راز های فتح 9 جام طی شش فصل

 سوپرجام به تعویق افتاده فصل گذشته فوتبال کشور که یکشنبه شب سهم پرسپولیس شد، نهمین جامی است که در شش فصل اخیر در دامان قرمزهای تهرانی می افتد اما پیدا کردن رازها، دلایل قهرمانی های مکرر آنها آنقدرها هم سخت نیست.
سوای برتری های فنی و فردی و داشتن تکنیک هایی قابل قبول و مربیانی برنامه ریز و نکته سنج و البته بازیکنانی سرنوشت ساز که می توانند بازی ها را به اصطلاح برای پرسپولیس «درآورند»، عامل و فاکتور مهم دیگری که این تیم را به موفق ترین باشگاه سال های اخیر ایران تبدیل کرده، اتحاد و یکدستی آنها است.
درست است که برخی حواشی نیز گاه به گاه نزد آنان رؤیت شده اما مادامی که یک تیم پیروز است و هر سال یکی دو جام تصاحب می کند، آن حاشیه ها رنگ می بازند و تأثیرگذاری شان به حداقل می رسد و برای پرسپولیس نیز چنین بوده است. به این ترتیب تأخیر های چندین و چندباره در پرداخت حقوق ها و دستمزدها در اردوی قرمز ها با اینکه به دفعات دردسرساز شده و مسائل مالی نارضایتی هایی را پایه گذاری کرده، لزوم حفظ وحدت و حرکت به سوی جام بعدی بر چنان مسائلی سایه انداخته و تشکل و یکپارچگی تیم را از نو دایر کرده است.
 
پیامی که باقری ابلاغ کرد
پرسپولیس یکشنبه شب در حالی تراکتور را برد و برای چهارمین سال متوالی فاتح سوپرجام شد که هم وحید امیری و کمال کامیابی نیا را غایب داشت و هم احمد نوراللهی، میلاد سرلک، مهدی ترابی و حسین کنعانی زادگان را در اوج خستگی و با کارایی های کمتر از همیشه به خدمت گرفته بود. سیامک نعمتی هم در اواخر وقت بر اثر برخورد شدید با سطح زمین دچار آسیب دیدگی در ناحیه کتف و بازو شد و با چهره ای مغموم و نگران و در حالی که دستش را به گردن بسته بودند (تا با رفع عارضه دررفتن کتف به آرامی و در روزهای بعدی به شرایط عادی برگردد) در مراسم اهدای جوایز شرکت کرد ولی کریم باقری با رساندن جام به دست او خواسته و ناخواسته موضوعی را تبلیغ و فریاد کرد که راز استمرار توفیق های پرسپولیس در این سال ها بوده است. پیامی که باقری با آن کار به حاضران و تمامی بینندگان آن بازی ابلاغ کرد، این بود که سرخ های تهرانی چه حاضر و چه غایب و چه مصدوم و چه سالم، همگی برای گرفتن جای یکدیگر در زمان نیاز آماده اند و جانفشانی سلاح اصلی آنها برای روزهای سخت و حتی در تمامی روزها است.
 
حربه روزهای سخت
با چنین حربه هایی حتی وقتی کار گره می خورد و روزهای سخت از راه می رسد و پرسپولیس با کمبود مهره های سالم و آماده مواجه می شود، همیشه افرادی هستند تا در ترکیب تیم ظاهر شوند و جای غایبان را پر و تیم را به سوی کسب اهداف بعدی اش رهنمون کنند. با همین سیاست ها و نگرش ها بود که وحید امیری قبل از مصدوم شدنش جای سعید آقایی مصدوم را در دفاع چپ که پست تخصصی او نیست گرفته بود و کامیابی نیا نیز چند هفته در دفاع وسط جانشین کنعانی زادگان و زوج موقتی سیدجلال حسینی شده بود. این را هم بیفزاییم که مهدی ترابی در حالی در دیدار سوپرچام هرچه داشت رو کرد که به سبب ابتلا به کرونا روزهای سختی را سپری کرده و شادابی همیشگی را نداشت. وقتی هر کسی حاضر است نیمکت نشین دیگری باشد و عالیشاه در هر مکانی ظاهر می شود و شجاعی هم مرد همه پست ها نشان می دهد و مغانلو حاضر است فقط در 15 دقیقه آخر از او استفاده شود، با تیمی مواجهیم که اتحاد سلاح اصلی اوست و از هیچ فداکاری و گذشت شخصی ابا ندارد و «جمع» را بر «فرد» بسیار ارجح می دارد و به تبع آن شهد پیروزی ها را بیشتر می چشد.