سایه برانکـــــو

پرسپولیس در روزهایی برانکو ایوانکوویچ را از دست داد که توان اقتصادی متعهد ماندن به قرارداد با سرمربی اش را نداشت. ماجرا چندان پیچیده نبود. برانکو با پیشنهادی که از الاهلی به دستش رسید، دیگر دلایل کافی و منطقی برای مماشات با مدیریت باشگاه پرسپولیس بر سر مسائل مالی پیدا نکرد اما این جدایی نه برای پرسپولیس عاقبت جذابی داشت و نه برای برانکو. پرسپولیس شاید همان اندازه که باید برای تمدید با برانکو هزینه می کرد، با گابریل کالدرون قرارداد بست و برانکو اگرچه در عربستان قرارداد چشمگیری را امضا کرد اما کارنامه فوق العاده سال های اخیرش با یک ناکامی بزرگ توأم شد و نرخ دستمزد او را به شدت کاهش داد.

بحران مالی پرسپولیس با جدایی برانکو حل نشد و خبری از صرفه جویی نبود، بلکه پرسپولیس فقط پرداخت ها را به تأخیر انداخت، چون ضرورتی برای پرداخت مطالبات برانکو نداشت و این فرصت هم به دست آورده بود که مربی جدید را تا مدت ها به بی تعهد بودن خود مثل هر باشگاه ایرانی دیگر عادت دهد. پرسپولیس از برانکو گذشت و در این گذر، پرداخت چند میلیون دلار را به تعویق انداخت و برای بی تعهد بودن خود راه های تازه پیدا کرد. حالا البته نامه شکایت برانکو در فیفا به باشگاه پرسپولیس رسیده و پرسپولیس از توافق و تفاهم با برانکو حرف می زند.

اینکه این روزها سایه برانکو بالای سر پرسپولیس است، بدیهی و قابل پیش بینی بود. پرسپولیس پس از موفقیت هایش با برانکو، فقط در صورتی می توانست همکاری دوباره با برانکو را از ذهنش بیرون کند که مربی جدید دغدغه ای برای آینده باقی نمی گذاشت. کالدرون اما نتوانست امید به تکرار موفقیت ها را تا امروز زنده نگه دارد و این موضوعی نیست که در فوتبال بتوان پنهان کرد. کالدرون می دانست که سرمربی جدید یک تیم ناکام نشده. او که همیشه درباره بازیکنانش می گوید باید حرفه ای باشند و اگر عملکرد خوبی ارائه ندهند حذف خواهند شد، خود نیز باید از روز اول می دانست که چه کاری را شروع کرده و باید مثل یک مربی حرفه ای نارضایتی عمیق از عملکرد خود را درک کند. مربیگری در تیمی که موفقیت ها را پی در پی تجربه کرده، آسان نیست و کالدرون آنقدر تجربه دارد که این نکته ساده را از روز اول همکاری اش بداند.

سایه برانکو به آسانی از سر پرسپولیس برداشته نمی شود. در چند سال همکاری یک مربی موفق با بازیکنانش پیوندهایی ایجاد می شود و مربی جدید نمی تواند آن پیوندها را قطع کند، بخصوص کالدرون که در دور کردن بازیکنان از خود بیشتر تبحر دارد. این شایعه ها یا شائبه ها که درباره بازیکنان پرسپولیس مطرح شده، محصول همین موضوع است. عده ای از آنها که موقعیت جالبی در تیم کالدرون ندارند، خوشحال خواهند شد اگر مقدمات بازگشت برانکو ایوانکوویچ فراهم شود. این شایعه ها را نه آسان می توان باور کرد و نه آسان می توان از آنها گذشت.

کالدرون برای اینکه سایه برانکو را بالای سر خود نبیند، یک راه نجات بیشتر ندارد. این یک راه همیشگی در چنین موقعیت هایی است: موفقیت. فقط با پیروزی در فوتبال می توان مقابل چنین جریانی ایستاد و تیم را دوباره ساخت و پیروزی بدون ایجاد روابط قوی، سالم، جدی و مؤثر با بازیکنان ممکن نیست. کالدرون اما همواره مشغول تخریب تیم خود و ضعیف خواندن نیروی انسانی پرسپولیس است تا توجیهی برای نتایج خود پیدا کند، در حالی که هنوز چندان نیازی به توجیه ندارد و بیشتر خودش اصرار دارد که همه چیز را توجیه کند.

برای پرسپولیس گذر از کالدرون و قرارداد دوباره با برانکو هرگز آسان نیست. این تصمیم بار مالی سنگینی را روی دوش پرسپولیس می گذارد. پرداخت قرارداد کالدرون، پرداخت مطالبات انباشته برانکو و پرداخت قرارداد جدید با برانکو. همه اینها از توان پرسپولیس خارج است، مگر اینکه باشگاه همچنان به غرق شدن در بدهی ها گرایش داشته باشد.

برانکو اگرچه در الاهلی شکست خورد و قیمت او حالا با روز جدایی اش از پرسپولیس می تواند بسیار متفاوت باشد اما برای مدیران فوتبال ایران قیمت هیچ مربی و بازیکنی کاهش پیدا نمی کند و همه طرفدار گرانی بیشتر هستند. برانکو حتی شاید جانشین مارک ویلموتس در تیم ملی ایران شود و پرسپولیس فرصت همکاری دوباره با او را از دست بدهد اما در این روزها نمی توان منکر سایه برانکو بر پرسپولیس شد. مدیریت باشگاه پرسپولیس کوششی برای برداشتن این سایه نمی کند و حتی حوالی پرسپولیس همه سعی می کنند شایعات درباره برانکو را جدی جلوه دهند. کالدرون باید از این فضا فرار کند و موقعیت تازه ای برای خود در پرسپولیس بسازد. فکر می کنید او در این مسیر قدم برمی دارد؟