سرنوشت 11 جداشده مهم از اردوگاه سرخ

پرسپولیس در این سال ها موفق ترین تیم ایران بوده و جدایی نفرات کلیدی زیادی را هم تجربه کرده است. آخرین نفر از این لشکر شجاع خلیل زاده است؛ بازیکنی که هواداران هنوز هم جدایی اش را باور نکرده اند. حالا شاید نگاهی گذرا به سرنوشت جدا شده ها، بهتر نشان بدهد که آیا آنها بیشتر از این فراق ضرر کرده اند یا پرسپولیس. پیش از هر چیز ذکر یک نکته ضروری است؛ اینکه در فهرست پیش رو اسم بازیکنانی مثل جلال حسینی، وحید امیری و محمدحسین کنعانی زادگان که بعد از یک بار جدایی به تیم برگشتند و هنوز حضور دارند، قید نشده است.

* برانکو ایوانکوویچ: بزرگ ترین جداشده سال های درخشان پرسپولیس، معمار این بنا بود. برانکو ایوانکوویچ در پایان لیگ هجدهم با وجود اصرار باشگاه و هواداران از پرسپولیس جدا شد. او در آخرین مصاحبه بلندش گفته بود: «سومین قهرمانی سخت ترین قهرمانی من بود. رقابت سال به سال سخت تر می شود.» فارغ از رفتار غیرمسوولانه مدیران باشگاه به نظر می رسد برانکو باور کرده بود کسب قهرمانی های بعدی بسیار سخت تر خواهد بود؛ به همین دلیل هم ترجیح داد در اوج برود. با این وجود پرسپولیس بدون او قهرمانی چهارم را به آسانی به دست آورد و به فینال لیگ قهرمانان آسیا هم رسید. در نقطه مقابل تجربه برانکو در الاهلی عربستان فاجعه بار بود و او البته در تیم ملی عمان هنوز محک نخورده است.

* رامین رضاییان: جدایی از پرسپولیس برای او فقط «پول بیشتر» داشت. رامین اگر درست و کامل، بدون حاشیه در این تیم می ماند الان در زمره قدیمی ترین ها، محبوب ترین ها و حتی کاپیتان های پرسپولیس بود. او از نظر فنی هم به شدت به کار سرخ پوشان می آمد؛ اما به هر حال مسیر دیگری را برگزید که خیلی به سودش نبود.

* مهدی طارمی: استعداد طارمی فراتر از آسیا بود و بالاخره یک جایی باید جدا می شد؛ اما شکل کنده شدن او از پرسپولیس فاجعه بار بود. جریان ریزه اسپور، محرومیت خودش و باشگاه، آن مصاحبه عجیب و... خیلی هزینه به قرمزها تحمیل کرد. کار پرسپولیس بدون طارمی با علی علیپور هم راه افتاد. مهاجم بوشهری هم استارت موفقی در اروپا داشت و در اولین فصل، آقای گل پرتغال شد.

* محمد نوری: جدایی از پرسپولیس برای هیچ کس به اندازه او گران تمام نشد. نوری بهترین بازیکن در بدترین نسل تیم بود؛ اما درست پیش از اوج گیری قرمزها راهی المسیمر قطر شد، با این تیم به دسته پایین تر سقوط کرد و هرگز هم موفق به حضور دوباره در جمع قرمزها نشد.

* سروش رفیعی: سه سال پیش لطمه بسیار بزرگی بابت ترک پرسپولیس خورد. او فصل ناموفقی را در لیگ قطر پشت سر گذاشت، در بازگشت به پرسپولیس نتوانست جایگاهش را پس بگیرد و فصل گذشته هم بدون تعارف متوسط بود. او این روزها در سپاهان توپ می زند.

* فرشاد احمدزاده: شرایطش کاملا شبیه سروش رفیعی بود؛ با این تفاوت که سروش حداقل در قطر پول درآورد، اما احمدزاده در تیم ته جدولی لیگ ضعیف لهستان فقط عذاب کشید!

* صادق محرمی: سال هاست لژیونر شده و در دیناموزاگرب کرواسی کج دار و مریز به میدان می رود. با این حال قطعا می توان گفت محرمی به جایی که انتظارش را داشت، نرسیده است. او از میدان دید همه ما خارج است؛ درحالی که وضعش در پرسپولیس می توانست به کلی متفاوت باشد.

* علیرضا بیرانوند: در میانه های فصل گذشته پس از کلی اصرار برای لژیونر شدن راهی آنتورپ بلژیک شد. او اما در 12 هفته نخست لیگ این کشور به بازی گرفته نشده است. پرسپولیس با وجود زوج رادوشوویچ و حامد لک احتمالا مشکلی برای پر کردن جای خالی بیرو نخواهد داشت.

* علی علیپور: به تازگی از پرسپولیس جدا شده است. دست کم در لیگ قهرمانان آسیا عیسی آل کثیر به شکلی غافلگیرکننده جای خالی او را پر کرد؛ هرچند خود عیسی هم تا پایان سال محروم خواهد بود. اینکه علیپور در ماریتیموی پرتغال چه سرنوشتی داشته باشد، بعدا مشخص خواهد شد.

* مهدی ترابی: ویژگی های لازم برای رسیدن به محبوبیتی کم نظیر در پرسپولیس را داشت؛ اما در 25 سالگی با شتابی غیرمعمول برای کسب ثروت راهی لیگ قطر شد. احسان پهلوان در آسیا جانشین خوبی برای او نشان داد. پهلوان در هفته اول لیگ بیستم برابر سایپا هم جزو خوب های پرسپولیس بود.

 * شجاع خلیل زاده: داستان او بسیار تازه است و هنوز سرنوشت دو طرف بعد از جدایی روشن نیست؛ اما شاید با توجه به موارد بالا، بتوان حدس هایی در این مورد زد!