما با اين شرايط استقلال و پرسپوليس چنين امري متصور است ؟