رویارویی با قابل‌احترام‌ها

روز تقابل استقلال دوشنبه با پرسپولیس را شاید بتوان یکی از مهم‌ترین روزهای تاریخ فوتبال تاجیکستان نامید؛ اگر نگوییم مهم‌ترین آنها. در رده ملی، هیچ‌گاه رنکینگ تاجیکستان در فیفا دورقمی نشده و در تاریخ ۳۰ ساله خود، فتح AFC Challenge cup که تورنمنتی با حضور تیم‌های ملی درجه دوم و سوم آسیایی است، مهم‌ترین افتخار تاجیک‌هاست؛ هرچند تیم‌ملی این کشور برای راهیابی به دور سوم مقدماتی جام‌جهانی قطر، تنها چند امتیاز تفاصل گل کم آورد تا جایش را به لبنان بسپارد.

لقب «شیرها» لقبی برازنده برای استقلالی است که این‌ روزها تبدیل به نماد فوتبال تاجیکستان شده ‌است؛ تیمی با قدمت ۱۳ سال که در ۱۱ دوره اخیر لیگ اعلی تاجیکستان، تنها در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ دستش از جام قهرمانی کوتاه بوده ‌است. شیرهای تاجیک پیش‌تر در ای‌اف‌سی کاپ که سطح دوم فوتبال باشگاهی آسیا به‌شمار می‌رود نیز دو بار در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷ به فینال رسیدند که به‌ترتیب مغلوب جوهر دارالتعظیم مالزی و نیروی هوایی عراق شده‌اند؛ دو تیمی که امسال نیز در لیگ قهرمانان آسیا جولان دادند اما بزرگ‌ترین شاهکار تاریخ‌شان چند ماه قبل رقم خورد؛ در گروهی که متمول‌ترین باشگاه‌های عربستان و امارات روی کاغذ پیشتازان آن پنداشته می‌شدند.

استقلال دوشنبه با هدایت ویتالی لوچنکوی روس که حتی به‌علت عدم اخذ مدرک پرولایسنس سرمربیگری نمی‌تواند مقابل پرسپولیس روی نیمکت تیمش بنشیند، الهلال پرادعا را ۴ بر یک در ریاض در‌هم کوبید و شباب الاهلی را نیز در لحظه آخر به زانو در‌آورد تا این درس عبرت را به فوتبال آسیا دهد که نه ثروت و نه قدمت برای هیچ تیمی امتیاز نمی‌آورد. تیم تاجیکی با بضاعت خود به دفاع همه‌جانبه مقابل این رقبا روی آورد و اندکی خوش‌شانس هم بود که بهترین موقعیت‌های رقبایش به تیرک دروازه روشن یتیموف بوسه می‌زدند اما مهاجمان استقلال به‌خوبی قدر تک‌موقعیت‌ها را می‌دانستند. درست در لحظاتی که خط دفاع رقبای متمولشان بازی را رها می‌کردند، انگیزه علیشر ژلیلوف، منوچهر ژلیلوف و منوچهر صفروف برای رقم‌زدن تاریخ فوتبال تاجیکستان به اوج خود می‌رسید.

پرسپولیس روز سه‌شنبه با حریفی بازی می‌کند که روی کاغذ مقابلش بخت بیش‌تری برای برد دارد اما باید به یاد بسپارد که وضعیت برای الهلال و شباب الاهلی نیز روی کاغذ به همین اندازه فریبنده بود. دیدار روی چمن مصنوعی ورزشگاه جمهوری تاجیکستان برای پرسپولیسی که به نبودن نوراللهی، کنعانی و مغانلو عادت نکرده، آسان نیست. برای پیروزی بدون دغدغه، بیش از هر چیز شاگردان یحیی گل‌محمدی نیاز دارند برای روحیه جنگندگی رقیبشان احترام قائل شوند.