دلشوره پای جام

پرسپولیس فقط 90 دقیقه تا رسیدن به بزرگ ترین رؤیای تاریخش، قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا فاصله دارد؛ عنوانی که می تواند کلکسیون افتخارات سرخپوشان را کامل کند. با این همه اما، شمایل این روزهای پرسولیس هرگز شبیه تیمی نیست که در آستانه این افتخار مهم و تاریخی قرار دارد. پرسپولیس به صورت نقد و نسیه، بالفعل و بالقوه درگیر مشکلاتی است که می تواند بار دیگر آنها را در یک قدمی لمس رویا، ناکام بگذارد.

چرا این فینال راحت تر است؟
این دومین فینال آسیایی پرسپولیس است، اما این بازی به چند دلیل مهم تر و آسان تر از مسابقه قبلی به نظر می رسد. نوبت قبلی پرسپولیس بعد از راهیابی به بازی نهایی، به نوعی از نظر روحی بابت این دستاورد تاریخی «اشباع» شد. شادی گسترده بازیکنان این تیم بعد از شکست دادن السد در نیمه نهایی نشان می داد پرسپولیسی ها از نظر انگیزشی به قله رسیده اند و ظرفیت روحی لازم برای پشت سر گذاشتن فینال را ندارند. این بار اما قرمزها باتجربه تر شده اند. فینال دیگر برای شان سورپرایز نیست؛ بلکه محلی است برای جنگیدن. مهم تر از همه اینها آنکه مسابقه نهایی قرار است به صورت تک بازی در غرب آسیا برگزار شود و دیگر خبری از قاره پیمایی و به هم خوردن «ساعت بدن» نیست. پس پرسپولیس روی کاغذ و بدون توجه به اسم رقیبش، فینالی آسان تر و جامی سهل الوصول تر در پیش دارد؛ البته اگر خودی ها بگذارند!

دو به اضافه یک غایب قطعی
حتما می دانید که پنجره نقل وانتقالاتی سرخپوشان بسته است و آنها تا فینال اجازه اضافه کردن بازیکن به نفرات فعلی را ندارند. در چنین شرایطی دست کم غیبت 2 بازیکن پرسپولیس در بازی نهایی قطعی است. احسان پهلوان و وحید امیری به دلیل محرومیت قادر به حضور در فینال 29 آذر نیستند. عیسی آل کثیر هم فعلا جزو محرومان تلقی می شود؛ مگر اینکه تلاش باشگاه برای بخشودگی او به نتیجه برسد. عجیب اینکه هر سه بازیکن یادشده جزو عناصر هجومی و بسیار مهم سرخپوشان به شمار می آیند؛ نفراتی که غیبت شان می تواند ساختار تهاجمی پرسپولیس را به شدت با آسیب مواجه کند.
 
ریزش های احتمالی
در شرایط فعلی اما ممکن است نفرات دیگری هم از پرسپولیس جدا شوند. به عنوان مثال وضعیت بشار رسن روشن نیست. بشار اگر بهترین بازیکن غرب آسیا در مسابقات لیگ قهرمانان نبود، دست کم جزو 5 نفر برتر محسوب می شد. جدایی او قطعا می تواند به سرخپوشان آسیب بزند. رسن در میانه میدان بازیکن بی جانشین پرسپولیس است و دست کم تا زمان تنظیم این مطلب خبر قطعی مبنی بر بازگشتش به ایران برای شرکت در تمرینات وجود ندارد. گویا بوژیدار رادوشوویچ هم شرایط فسخ قرارداد را دارد. شاید الان به خاطر درخشش حامد لک ادامه حضور رادو حیاتی به نظر نرسد، اما چه کسی می داند 2 ماه بعد شرایط فنی و فیزیکی لک چطور خواهد بود؟ داستان شجاع خلیل زاده را هم همه می دانید؛ بازیکن مهمی که تقابلش با باشگاه آشکار و عریان شده است. شجاع در قطر بسیار به پرسپولیس کمک کرد و جدایی احتمالی او خبر ناگواری برای یحیی گل محمدی خواهد بود. همه اینها در حالی است که هنوز تکلیف محمد نادری هم روشن نشده.
 
بحران روحی؟
داستان کشدار عدم پرداخت مطالبات برانکو هم باعث شده هراس از محرومیت، کسر امتیاز یا سقوط پرسپولیس، کل خانواده سرخپوشان را درگیر کند. پرونده برانکو و داستان های مشابه، برای پرسپولیس حکم بمب ساعتی را دارد که هر لحظه می تواند منفجر شود و البته تخمین دقیقی از خسارات آن وجود ندارد. تصور اینکه چنین مجازاتی پیش از فینال لیگ قهرمانان آسیا با عث لطمه روحی قرمزها شود، بسیار تلخ و دشوار است. به سامان کردن این پرونده ها، مهم ترین محک مدیران پرسپولیس محسوب می شود. شکست آنها در این مورد، هرگز قابل بخشش نخواهد بود.