دی ان ای قهرمانی

 پرسپولیس و یک جام دیگر! این داستان تکراری این سال های فوتبال ایران است. پر بیراه نیست که حمید مطهری در کنفرانس خبری بعد از فتح فینال سوپر جام می گوید که این تیم دی ان ای قهرمانی دارد. آنها بعد از پوکر قهرمانی در لیگ برتر حالا در سوپر جام، این جام نوپای فوتبال ایران هم پوکر کرده اند تا علاوه بر کسب عناوین زیاد قهرمانی در دهه 90، سال 1400 را هم با قهرمانی آغاز کنند.

در خصوص قهرمانی های پیاپی پرسپولیس دو نکته مهم خودنمایی می کند. نخست اینکه این تیم چطور توانست از روزهای بحرانی اوایل دهه نود فاصله بگیرد و تیم قدرتمند امروزی را بنا کند. تیمی که در سال های ابتدایی دهه نود روزهای سختی را پشت سر گذاشته بود. روزهایی پر از حاشیه، بحران، دعوا و درگیری میان طیف های مختلف قدرت در باشگاه و جایگاه های نازل در لیگ. حتماً آن روز وحشتناکی که حمید درخشان به عنوان سرمربی معرفی شد در حالی که علی دایی در حال تمرین دادن تیم بود را از یاد نبرده ایم. پرسپولیس از آن روزگار سیاه چنین روزهای درخشانی را برای خودش ساخت. روزهایی که این تیم جام پشت جام و موفقیت پشت موفقیت درو می کند. آنها به خوبی به نقطه ضعف خودشان پی بردند و فهمیدند از دل بی ثباتی هیچ موفقیتی حاصل نمی شود. برای همین از میانه دهه نود با یک هیأت مدیره منسجم و مدیریت قابل توجه در کنار چهره درخشانی چون برانکو ایوانکویچ بنای پرسپولیس موفق این سال ها را گذاشتند. پرسپولیسی که با رفتن برانکو نیز از هم نپاشید و با دو مربی دیگر هم جام پشت جام گرفت. از این رو وضعیت کنونی پرسپولیس امروز بسیار ستودنی است و بی شک بر موفقیت های بیشتر آنها در فوتبال ایران در روزهای آتی هم صحه می گذارد. چرا که سایر تیم های لیگ برتری از چنین ویژگی ای برخوردار نیستند اما علاوه بر این نکته مثبت آنها با یک نقطه ضعف هم مواجه هستند.

پرسپولیس نتوانسته سطح خودش از فوتبال ایران را بیشتر از آنکه لیاقتش است، ارتقا دهد. حضور در دو فینال آسیایی بی شک موفقیت بزرگی است اما همه تاریخ را با جام ها به یاد می آورند چنانکه پرسپولیس دهه 90 شمسی را با جام هایش در لیگ برتر می شناسند.

از این رو عدم موفقیت پرسپولیس در کسب جام در آسیا برای تیمی چنین آماده و در هم شکننده رقبا یک نقطه ضعف به شمار می آید. این عدم توفیق هم البته به این دلیل است که فوتبال ایران ذاتاً توانایی رسیدن به چنین جام هایی را ندارد. فی الواقع ما به دلیل وضعیت اسفبار فوتبال مان، نداشتن زیرساخت ها و عدم توسعه واقعی فوتبال، قابل رقابت با رقبای شرقی و غربی نیسیتم. برای همین حتی وقتی پرسپولیس به عنوان بهترین تیم ایرانی به فینال آسیا هم می رسد از لمس جام باز می ماند. اینجاست که دیگر حتی دی ان ای قهرمانی هم به کار نمی آید.