دور باد پرسپولیس از چنگ شما!

از وقتی اعلام کرده اند قرار است سرخابی ها واگذار شوند، پیشکسوتان پرسپولیس دوباره برای تصاحب این باشگاه پا پیش گذاشته اند. آنها همیشه مدعی بوده اند اگر قرار به واگذاری است، قدیمی های تیم باید در اولویت باشند. حالا هم که دوستان برای خودشان شرکت زده اند و تا حدی سازمان مند شده اند، پافشاری بیشتری روی این ادعا دارند. اتفاقا گل و بلبل هم دور هم جمع اند؛ از سعید شیرینی عزیز که ماجرای چرت مرغوبش روی نیمکت پرسپولیس درست وسط داربی تهران هنوز در حافظه تاریخی این فوتبال باقی مانده تا آن دسته از پیشکسوتان گرانقدر که در تمام این سال ها با راهنمایی های دلسوزانه و ادبیات شیک و شکیل شان چراغ راه بازیکنان امروزی بوده اند. چقدر تصاحب پرسپولیس برازنده شماست رفقا!

دست بر قضا شاید مجادلات همین روزها بهتر از هر زمان دیگری عیار خریداران سینه سوخته و پرادعای باشگاه را روشن کند؛ آنجا که دوستان گرامی بر سر اتفاقات عهد عتیق به جان هم افتاده اند و هر چه از دهان شان در می آید نثار هم می کنند. دعوا از حقوق ماهی یک میلیون تومانی شرکت پیشکسوتان کهن شروع شده و کم کم به نبش قبر حوادث تاریخی، ازجمله انتقال 18سال پیش مهدی هاشمی نسب به استقلال کشیده است. اصلا آدم لذت می برد وقتی جملات پرمحتوای دوستان را می خواند؛ از بهروز رهبری فرد که اینطور بی محابا اعتبار پیرمردی مثل علی پروین را به حراج می برد تا وحید قلیچ که با افتخار از کله زدنش به هاشمی نسب پرده بر می دارد. ناگفته نماند این جناب قلیچ همان عزیزی است که پیش از جام جهانی علیرضا بیرانوند را با «کپسول آتش نشانی» مقایسه کرده بود! این وسط یک ضیا عربشاهی هم پیدا شده که غیر از هیزم انداختن روی آتش دعواهای 2دهه قبل، به عنوان شغل دومش یقه برانکو را هم گرفته و گفته: «او کوچینگ بلد نیست، نهایتش یک تمرین دهنده خوب است.» خیلی ممنون که هنوز تیم را نگرفته، تکلیف کادرفنی را هم روشن کردید. پرسپولیس را که خریدید، در اسرع وقت ناصر ابراهیمی را بگذارید بالای سر پروفسور!

معمولا رسم است وقتی یک نفر قصد دارد در یک معامله مهم شرکت کند، بهترین لباسش را می پوشد، حسابی عطر و ادکلن می زند و مراقب است حداقل در آن چند ساعت حرفی نزند یا کاری نکند که روی طرف مقابل تأثیر منفی بگذارد. حالا اما پیشکسوتان پرسپولیس در حالی پای معامله آمده اند که همین اول کاری دارند با دندان خرخره هم را می جوند. وقتی ویترین این جماعت این است، ببینید در پستوی دکان چه دارند! وقتی همه سهم امروز آنها از معادلات قدرت در باشگاه فقط «اظهارنظر» است و آنها از همین ابزار شمشیری برای شرحه شرحه کردن دیگران ساخته اند، ببینید فردا که تیم را خریدند و از حق قانونی تصمیم گیری برخوردار شدند چه کولاکی به پا خواهند کرد! نتایج درخشان پرسپولیس در این سال ها باعث شده بود رفقا از سر اجبار زبان به کام بگیرند و کم کم یادمان برود چه هنرهایی دارند، اما حالا این دعوای زرگری مالکیتی، بار دیگر نشان می دهد پشت این پرده چه خبر است و جماعت هوادار چطور باید برای سلامتی و طول عمر برانکو دست دعا به آسمان بردارند. هزار بار دور باد پرسپولیس از دست شماها!