دو باره گزیده نشویم

می گویند اگر اشتباهی یک بار رخ دهد تنها یک تجربه است اما اشتباهی که مشابه انجام شود حماقت است و این اساس کار تمامی سیستمها و آدمهای موفق است. روزی که در ابتدای نیم فصل دوم نوشتم "پرسپولیس از پیچ اول گذشت" یعنی این که آسیایی شد منتظر بودیم که پیچ دوم یعنی رسیدن به سومین قهرمانی در لیگ برتر را با عنوان "پیچ دوم" بنویسیم و پرسپولیس به شایستگی به این پیچ رسیده است. اما باید هوشیار باشد و برای این هوشیاری همه اعم از طرفداران و تماشاگران و رسانه ها اعم از هم سایتها و پیج ها و روزنامه ها هوشیار باشند. به یاد داشته باشیم که غرقه شدن در دربی باعث شد که باخت به نفت حاصل شود پس چه باید کرد.

1/  برانکو بازی نفت تهران تا گسترش تبریز توانست یک بازی بسیار خوب را در تبریز بوجود آورد. اما برانکوی استقلال اهواز تا نفت شکستی فاجعه آمیز را ساخت. این دو برانکو چه فرقی داشتند؟ برانکو اولی بر روی تیمش تمرکز کرد از فردای بازی با نفت سکوت بر تیم حکم فرما بود. تیم تمرین می کرد و تمرکز داشت. برانکو اهواز تا نفت مرد رسانه ها بود. در برنامه های مختلف تلویزیونی حضور داشت تا حد زیادی تمرکز خودش را از دست داده بود. برانکو باید به همراه بقیه اعضای کادر فنی و بازیکنانش تمرکز به بازی هفته آخر داشته باشد. پرسپولیس قهرمان نشده است. پرسپولیس دو گل عقب است. پرسپولیس باید ببرد و دو گل بیشتر از استقلال خوزستان بزند. برای این کار باید برنامه داشته باشد  خصوصا در خط دفاعی که مفت گل نخورد و بعد در فاز هجومی هوشیار باشد چون بازی با استقلال تهران و استقلال اهواز و گسترش تبریز که از راه های گوناگون به گل رسید.

2/ ورزشگاه آزادی به احتمال زیاد یک صد هزار طرفدار را در خود جای می دهد. آیا این فاکتور مثبت است؟ پاسخ به این سوال ساده نیست. به یاد داشته باشیم در بازی با نفت این ورزشگاه پر شد اما آیا تضمینی برای برد شد؟ در بازی با سایپا این ورزشگاه پر شد؛ در بازی در برابر سپاهان این ورزشگاه پر شد اما در بازی با سیاه جامگان در ورزشگاه خالی پیروز شد مشکل کجاست؟ مشکل تمرکز است باید همه تماشاچیان این فشار را از سر بازیکنان خودی بر دارند که ورزشگاه صد هزار نفری بی طاقت است. تماشاگران باید تیم را تا دقیقه آخر تشویق کنند. نمونه خوب این طرفداری را در ورزشگاه های اسپانیا می بینیم. طرفداری از دقیقه 1 تا 90 است و قبل از بازی مرتب در مورد جو ورزشگاه صحبت نکنیم. به یاد داشته باشیم جو ورزشگاه می توند تا یک ربع اول موثر باشد و بعد می تواند به خلاف تیم عمل کند چون تیم میهمان انگیزه هایش بالاتر می رود.  به آتلتیکو مادرید در بازی برگشت در آریانس آرنا بنگرید به یاد داشته باشیم ورزشگاه و جمیعت ورزشگاه نباید زیاد مانور داده شود.

3/ پرسپولیس عوامل روحی زیادی دارد. بازی در 24 اردیبهشت است. یک 24 مهم دیگر را شاهدیم. پرسپولیس در یکی دیگر از بازیهای مهم اش توانست شماره هادی را تکرار کند. پرسپولیس چیزی برای از دست دادن ندارد. پرسپولیس باید ببرد و این اولین اصل است. نخست اهداف را باید تقسیم بندی کند. اولین هدف برد است. چون اگر پرسپولیس ببرد  احتمال حوادث مخالف در غدیر اهواز وجود دارد. ذوب آهن تیمی نیست که زیاد گل بخورد. ذوب آهن تیمی است که براحتی بازی در زمین حریفان را بلد است و نمونه واضح آن بازیهای ذوب آهن در رقابتهای آسیایی است. ذوب آهن یاران با تجربه تری دارد و سرمربی ذوب آهن چهره ای است که می توانست یک قهرمانی به پرسپولیس بدهد. هنوز خیلی از طرفداران پرسپولیس به خاطر دارند پرسپولیس یحیی گل محمدی باید سپاهان را در تهران می برد تا قهرمان جام حذفی می شد. یحیی یک قهرمانی به پرسپولیس بدهکار است. شاید حالا وقت ادای دین باشد. اما پرسپولیس باید کار خودش را بکند.

پرسپولیس باید مقتدرانه بازی آخر خود را ببرد. پرسپولیس بیشترین برد را دارد تا با استقلال خوزستان در این عنوان شریک نشود ( در صورتی که استقلال خوزستان بازی آخر را هم ببرد ) پرسپولیس بیشترین گل زده را دارد. پرسپولیس آقای گل مسابقات را دارد. پرسپولیس نباید حریفش یعنی راه آهن را کم بشمارد اما راه آهن خط دفاع بسیار پر انتقاد چون خط دفاع خودش دارد. آنها یک گل بیشتر از خط دفاع پرسپولیس دریافت کرده اند. اما خط حمله اش تنها 23 گل زده است. راه آهن را نباید تحقیر کرد. راه آهن را نباید با تحقیر به آستانه انفجار برای خود نمائی کشاند. پرسپولیس روحیه دارد اما این روحیه نباید چون باری بر دوشش باشد پس این روزها باید کر کری خواندن با استقلال تهران را از یاد برد. پرسپولیس از استقلال جلو زد هیجانات کاذب را نباید به تیم منتقل کرد. وقت برای شادی پس از ساعت 20 آدینه 24 اردیبهشت است. تیم نباید عصبی شود و در این راه باید همه دست اندرکاران تیم یاری کنند.

4/ صحبت از روحیه شد. باید به یاد داشته باشیم که روحیه دادن به تیم دو فاز دارد. در فاز اول نباید تیم را به بی انگیزگی و راحتی خیال رساند و از سوئی دیگر حرکات تیم را باید کنترل کرد. برخی از عناصر تیم تا حدی نیاز به کمک بیشتری دارند. از جمله دو دروازه بان این تیم که هر دو در هفته های اخیر مورد حمله قرار گرفته اند. باید هم به سوشا مکانی و هم به لبانوف روحیه داد وقت برای تعویض آنها اگر باشند زیاد است. آنها باید از بعد روحی تقویت شوند. در خط دفاعی تیم ثباتی پیدا کرده است. اومانیا و ماریچ خوب هستند. شاید اگر ماریچ در بازی با نفت مصدوم نمی شد پرسپولیس یک امتیاز بیشتر و دو گل کمتر حداقل خورده بود. در کناره ها انصاری و رضائیان بسیار خوب هستند و لوزی خط میانی عالی است اما مهدی طارمی کمی پژمرده است.

باید به مهدی کمک کرد. باید بار روانی او را کم کرد. مهدی اکنون هم آقای گل است. طارمی سهم خود را ادا کرده است. او حالا در نقش دیگری است. او طعمه قرار می گیرد و مهاجم دیگر گل می زنند و این نقش بزرگی است بنا بر این باید رسانه ها و مردم به برانکو و کادر فنی کمک کنند که مهدی آرام شود. باید به او گفته شود این اصلا مهم نیست که در دو بازی اخیر خود گل نزده است. او باید فرصت به دیگران بدهد شاید اگر بار روانی او کمتر بود در صحنه ریباند نیمه اول گسترش می توانست امید عالیشاه را اجازه دهد که هت تریک هم بکند. بعد از گل دوم عالیشاه طارمی را کمی مغموم از بعد نزدن گل دیدیم. او یکی از خوش اخلاق ترین ها و عاشق ترین های پرسپولیس است او یکی از گل زن ترین ها هم هست اما تیم باید ببرد پس باید به او کمک شود تا او بداند او می تواند بخشی از پروسه گل زدن هم باشد. آن گونه که در بسیاری از بازی ها بوده است.

5/ سخن آخر این است که دو باره نباید جو زدگی بعد از دربی تکرار شود. نباید اشتباه به حاشیه رفتن تیم را تکرار کرد. باید خونسرد بود و به تیم کمک کرد. 90 دقیقه تا قهرمانی مانده است. پس چون این ده روز نفت تا گسترش خونسردی و تمرکز بر روند تیم می تواند  اسلحه برنده ای باشد.