ستاره‌های اوج گرفته پرسپولیس تقدیم به یحیی

پرسپولیس در روزی که برای کم کردن فاصله خود با صدر فرصتی بسیار خوب داشت، موفق شد سه بار دروازه مس رفسنجان را باز کند تا جشنی ویژه را در ورزشگاه آزادی برگزار کند.
پرسپولیس در شرایطی موفق به کسب یک پیروزی مهم در مقابل یکی از تیم‌های خوب لیگ برتر شد که یک نمایش چشم‌نواز در فاز هجومی نیز چاشنی آن بود.

* ستاره‌های پرسپولیس در اوج
پرسپولیس به وضوح در نیم فصل دوم از نظر خلق موقعیت گل نسبت به نیم فصل اول ارتقا یافته است. مهره‌های کلیدی این تیم در ساخت بازی در وضعیت بهتری قرار گرفته‌اند. نه تنها مهدی ترابی و احسان پهلوان تبدیل به همان بازیکنان کارگشا و بازیساز فصل قبل شده‌اند که بازیکنانی همچون علی شجاعی و سعید آقایی نیز قابلیت بازیکن کردن به صورت پیوسته در ترکیب اصلی را نیز پیدا کرده‌اند. ضمن اینکه به نظر می‌رسد یحیی گل محمدی زوج خط دفاعی خود را برای ادامه لیگ را نیز یافته است.

* ضعف‌های دفاعی تنها رقیب استقلال
پرسپولیس هر چقدر در بازی روی زمین تقریبا در بین تیم‌های لیگ برتر بی‌رقیب یا حداقل کم‌رقیب است اما روی هوا، هم در فاز هجومی و هم در فاز دفاعی یک تیم معمولی است. هر چند گل دوم قرمزها با ضربه سر کمال کامیابی‌نیا به ثمر رسید و قبلا نیز او دو گل مهم با ضربه سر مقابل سپاهان و نساجی زد اما اگر هوشمندی خاص این بازیکن در قرار دادن خود در موقعیت مناسب سرزنی را فاکتور بگیریم، تیم گل‌محمدی نه تنها فاقد مهاجمی فیزیکی که بتواند ضربات سر اول را روی ارسال‌های بلند بزند است که مدافعانش نیز روی توپ‌های عمقی بلند و پشت دفاع چندان مطمئن نشان نمی‌دهند. این ضعف را هم حنانوف دارد و هم مدافعان کناری. نعمتی و فرجی نیز همینطور. مسی‌ها هر گاه به این شیوه روی آوردند به خلق موقعیت نزدیکتر شدند.

* مشکل جدی خط دفاع و دروازه در آسمان
پس از ضعف حامد لک روی توپ‌های ارسالی و بلند، احمد گوهری نیز بیشتر روی سانترها روی خط دروازه ایستاد و کمتر جرأت خروج به خود داد. می‌توان این را به حساب ریسک نکردن او در اولین حضورش در ترکیب پرسپولیس گذاشت. اما پرسپولیس نیاز دارد در ادامه لیگ پدافند هوایی‌اش را تقویت کند.

* شاگردان یحیی، با اعتماد به نفس و کم اشتباه
پرسپولیس نسبت به نیم‌فصل اول در بازیسازی از عقب زمین بهتر شده است. حرکات ترکیبی پرسپولیس در میانه میدان در بازی امروز مقابل مس، چه بسا بهترین نمایش این تیم در لیگ بیست و یکم بود. قرمزها زیاد با ساده گل زدن میانه‌ای ندارند و انگار که مجبورند برای گل زدن زیاد پاس بدهند و فضاهای کوچک و نیم‌فضاها را شکار کنند و البته امروز به خوبی از عهده آن برآمدند. اعتماد به نفس شاگردان گل محمدی برای چرخاندن توپ در زمین خودی بیشتر شده و پاس‌های اشتباه و بی‌هدف کمتر شده است.

* خروج سرلک؛ چرا رضا اسدی نیامد؟
مصدومیت میلاد سرلک و جایگزینی علی شجاعی به جای او آن هم در حالی که تقریبا انتظار می‌رفت رضا اسدی جایگزین او شود، در خود چند نکته دارد. اول اینکه میلاد سرلک برخلاف آنچه در نمایش شماتیک ترکیب پرسپولیس قبل از هر بازی نشان داده می‌شود یک هافبک دفاعی صرف نیست. دوم تدبیر گل‌محمدی که با این تعویض روند خوب تیمش در ارائه یک بازی ترکیبی و همراه با پاسکاری روی زمین را حفظ کرد و سوم اینکه از این به بعد می‌توان روی شجاعی به عنوان یک وینگر یا هافبک هجومی هم حساب باز کرد.

* علی شجاعی؛ یک فصل صبر و حالا ثمر
به بار نشستن بازیکنی مثل شجاعی در ترکیب پرسپولیس آن هم پس از یک سال و نیم، در ادامه‌ی همان فرهنگ مناسبی است که در پرسپولیس نهادینه شده. اینکه قرمزها سرمایه‌های خود را راحت از دست نمی‌دهند و از آن طرف به راحتی به هر بازیکن تازه‌واردی ترکیب اصلی را پیشکش نمی‌کنند. پرسپولیس برخلاف رویه رقیب در این سال‌ها، سرمایه‌های تازه واردش را راحت هم از دست نمی‌دهند. شجاعی، همچون سیامک نعمتی که برای رسیدن به ترکیب اصلی پرسپولیس مجبور به صبر کردن شد حالا می‌تواند بیشتر به تصاحب یک جایگاه ثابت در پرسپولیس فکر کند.

* هماهنگی مثلث هجومی پرسپولیس
اینکه پرسپولیس در بازی امروز، همچون اغلب بازی‌های این فصلش مجبور به دور زدن کناره‌های حریف نشد و بیشتر به عمق دفاع حریف زد شاید ناشی از سبک بازی مس رفسنجان باشد اما در این مورد نباید از هماهنگ شدن پهلوان و ترابی و امیری با هم گذشت. ضمن اینکه با حضور رامین رضاییان در راست و فعال‌تر شدن آقایی در چپ، و تک‌ضرب‌تر بازی کردن آنها، پرسپولیس همچون قبل زیاد در کناره‌ها گیر نمی افتد و سریع‌تر توپ را به منطقه خطر می‌رساند.