زلزلــه 8 ریشتری / چه دلایلی برد درخشان پرسپولیس را رقم زد؟

پرسپولیس یکهو شد همان زلزله سابق؛ این بار زلزله در ورژن آسیایی ظهوری به موقع داشت. در اولین گام از لیگ قهرمانان آسیا و مقابل تیمی که به نظر می رسد بهترین تیم گروه A حداقل روی کاغذ باشد. در واقع شاید تزیین همین حریف ثروتمند با نام های بزرگ بین المللی یکی از دلایلی بود که باعث می شد کمتر کسی روی درخشش پرسپولیس و کسب پیروزی در این دیدار فکر کند اما تیم درخشان برد، آن هم چه بردنی. بردی قاطع همراه با ارائه فوتبالی خوب و دلپذیر که مدت ها از این پرسپولیس ندیده بودیم.اما برد درخشان عصر سه شنبه پرسپولیس با دلایل متعددی رقم خورد که هر یک از آنها می تواند در رقم خوردن این نتیجه نقش داشته باشد:

سرما اذیت شان کرد
بیراه نیست اگر بگوییم ابر و باد و مه و خورشید و فلک به کمک پرسپولیس آمدند تا این تیم به نوعی در موضع بالاتر نسبت به حریف عربش قرار بگیرد. درست در فاصله سه روز تا بازی با لخویا هوای شهر تهران از یک بهار زودرس به زمستان روبرگرداند و به نزدیکی های صفر درجه در روز و زیر صفر درجه در شب رسید تا لخویا کاری از پیش نبرد. این نکته ای بود که برخی بازیکنان لخویا هم به آن اشاره کرده بودند.

مسوولیت پذیری بازیکنان
ظاهرا صحبت های اعضای کادر فنی پرسپولیس با بازیکنان قبل از این مسابقه بزرگ تاثیر بسیاری در نوع فوتبال آنها داشته است. کادر فنی خیلی خوب شرح وظایف و مسوولیت های بازیکنان را برای آنها روشن کرده بود، ضمن اینکه یک بار دیگر صحبت از عرق به پیراهن، بزرگی پرسپولیس، تعصب، نگاه میلیون ها هوادار و حساسیت به این نتیجه تاثیرش را گذاشت و دیدید که بازیکنان پرسپولیس در این 90 دقیقه چه کردند.

آنالیز درست از حریف
حالا که بازی تمام شده و پرسپولیس برده می توان به حرف های حمید درخشان در کنفرانس قبل از بازی بیشتر فکر کرد، وقتی که او گفت: «لخویا تیمی نیست که از دقیقه یک روی دروازه اش حمله کنیم.» درخشان آنالیز دقیقی از حریفش داشت و با اینکه در بسیاری از دقایق توپ را به تیم حریف داد اما هم در بخش قابل توجهی از نیمه اول و هم در بسیاری از دقایق نیمه دوم پرسپولیس تیم برتر میدان بود و موقعیت های گل سرخ ها در مقابل حریف شان قابل قیاس نیست.

توپ ها رفت توی دروازه
بعد از پایان بازی تقریبا تمام بازیکنان پرسپولیس روی یک نکته اتفاق نظر داشتند؛ اینکه در این بازی موقعیت های شان تبدیل به گل شد و مثل بازی های اخیر لیگ بدشانس نبودند. شاید این حرف پرسپولیسی ها تا حدود زیادی درست باشد اما توازن حمله و دفاع پرسپولیس و دقایق بیشتر بهتر بودن نسبت به حریف باعث خلق موقعیت های بیشتر و گل شدن موقعیت ها بود. البته باید روی این نکته تاکید کرد که گل اول خوب موقعی به ثمر رسید چرا که حریف نیمه دوم را بهتر شروع کرده بود و شاید از این نظر حق با پرسپولیسی ها باشد.

تمرکز و انگیزه بازیکنان
برخی معتقدند بازیکنان پرسپولیس از آنجایی که احساس می کنند در لیگ برتر به جایی نخواهند رسید با تمام توان شان کار نمی کنند یا حداقل اینکه انگیزه لازم و کافی برای استفاده از نهایت توان خود را ندارند اما اینجا در لیگ قهرمانان که جبهه ای متفاوت و حال و هوایی بین المللی دارد، نقطه شروع متفاوتی است و انگیزه های قدرتمند باعث نمایش دلپذیر آنها شده است. از سوی دیگر بازیکنان خودشان به صورت خودجوش تمام مشکلات مالی و ... قبل از بازی لخویا را کنار گذاشته و تمام توان شان را معطوف این بازی کردند که این امر نیز تاثیر بسزایی در ارائه این نمایش داشت.

در بالاترین سطح فردی
  اتفاق ویژه ای که در این دیدار رخ داد و شاید برخی از آن مغفول ماندند، ارائه بالاترین فرم ممکن از سوی برخی بازیکنان پرسپولیس بود. در واقع اگر حس مسوولیت پذیری، تمرکز بالا و انگیزه بیشتر را باعث بالا رفتن کیفیت کار بازیکنان بدانیم جالب است که بیش از نیمی از بازیکنان پرسپولیس نمایش فردی فوق العاده ای ارائه دادند و بقیه هم بی نقص کار کردند. این بار نه سوشا اشتباه کرد، نه اومانیا. حاتمی در دفاع ضعیف نبود و نورمحمدی در دفاع چپ مشکلی نداشت. نوراللهی، نوروزی، نوری و گابریل در حد ستاره ظاهر شدند و عالیشاه هم نمایش قابل قبولی ارائه داد.

 اتحاد و همدلی
با اینکه بعد از کلی ترغیب و تشویق به حضور در ورزشگاه فقط 15 هزار نفر به استادیوم آزادی رفتند اما تماشای بزرگانی مثل پیوس، عابدزاده، کریمی، بزیک و مهدوی کیا روی سکوها کنار هم اتفاق ویژه ای بود. حضور سه تن از این بزرگان در رختکن قبل از بازی نشانه ای از اتحاد تیم با اسلاف پیشین اش بود ضمن اینکه اتحاد روی سکوها بین هواداران و اعضای تیم نیز دیده می شد. صحنه شادی گل اول در گوشه زمین و نقطه کرنر و در آغوش کشیدن بنگر توسط بازیکنان ذخیره را با دقت مشاهده کنید.

 آمادگی بدنی تا دقیقه 90
پرسپولیس در طول مسابقه روند منظم و یکسانی در دفاع و حمله داشت اما نقطه روشن این مسابقه آمادگی جسمانی بالای تیم تا دقیقه 90 و مهارت به ایجاد موقعیت و رسیدن به گل حتی بعد از گل سوم بود در حالی که از دقیقه 70 و بعد از جلو افتادن با دو گل هر لحظه می شد منتظر تعویض در فاز حمله یا میانه میدان بود اما بازیکنان درون زمین آنقدر خوب کار می کردند که درخشان دلش نمی آمد تعویض کند. استارت های عجیب طارمی، عالیشاه و نوروزی تا آخرین لحظات و تداوم درخشش نوری، گابریل و نوراللهی باعث شد درخشان در دو، سه دقیقه پایانی تنها عالیشاه را از زمین بیرون بکشد و به یکی از جوان های تیمش میدان دهد.

نویسنده: محمد قراگزلو