ستاره های خاموش رؤیاهای بر باد رفته

پرسپولیس مقابل الهلال حرفی برای گفتن نداشت و باخت و حذف شد. شاید سخت بشود علت باخت سنگین مقابل نماینده متمول عربستان را با جملات کوتاه و مشخصی توصیف کرد. در واقع برای این باخت سنگین یک علت خاص و یک موضوع مشخص را نمی‌توان مدنظر قرار داد و به‌ نظر می‌رسد مجموعه‌ای از عوامل باعث این شکست سنگین شد. شاید دیر رفتن به ریاض کوچکترین دلیلش بود اما مهم‌ترین‌هایش افت شدید ستاره‌های ملی‌پوش و دور بودن تیم از فرم مسابقات سنگین آن هم در این سطح بالا.

هرچند با توجه به شرایط فنی ۲ تیم و آنچه بر الهلال و پرسپولیس در تقویم مسابقات AFC و فوتبال ایران گذشت این نتیجه و این شکست تا حدودی قابل‌ پیش‌بینی بود.

پرسپولیس با همان سیستم 2-4-4 و ترکیبی که تا حدود زیادی قابل‌ پیش‌بینی بود مقابل الهلال صف‌آرایی کرد. در خط حمله وحید امیری کنار عیسی آل‌کثیر بازی کرد تا سعید آقایی در دفاع چپ و امید عالیشاه در هافبک چپ فیکس باشند اما از همان شروع مسابقه مشخص شد خط میانی سرخ‌ها توان مقابله با هافبک‌های فوق‌العاده قدرتمند و توپ نگهدار الهلال را ندارند.

پرسپولیس در شروع مسابقه تحت فشار شدید الهلال قرار گرفت و تیم آبی‌پوش شهر ریاض با حمایت نزدیک به ۲۰ هزار هوادار خود از همان شروع مسابقه ریتم بازی را در اختیار گرفت و با حفظ توپ و کارهای ترکیبی انواع و اقسام موقعیت‌های گل را ساخت اما در یکی دو نوبت حامد لک و در یکی دو صحنه دیگر رشادت مدافعان پرسپولیس اجازه دریافت گل زودهنگام را نداد.

بعد از حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه به‌ نظر می‌رسید پرسپولیس موفق شده آن تب و تاب ابتدایی الهلال را بیندازد و شرایط نسبتاً متعادلی را بر بازی حاکم کند اما دقیقه ۲۵ حرکت عرضی و شوت استثنایی سالم دوسری هافبک ملی‌پوش حریف که تازه از بند مصدومیت رها شده بود دروازه حامد لک را گشود تا تیم یحیی در موقعیت سختی قرار بگیرد. بعد از این گل شرایط پرسپولیس بهتر نشد و الهلال همان ریتم را ادامه داد. در نیمه نخست پرسپولیس تنها یک موقعیت گل داشت که شوت عیسی آل‌کثیر را عبدالله معیوف گلر ملی‌پوش الهلال دفع کرد وگرنه صحنه خاص دیگری روی دروازه میزبان خلق نشد و تیم لئونارد ژاردیم با برتری یک گله به رختکن برود.

در نیمه دوم به‌ نظر می‌رسید یحیی با اعمال یک تغییر در مرکز زمین سعی دارد تیمش را تهاجمی‌تر و با شرایطی متفاوت به مصاف حریف بفرستد. به‌ همین خاطر احسان پهلوان در مرکز زمین جایگزین رضا اسدی شد تا احتمال کارهای ترکیبی از مرکز و کارهای خلاقانه‌تر برای رسیدن به گل بیشتر شود اما بعد از خلق یک موقعیت نسبتاً خوب و شوت عیسی آل‌کثیر باز هم سرخ‌ها در دقیقه ۵۰ توسط بافتیمبی گومیس مهاجم همه‌ فن‌ حریف الهلال تنبیه شدند. بعد از خوردن گل دوم در دقیقه ۵۰ که البته به VAR رفت و آفسایدی برایش در نظر گرفته نشد پرسپولیس شرایط سخت‌تری برای بازگشت به بازی در مقابل چشمان تماشاگران حریف و البته یک تیم قدرتمند و باانگیزه داشت. تعویض‌های تهاجمی یحیی بعد از دریافت گل دوم شروع شد و مهدی عبدی آمد تا بلکه پویایی خط حمله سرخ‌ها بیشتر شود و معجزه‌ای رخ دهد اما معجزه‌ای در کار نبود و با یک اشتباه و کار ترکیبی دیگر پرسپولیس در دقیقه ۷۰ گل سوم را هم از گومیس دریافت کرد تا شکست سنگینی متحمل شود. در ۲۰ دقیقه پایانی هم تعویض‌های یحیی انگار برای این بود تا تیم را برای لیگ برتر آماده کند و سرخ‌ها خوش شانس بودند که الهلال توان و عزم تازه‌ای برای رسیدن به گل‌های بعدی نداشت و با تعویض‌های متعدد ترکیب اولیه و ریتم خوبش را از دست داد تا به فکر حفظ نتیجه فوق‌العاده‌اش تا پایان بازی باشد و برای بازی نیمه نهایی مقابل النصر آماده شود.

در این بازی ۳ ملی‌پوش پرسپولیس یعنی میلاد سرلک، مهدی ترابی و وحید امیری دور از شرایط فنی گذشته‌شان بودند و هیچ‌کار خاصی از پیش نبردند. مهدی ترابی به‌عنوان تک‌ ستاره سرخ‌ها و خلاق‌ترین چهره این تیم بعد از حضور در اردوی تیم‌ ملی مطابق انتظار شرایط خوبی نداشت و آنقدر ضعیف بازی کرد که در نیمه دوم تعویض شد و زانوی غم بغل گرفت. وحید امیری هم در کار تهاجمی هیچ کاری از پیش نبرد تا جزو ناآماده‌ترین‌های پرسپولیس باشد و میلاد سرلک هم با اشتباه خود پایه‌گذار گل سوم الهلال و زننده میخ آخر تابوت بر پیکره تیمش بود.

این اتفاق در شرایطی رخ داد که ملی‌پوشان الهلال مثل سلمان فرج کاپیتان این تیم یکی از بهترین‌های تیم‌شان بودند و سالم دوسری و محمد بریک دو ملی‌پوش دیگری که به‌ خاطر مصدومیت تیم‌ ملی عربستان را همراهی نکردند جزو بهترین ستاره‌های تیم‌شان بودند تا در کنار خارجی‌های تأثیرگذاری مثل گومیس، پریرا و مارا پرسپولیس را بار دیگر از رؤیاهای خود دور کنند.