دو حرف دو گله

حرفهاي زيباي فوتبال ما تنها يك هفته دوام داشت آن سخناني كه از هم دلي و تيم ملي و يك هدف براي يك ملت زديم تنها تاريخ مصرفي يك هفته اي داشت هنوز به جام جهاني نرفته ايم و جنگ را نبرده ايم اما مشغول تقسيم غنائم هستيم هنوز 24 ساعت از برد ايران بر كره جنوبي نگذشته بود كه علي فتح الله زاده مدير عامل باشگاه استقلال اعلام مي كند كه " اگر تيم ملي لباس آبي پوشيده بود 4 گل به تيم كره جنوبي مي زد" اين سخن كاملا عجيب كه ريشه در يك سري حرفهاي بي معني چند نوجوان سكو نشين دارد بايد از دهان مدير عامل باشگاه استقلال بيرون آيد ؟ حرفهاي فتح الله زاده به اتمام نرسيده بود كه سريال جنجال پرسپوليس و با هنرپيشه هميشگي آن يعني محمد رويانيان در يك سو و اين بار علي دائي به ميدان آمد در اين مقاله سعي ندارم كه طرفداري از اين بگو مگوي فوتبالي كنم كه مي دانم چون بسياري از درگيري ها اين روزها و شايد سالهاي نه چندان دور بي معني است اما در لا به لاي سخنان اين دو يعني محمد رويانيان و علي دائي گله هائي را مطرح مي كنم

به رسم پيش كسوت به سراغ علي دائي مي روم كه او چهره نامدار و در واقع پرچمدار فوتبال ما است او مي گويد " بدبختي ورزش ما همين دايه ها مهربانتر از مادر ( رويانيان ) هستند كه يك روز يك بنده خدائي مي آيد و اينها را به دنبال خودشان مي آورند و روزي اين بنده خدا مي رود اينها هم مي روند در حاليكه امثال علي دائي و علي كريمي در اين فوتبال ماندني هستند " سخن من دقيقا به همينجا بر مي گردد آقا دائي فكر نمي كنيد مشكل فوتبال ما زماني شد كه فوتبالي ها براي فوتبال نخواستند براي خودشان همه چيز را خواستند ؟ اگر فوتبالي ها جبهه متحدي داشتند اين همه بر عليه هم نبودند باز هم بنده خدا ها و عواملشان به اين فوتبال مي آمدند كه بر سر فوتبال اين بلا ها را بياورند ؟ اگر يك روز مايلي كهن عليه دائي وبر عكس و قلعه نوعي بر عليه دائي و بر عكس و مايلي كهن و قلعه نوعي عليه هم و علي دائي دائي و علي كريمي بر ضد هم و... نبودند باز هم بايد شاهد غريبه ها در فوتبال بوديم ؟ روزي در جمع بزرگاني از فوتبال ايران گفتم ضربه اي كه خود فوتبالي ها به خودشان و فوتبال زدند غير فوتبالي ها نزدند زيرا جنگ فوتبالي ها پاي غير فوتبالي را باز كرد چرا بايد علي دائي و علي كريمي حالا به هم نزديك شوند ؟چه اشكالي داشت در تيم ملي علي دائي مي توانستيم علي كريمي را داشته باشيم؟ آقاي دائي مشكل فوتبال ما قهر و جدائي فوتبالي از فوتبالي است چرا علي دائي ها بايد اين گونه خام كاشاني و پروين ها اسير رويانيان ها بشوند ؟

به سراغ محمد رويانيان مي روم و با او سخن مي گوئيم

او مي گويد كه علي دائي هر چيزي كه دارد از پرسپوليس است و نبايد در مقابل چشم طرفداران فوتبال پرسپوليس شادماني مي كرد اما مي گوئيم علي دائي از السد قطر به آرمينيا و بعد بايرن مونيخ و بعد هرتابرلين رفت علي دائي درآمدي اگر داشته براي پرسپوليس هم آن در آمد بوده است اما از شما مي پرسيم اگر شما مدير عامل باشگاه پرسپوليس نبوديد اين همه مصاحبه داشتيد و چهره مي شديد ؟

رويانيان مي گويد بازيكنان در تيم ملي از جان مايه مي گذارند اما در تيم پرسپوليس اين گونه نيستند آيا ايشان نمي دانند كه چنين اتهامي چه بلائي بر سر تيم مي آورد ؟ از سوي ديگر اگر اين حكايت صحيح باشد چرا بايد اين بلا بر سر بازيكنان بيايد ؟آيا غير از رفتارهاي ضد و نقيض مديريت باشگاه است كه روزي علي كريمي را بغل مي كند و روز ديگري او بدترين مي شود ؟ آيا با چنين جوي مي توان همدلي و تمركز داشت ؟

آقاي رويانيان به حرفهاي دائي هم گوش دهيد اين كه مي گوئيم شما با فوتبال غريبه هستيد به اين دليل است كه هنوز نمي دانيد كه پيروزي در برابر كره جنوبي قابل مقايسه در برابر برد پرسپوليس در برابر الشباب نيست شما چگونه يك برد ملي در راه جام جهاني را دليلي براي شادماني كمتر از برد در برابر تيم الشباب مي دانيد ؟ اين درد فوتبال ما است كه نمي تواند دل به ادامه راه دهد فوتبال ما بغض مي آورد فوتبال ما كينه دارد فوتبال ما درد دارد فوتبال ما پر از حكايت هاي پر گله است.