دعواهاي دوزاري! / بليت پاركينگ چه شد؟ پول پيامك ها كجا رفت؟

شايد باورش سحت باشد، اما برگزاري يادبود هادي نوروزي در نود اين هفته، بار ديگر بحث ها در مورد درآمد ناشي از نظرسنجي هاي اين برنامه را داغ كرد؛ يك سوژه كهنه و تكراري كه هر از چندگاهي به بهانه هاي مختلف سرش باز مي شود و عادل را وادار به پاسخگويي مي كند. فردوسي پور اين هفته شايد براي صدمين بار ناچار شد توضيح بدهد كه سودي از قبال مسابقه پيامكي به حساب او و برنامه اش واريز نمي شود. با اين وجود بحث در اين زمينه همچنان ادمه دارد؛ چنان كه در چند روز اخير مطبوعات و سايت هاي متفاوت سياسي و ورزشي به اين پرونده ورود كرده اند. اين وسط عده اي معتقدند عوايد ناشي از حضور مردم در اين مسابقه بايد به حساب خانواده هادي نوروزي ريخته شود و برخي ديگر با معرفي مخابرات به عنوان برنده اصلي، عادل را متهم مي كنند كه به اين شركت سودهاي كلان مي رساند!

ظاهرا عده اي از دوستان به كلي خارج از باغ تشريف دارند و حتي دقيقا متوجه نمي شوند راجع به چه چيزي در حال اظهار نظر هستند. نظرسنجي اين هفته نود بعد از مدتها تنور ارسال مسيج را داغ كرد و باعث شد 3 ميليون پيام كوتاه به سامانه اين برنامه ارسال شود. حتي در همين هفته استثنايي و با احتساب بالاترين تعرفه براي پيامك ها، مجموع درآمد مخابرات از نظرسنجي مزبور چيزي حدود 60 ميليون تومان است؛ آيا اين رقم براي چنين شركتي، اصلا به حساب مي آيد؟ آماري كه اواخر دهه 80 منتشر شد، نشان مي داد در ايران روزانه بيش از 100 ميليون پيام كوتاه مبادله مي شود و اصلا دور از ذهن نيست كه اين رقم در حال حاضر افزايش چشمگيري هم يافته باشد. با اين اوصاف آيا حقيقتا چشم شركت مخابرات دنبال هفته اي يك يا دو ميليون مسيج برنامه نود است؟ چرا عادت كرده ايم سطح بحث را تنزل بدهيم و خودمان را از موضع منتقد منصف ساقط كنيم؟ حتي اينكه درآمدهاي پيامكي اين يك برنامه خاص به خانواده نوروزي تقديم شود هم ارتباط چنداني به عادل ندارد. او يك مجري ساده است كه به سهم خودش توانست يك گردهمايي مجازي و معنوي به سود كاپيتان فقيد پرسپوليس ترتيب بدهد و خانواده اش را خوشحال كند. پول ها و حساب و كتاب ها جاي ديگري است.

هميشه عادت كرده ايم در پايين ترين و مبتذل ترين سطح ممكن بحث كنيم و گرفتار حشويات نااميدكننده باشيم. كساني كه از تشييع كنندگان پيكر نوروزي در ورزشگاه آزادي پول گرفته اند، حتما كار زشتي كرده اند و بايد به سزاي رفتارشان برسند. اين بحث اما آنقدر بيهوده بزرگ شد و كش پيدا كرد كه خيلي از مسايل مهم تر ناديده گرفته شد. مثلا وزارت ورزش از موضع عدالت محض عليه دزدهاي پاركينگ بيانيه صادر مي كند، اما يادش مي رود كه ماموريت اصلي اش سروسامان دادن به فضاي باشگاه ها در ايران است. تيمي مثل پرسپوليس كه دقيقا زير نظر وزارت ورزش اداره مي شود، سال ها حق و حقوق نوروزي را نداده؛ مطالباتي كه شايد اگر پرداخت مي شد، امروز كسي به خودش اجازه نمي داد خانواده هادي را محتاج پول چند ميليون مسيج بداند. حالا اما در سايه فرعي نگري ما، وزير و گروهش فرصت پيدا مي كنند مثل «زورو» به انتقام از مسوولان پاركينگ آزادي بپردازند و خونمايي كنند؛ يك تغيير موضع استراتژيك از صندلي متهم به جايگاه دادستان! اگر مي خواهيم يقه عادل را بگيريم، خيلي ناشيانه است كه سراغ داستان دستمالي شده پيامك ها برويم. اينجا مي شود فردوسي پور را بازخواست كرد كه چرا در همه اين 17 سال كوچكترين تلاشي براي بهبود فرهنگ هواداري ايرانيان نكرده است. اگر امروز خيلي ها درست يا غلط معتقدند با مرحوم نوروزي در دوران حياتش نامهرباني شد، بخشي از اين اتهام هم بايد متوجه قوي ترين رسانه فوتبال ايران باشد، اما در سايه كم توجهي ما عادل قسر درمي رود تا او را به رينگ عوضي پيامك ها ببريم و به سرعت ناك داون شويم. البته كه داستان دعواهاي اشتباهي، بخشي از اقتضاي زندگي در ايران است. شايد كافي باشد فقط نيم نگاهي به مجادلات پيش آمده بر سر دست دادن ظرف با اوباما بيندازيم. همه از جنس هم هستيم!