ساعت پنج صبح است...

باورکردنی است که به خود بگوئیم روز شنبه و یکشنبه بعد از یک جمعه تعطیلی از خواب باید بیدار شویم تا والیبال را نگاه کنیم ؟آیا کسی می تواند باور کند که والیبال چنین انگیزه ای به سحر خیزان روز اول هفته در ایران داده است ؟                                                

 ساعت پنج صبح به وقت تهران است که همه بیدار شدیم که رویداد ورزشی را نگاه کنیم اشتباه نکنید به دوران کودکی خودم بر نگشته ام که مسابقه بوکس محمد علی کلی با فور من و جو فریزر  را بار دیگر تداعی کنم آن روزهائی که ورزش ما در خواب بود و فکر نمی کردیم روزگاری در ورزش جهانی این گونه موفق ظاهر شویم  و دل به مشتهای کلی می دادیم و یا این که این سخنان مربوط به مسابقات فوتبال هم نیست  اصلا از فوتبال جام جهانی و ستاره های میلیاردی فوتبالمان خبری نیست و شاید بسیاری از این میلیاردی ها تازه قرار باشد که در پنج صبخ به تخت خواب بروند و پولهای این دیار را که شب گذشته خرج کرده اند را دو باره در رویای خود بشمارند تا آرام به خواب روند

 قرار است در یک گوشه این کره خاکی دیدار ورزشی مهمی  بر گزار شود بازی تیم ملی ایران است از تیم ملی والیبال ایران سخن می گویم تیم ملی والیبال ایران با کوبا بازی دارد ایران در لیگ جهانی والیبال پس از شاهکار های که در بازی در مقابل روسیه و صربستان و ایتالیا انجام داد حالا  به دنبال بازی دیگری است بچه های ما دو ست اول بازی را می بازند حکایت بازی دوم با ایتالیا تکرار خواهد شد ؟ بچه ها بازی را در دست می گیرند و ست های بعدی را می برند و کار به ست پنجم می کشد و در ست پنجم هم برنده بازی می شویم ایران در خاک کوبا اولین بازی را می برد و بعد از کسب نتیجه مجموع 4 به 2 در برابر ایتالیا حالا 2 به 1 از کوبا جلو می افتد بچه ها صربستان هم یک بار برده اند و در برابر روسیه هم بازی پا یا پائی انجام داده اند ایران در لیگ جهانی نشان داده است که تیمی برای زنگ تفریح دیگران نیست  و شاید تعداد امتیازهای ایران دو رقمی بشود

خوب به یاد می آوریم در خاک ایتالیا  چگونه مردان سرزمین لاجوردی ها را به شگفتی بردیم و در تهران در برابر صربستان نشان دادیم که تیم ملی والیبال ایران کلاس جهانی دارد مردانی چون موسوی و ظریف و .... کم از مردان جهانی والیبال ندارد والیبال ایران اکنون تنها یک سر مربی جهانی در سطح  ولاسکو ندارد مرد آرژانتینی والیبال نشان داده است که او هم به شاگردان خودش اعتماد دارد و شاید حالا به آنها به اندازه شاگردان اسبقش در تیم ملی ایتالیا که با آنها به مقام سوم المپیک رسیده بود اعتماد دارد  و به آنها افتخار می کند و حالا خوشحال است که ریسک کرده و به سرزمین ناشناخته والیبال ایران قدم گذاشته است  در این میان حکایت و وظیفه ما چیست ؟

سالها از اوج گیری والیبال ما گذشته است والیبال ما پس از تلاشهای یزدانی خرم که قدم های اولیه در جهت ساختن والیبال را با استفاده بهینه از آدمهای والیبال کرد  حالا با داور زنی این راه را ادامه می دهد برنامه ریزی همان گونه است از طرح های من در آوردی خبری نیست والیبال در دست استخوان خورد کرده های والیبال است و سیاسیون در عرصه  والیبال شکر افشانی نمی کنند برنامه ریزی و یافتن استعداد های جوان  که در تیمهای موفق پایه ما مشغول به آب دیده شدن هستند در کنار لیگ منظم والیبال که کلاس برتر آسیائی دارد از والیبال ما قدرتی فراتر از آسیا ساخته است و الیبال ما تجربه حضور در میدانهای جهانی و حتی المپیک را می تواند به صورت نقشی موثر داشته باشد حالا والیبال ما می تواند به خودش ببالد که تنها حضورش در لیگ جهانی والیبال برای کسب تجربه نیست خوب به یاد دارم چند سال پیش که در کنار تیم ملی والیبال نوجوانان جهان  کارخانه را می دیدیم در برخوردی تصادفی از او پرسیدم که با غولهای جهان چه می کند و او گفت سالها طول می کشد که ما به آنها برسیم اما اکنون به همت ولاسکو می توانیم شانه به شانه غولهای والیبال جهانی نظیر روسیه و صربستان و ایتالیا و کوبا بالا رویم  و این تازه اول راه است والیبال ما نیاز به باز پروری و سرمایه گزاری دارد گفته می شود که بودجه والیبال در سال نزدیک به رمی نزدیک به یک چهارم هزینه های یک تیم باشگاهی فوتبال دارد در سپاهان شایعاتی وجود دارد که می گویند مجتبی جباری برای یک سال حضور در سپاهان رقمی نزدیک به یک میلیارد و هشتصد میلیون گرفته است  و یا در بازارها شایعات می شنویم که پرسپولیس برای سید مهدی رحمتی قرار دادی آماده  کرده که رقم دو میلیارد و نیم را به او می پردازد و این در حالی است که خجسته کارشناس با سابقه والیبال در تلویزیون اعلام می کند که بودجه سالانه والیبال  رقمی نزدیک به 4 میلیارد تومان است نگاهی به نازهای رحمتی برای تیم ملی بکنید و داستانهای جباری در سالهای اخیر را بارها شنیده ایم فوتبال ما به جام جهانی رفته است و این همه هزینه برای آن می شود اما صنعت فولاد کشور که صنعت ملی این دیار است برای والیبال ما دست به جیب نمی شود چرا باید بچه های والیبال ما از خوان گسترده بودجه های میلیاردی دولت بی بهره باشند؟ والیبالی که می تواند تا پاسی از شب میلیونهای ایرانی را بیدار نگاه دارد به چه دلیل باید کمتر از یک بازیکن فوتبال در شش ماه هزینه داشته باشد ؟ والیبالی که می تواند پنج صبح همه ما را خوشحال به سر کار بفرستد نباید توجه بیشتری به آن بشود ؟ به یاد داشته باشید قطار والیبال باید با سرعت بیشتری پیشرفت کند و برای این کار بودجه و سرمایه گزاری و مدیریت و شوق و مدیریت از اصول اولیه انجام این حرکت است و چه خوب است که به خود آئیم و دل به بچه هائی بدهیم که ایران و ایرانی را در جهان پر آوازه کردند.