ستاره هايي كه اندازه «آقا دوربيني» هم نيستند!

1- سوژه هاي فوتبال ايران هم مثل خودش زشت و بدتركيب هستند. تصورش را بكنيد؛ همين امروز در اسپانيا همه دارند در مورد قول هت تريك مسي به دوربين هاي تلويزيون ي در بازي با مايوركا حرف مي زنند و اينكه او چطور ظرف 17 دقيقه به شكلي معجزه آسا توانست اين وعده اش را عملي كند، در ايتاليا بحث روز به انتقام كشي زلاتان از انريكه به عنوان يكي از اساطير باشگاه بارسلونا اختصاص دارد و در انگلستان، رسانه ها با آب و تاب از هنرنمايي بي بديل رابين فان پرسي در استمفوردبريج سخن مي گويند، ما اما اينجا مجبوريم راجع به شنيع ترين رفتارهاي انساني حرف بزنيم؛ كارهايي كه حتي رخ دادن شان در خيابان هاي پست ترين محلات شهر هم توجيهي ندارد، ولي در فضاي فوتبال ايران ، توسط ستارگاني سرشناس و مقابل چشم ميليون ها بيننده تلويزيون ي به وقوع مي پيوندند و موجي از حيرت و شگفتي را همراه مي آورند. فوتبال كريه و چندش آور ايران، تا همين چند صباح قبل درگير ماجراي قضاي حاجت دو تن از بازيكنان ليگ برتري اش در كنار زمين بود و حالا، سوژه اي زشت تر از گرد راه رسيده است. كسي مي داند فردا در اين ساختار بيمار و بدقيافه، راجع به چه شاهكار جديدي بايد حرف بزنيم و ابعاد كدام فاجعه غيرانساني ديگري را واكاوي كنيم؟

2- در پرسپوليس چه مي گذرد؟ اين بايد جدي ترين سوال روز فوتبال ايران باشد. همين چند هفته پيش بود كه محمد مايلي كهن بعد از جدايي از باشگاه پرسپوليس ، در سلسله انتقادات تند و تيزش سراغ محمود خوردبين رفت و ادعا كرد او وظايف سرپرستي خودش را به درستي انجام نمي دهد. امروز و با بازگشت به اين ادعاي مدير فني سابق سرخپوشان ، بايد پرسيد سرپرست باشگاه پرسپوليس – كه اولين قرباني اين غائله لقب گرفت و ديروز شغلش را از دست داد – چه تعريفي از شرح وظايف خودش داشته و دقيقا مشغول چه كاري بوده است كه هر روز، رخ دادن يك ناهنجاري تازه در اين تيم، همه مجموعه را به دردسر مي اندازد و وجهه تاريخي باشگاه را مخدوش مي كند؟ پس از داستان هاي عجيبي مثل درگيري بر سر سالاد و آب جوش و شوت كردن بطري ها توسط اولادي و خيلي از مشاجرات قبيح ديگر در پرسپوليس اين فصل، حالا ماجراي شادي هاي بعد از گل بازي با داماش پيش آمده و جالب اينكه فضاي رختكن سرخپوشان بعد از پايان اين مسابقه نيز چنان غيرمتعارف بوده كه محمود خوردبين مانع از حضور امير عابديني در اين محوطه و احوالپرسي او با بازيكنان شده است! آيا اين بازيكنان ، «مسوول» ندارند؟ آيا اين همان پرسپوليس ي است كه حبيب كاشاني «معلم» آن را بست و فعلا اداره اش برعهده محمد رويانيان «نظامي» قرار گرفته؟ و آيا اين همان تيمي است كه سرمربي اش بي وقفه بر طبل اخلاق مداري مي كوبد و پس از كسب هر پيروزي، راه شهر مشهد را در پيش مي گيرد؟

3- آنچه مدافعان پرسپوليس در رشت بر سر هم آوردند، يك سلسله حركات زننده و شرم آور به حساب مي آيد كه البته پيش از اين در تاريخ اين باشگاه از سوي يك ستاره ديگر نيز تكرار شده بود. ماجراي اتفاقي كه در دهه شصت بين مجتبي محرمي و احمدرضا عابدزاده رخ داد، سال هاست كه به يكي از ستون هاي كليدي تاريخ شفاهي فوتبال ايران تبديل شده و سينه به سينه بين اهالي اين حوزه روايت مي شود. با اين وجود، وقتي چندي پيش عادل فردوسي پور محرمي را به برنامه اش دعوت كرد، بحث آن شرط بندي معروف دوباره داغ شد و خيلي ها راجع به اين موضوع حرف زدند. حالا به نظر مي رسد احياي اين خاطره قديمي، نقش قابل توجهي در الگوبرداري مدافعان امروز پرسپوليس از ستاره سابق اين باشگاه داشته است. امثال محمد نصرتي و شيث رضايي در حالي چنين رفتاري را از شماره 8 اسبق قرمزها تقليد مي كنند كه به نظر مي رسد شخصيت حرفه اي بازيكني نظير مجتبي محرمي ، داراي وجوه متنوع بسيار ارزشمند و مهم تري بوده كه از توجه اين دوستان پنهان مانده است. كاش آقايان به جاي اين قبيل رفتارهاي مبتذل، كمي در مهارت هاي فني محرمي دقت مي كردند و حداقل كلاس بازي شان را بالاتر مي بردند. مدافعي مثل محمد نصرتي ، اگر كمي دقيق تر به كاراكتر مجتبي محرمي نگاه مي كرد، مي توانست اندكي از تعصب مثال زدني و شرافتمندانه او را به عاريه بگيرد. در اين صورت، ابتداي فصل و هنگام عقد قرارداد داخلي با استقلالي ها، ادعا نمي كرد «آدم كه با يك سال بازي در پرسپوليس ، پرسپوليس ي نمي شود!»

4- جامعه رسانه اي ايران سال هاست كه يك سوژه عامي بسيار عجيب دارد. مردي كه از او در اين فضا با عنوان «آقا دوربيني» ياد مي شود، تبحر خاصي در پيدا كردن دوربين هاي پخش زنده دارد و هركجا مراسمي برقرار باشد كه مورد پوشش تصويري قرار بگيرد، او خودش را به آنجا مي رساند و در قاب فيلمبرداران قرار مي گيرد تا تصويرش از تلويزيون پخش شود. آقا دوربيني كه به خاطر اصرارش به ادامه اين كار، حتي از همسرش نيز جدا شد، تا به حال مزد تلاشش را با بارها روي آنتن رفتن در حاشيه گزارش هاي خبري تلويزيون ايران گرفته است. با اين مقدمه، بايد افسوس خورد به حال بازيكنان ي كه با تجربه ده ها بازي ملي و صدها مسابقه پخش زنده، هنوز به اندازه «آقا دوربيني» هم با زاويه دوربين آشنا نيستند و آنقدر بهره هوشي ندارند كه بدانند رفتارهاي حيرت انگيزشان تنها چند ثانيه بعد از به ثمر رسيدن گل، در معرض ديد ميليون ها ايراني قرار دارد.