راز خوشبختی ارتش سرخ و ناکامی استقلال

پرسپولیس دور برگشت لیگ برتر را با پیروزی یک بر صفر برابر سایپا شروع کرد. استقلال اما در رفسنجان تن به تساوی یک بر یک برابر مس داد. به این ترتیب فاصله سرخابی ها در جدول رده بندی به 6امتیاز افزایش یافت. این مسئله فشارها را بر محمود فکری افزایش داد و در نهایت پرونده سرمربیگری او را در استقلال بست فارغ از این داستان اما، بین پرسپولیس و استقلال تا اینجای لیگ بیستم تفاوت هایی وجود داشته که منجر به کامیابی پرسپولیس و ناکامی استقلال شده است. در این مطلب بخشی از تفاوت ها را مرور می کنیم.

نظم و انضباط
نظم و انضباط بسیار مهم است و خیلی به ندرت دیده می شود تیمی بدون این فاکتور به موفقیت های اساسی دست پیدا کند. پرسپولیس در این سال ها و از جمله در فصل جاری نظم خوبی داشته است؛ بیرون میدان را افرادی مثل افشین پیروانی و کریم باقری کنترل می کنند و درون زمین را یکی مثل جلال حسینی. آخرین باری که یک بازیکن پرسپولیس قهر کرد و سر تمرین نیامد کی بود؟ درست در نقطه مقابل اما استقلال به جولانگاه بازیکنان بی انضباط و خودخواه تبدیل شده است؛ هنوز یکی از قهر برنگشته، دیگری کار را رها می کند و عجیب اینکه کادرفنی هم قاطعیت لازم برای برخورد با هیچ کدام از این نفرات را ندارد. فاصله بین پایان قهر قائدی و آغاز قهر رشید مظاهری حتی 24ساعت هم نبود. در این شرایط شما چطور انتظار دارید استقلال موفق باشد؟

شخصیت پیروزی
استقلال در چند سال گذشته نسبت به پرسپولیس همیشه در موضع ضعف قرار داشته، کمتر برده، کمتر جام گرفته و عادت به موفقیت از سرش افتاده است. در نتیجه استقلال ساده فرو می پاشد و حتی در مسابقاتش با تیم های ضعیف هم راحت امتیاز داده است. برعکس استقلال اما پرسپولیس کاراکتر برنده دارد و کورترین گره ها را هم باز می کند. سرخ ها عادت کرده اند به اینکه روزهای بدشان را هم با برداشت حداکثری امتیازات پشت سر بگذارند. آنها شاید در یک بازی یک ربع بد باشند، موقعیت گل بدهند و حتی گل بخورند اما کمتر پیش می آید که همین یک ربع نمایش ضعیف، کل کار تیم را تحت تأثیر قرار بدهد و نتیجه را عوض کند. فعلا که برخلاف چنین تیمی به فکری ارث رسیده و خود او در این مورد خیلی مقصر نیست.

نیمکت خلوت
استقلال در دوران سرمربیگری محمود فکری به شدت از شلوغ بودن کادر فنی اش لطمه خورد. از بازی های تدارکاتی پیش فصل هم خبر می رسید 3مربی با هم لب خط داد می زنند. این همه دستیار مدعی، چه کمکی می توانند به تیم بکنند؟ هر کدام اگر فقط 2جمله به فکری بگویند، ذهن سرمربی استقلال آشفته خواهد شد. برخلاف این تیم اما در پرسپولیس عمده امور فنی بین یحیی گل محمدی و حمید مطهری جمع وجور می شود. حرف اضافه ای نیست و چند صدایی هم وجود ندارد. این حتما یکی از دلایل موفقیت سرخ ها در مقایسه با حریف دیرینه بوده است.

پیشکسوت همراه
نه اینکه پیشکسوتان پرسپولیس خیرخواه تر از استقلالی ها باشند اما نکته اینجاست که این تیم فعلاً نتیجه می گیرد و طبیعتا مجال چندانی برای مخالف خوانی بازیکنان قدیمی باقی نمی ماند. پیشکسوتان پرسپولیس یا در حال تمجید از تیم شان هستند یا سکوت کرده اند. در نقطه مقابل اما در اردوگاه استقلال از هر کنجی یک صدا بیرون می آید و یک عده را با خودش همراه می کند. در نتیجه تشتت آرا به وجود می آید، بدون اینکه یک خواست مشترک و واحد در میان باشد. مثلا طی همین چند هفته گذشته چه در فضای مجازی و چه در تجمع مقابل مجلس، سر اینکه محمود فکری باید بماند یا برود اجماع نبود. این شرایط را پرسپولیس هم در سال های ناکامی اش تجربه کرد و هر کدام از پیشکسوتان یک حرف می زدند.