سرشار از تردید و ترس

حرص و جوش هایی که حمید درخشان به ویژه در نیمه دوم مسابقه تیمش با استقلال خوزستان می خورد و عذاب آشکاری که می کشید نشان می داد که او هم از کیفیت کار پرسپولیس راضی نیست. سرخ های تهرانی حالا با کسب دو برد و یک تساوی زیر نظر سرمربی جدیدشان تا نقطه امنی در جدول رده بندی لیگ برتر فوتبال بالا آمده و حتی نیم نگاهی به رتبه های اول تا سوم دارند و تجدید سهمیه آسیایی شان را در پایان فصل هدفی طبیعی می انگارند. در این روزهای سخت پیروزی 2-1 برابر آبی های اهوازی که پریشب بسیار سریع و خوب در زمین باز و بسته می شدند و به فوریت از حالت دفاع به حمله درمی آمدند، نیز یک غنیمت به حساب می آید و تیمی مثل پرسپولیس که در بحران غرق بوده، حالا هر بردی با هر کیفیتی برایش ارزشمند شده است.

اکثر هواداران راضی اند اما...
تعداد قابل توجهی از هواداران سرخ هم پنج شنبه شب در مصاحبه شبکه های تلویزیونی با آنان از بازی قرمزها ابراز رضایت کردند و برای تیمی که در کل 7 هفته کارش زیر نظر علی دایی فقط دو بار برنده شده بود، کسب دو پیروزی متوالی با نظام کاری درخشان یک پیشرفت بزرگ به حساب می آید. تیمی که هنوز استرس دارد و تحت فشارهای فکری فراوانی قرار داشته و حاشیه ها از سر و رویش بالا رفته و ماجرای تغییر کادر فنی اش بر کار و نحوه تمریناتش تاثیری کلان گذاشت، طبعا از بردن استقلال خوزستان باید به شدت خوشحال شود اما نحوه کار و شکل بازی پرسپولیس و رویکردهایش طی نبرد پریشب با استقلال خوزستان مثل پیروزی مشابه یک هفته پیش تر مقابل راه آهن سرشار از تردید و ترس های درونی بود. انگار پرسپولیس از سایه خودش هم می ترسد و نمی داند می تواند هر حرکت خود را به درستی انجام بدهد یا خیر.

تلاشی محسوس
مثل روز پیروزی برابر راه آهن، قرمزها بعد از اینکه نیمه اول را یک – 2 جلو افتادند، نیمه دوم به دفاع کشیده شدند و بیشتر به حفظ نتیجه پرداختند. سوشا مکانی که در نیمه اول یک گل بسیار بد خورد و مدافعان پرسپولیس با دوندگی زیاد کوشیدند ضدحملات نیمه دوم آبی های اهواز را دفع کنند و تلاش شان کاملا محسوس بود اما آنقدر شانس به مردان عبدا... ویسی دادند که آنها بازی را حداقل مساوی کنند و اگر نتیجه این نشد و پرسپولیس
یک – 2 برنده باقی ماند، به کم دقتی مهاجمان رقیب و خوش اقبالی قرمزها مربوط می شود.

روح و روان های دربند
اینکه چرا آنها اینقدر اعتماد به نفس ندارند که در پی جلو افتادن از رقیب به رغم اصرار مربیانشان باز هم بکوبند و گل بزنند، مساله ای است که بهتر می نماید درخشان و دستیاران درجه اولش (عبدی و امامی فر) توضیح بدهند. اما آنچه از دور به نظر می رسد، سوای کیفیت واقعا متوسط اکثر بازیکنان پرسپولیس که محصول انتخاب های پراشتباه علی دایی هستند و برخی شان آشکارا در قواره های پرسپولیس نیستند، باقی ماندن سایه های تردید در روح و روان قرمزها است که آنها را آزار می دهد. این تیم صاحب هویت و قدرت درونی و فنی و استحکامی نیست که آن را صاحب رتبه ای چندان بالاتر از آنچه اینک در آن نشسته است، بکند و چون خودش هم این را می داند و در هفته های قبلی آسیب های روحی زیاده دیده، تا گل می زند و جلو می افتد، عقب می کشد و زیر توپ می کشد تا از برتری های خفیف و لرزانش دفاع کند و نتیجه همانی می شود که در مسابقه با استقلال خوزستان دیدیم و پیش تر برابر راه آهن و نفت مسجدسلیمان هم مشاهده کرده بودیم.