سفر به جزيره خيالي سرخابي ها

سفر به جزيره خيالي سرخابي ها

بازيهاي پيش داربي، دقيقا شبيه به سالهايي بود که هر دو تيم را در اوج مي ديديم. روزهايي که سرخابي هاي تهران در ليگ يکه تاز بودند و براي رسيدن به صدر تنها ديگري را رقيب خود مي ديدند! از سالهايي که هم استقلال در ليگ براي صدر مي جنگيد و هم زمان پرسپوليس مي کوشيد عنوان قهرماني را به دست آورد، سالهاي زيادي مي گذرد.

سالهاي جديد را يکي در ميان با افول يکي از قطبها پشت سر گذاشته ايم قهرماني هريک، به منزله وقوع معجزه اي در ليگ براي هرگروه از هواداران دو تيم معنا شده است.دو پيروزي يکسان و عين هم در دو بازي استقلال و پرسپوليس يادآور همان شکوه فراموش شده اي بود که شايد با روال کنوني فوتبال کشور، که تمامي بودجه هاي بيت المال و دولتي کشور، از سوي کارخانه ها روانه تيمهاي صنعتي مي شود، بزودي دوباره تکرار نشود. از آن روزهايي که هواداران استقلال و پرسپوليس در آستانه داربي و به واسطه به وجد آمدن از پيروزي تيمشان براي رقيب خط و نشان مي کشيدند، آن قدر زمان مي گذرد که اکنون بايد براي نسل جديد نوجوانان، اين اتفاق را مانند يک خاطره تعريف و بازخواني کرد. اين روزها، بايد براي موفقيت و قهرماني تيمهايي انتظار کشيد که هم ثروت ريالي و دلاري دارند و هم در فدراسيون از نفوذ هم ولايتي ها به عنوان رئيس و نايب رئيس به خوبي بهره مي برند!

هواداران استقلال و پرسپوليس با دو گل به خودي رقيبان جشن گرفتند. براي پرسپوليس معمار دروازه خودي را گشود و براي استقلال در همان دقايق ابتدايي موموني زننده گل به خودي بود. بعد کاپيتانها شادي را به اردوي خودي آوردند. اول باقري و بعد مجيدي زنندگان گل دوم تيمشان شدند و در آخر، اين مهاجمان بودند که دروازه حريفان را گشودند. دقيقاً اميد اول هر دو تيم براي گلزني در داربي، گلزنان بازي نام گرفتند. يکي خليلي و ديگري برهاني.

اين مقدمه اي شد براي ساخته شدن جزيره رؤيايي هواداران استقلال و پرسپوليس. جزيره اي که يک هفته روي درياي خيالي هواداران هر دو تيم شکل مي گيرد.

پرسپوليسي ها شايد دوباره در انديشه تکرار آخرين پيروزي بيفتند و استقلالي ها اميد شکست ناپذيري پرسپوليس طي هشت بازي اخير را براي خود زنده کنند. اما داربي در حقيقت بهترين فرصت است براي حرکت ساکت و آرام سپاهان و ذوب آهن در صدر. سپاهاني که امروز از تمامي امکانات سخت افزاري، نرم افزاري، مالي و پشتيباني براي قهرماني سود مي برد، انتظار تساوي ديگري را از دو تيمي مي کشد که حالا با امتياز برابر 40 هنوز اميدي براي رسيدن معجزه آسا به صدر دارند.

سپاهاني که از ابتداي فصل تا امروز، به صورت کاملاً اتفاقي در تمامي بازيها، اشتباههاي داوري مشمول حال اين تيم شده و هيچ واکنشي از سوي مقامهاي فدراسيون در برابر شبهاتي که از قبل اين اشتباههاي سهوي به وجود مي آيد به چشم نيامده! آيا داربي فرصت مناسبي نيست که تيم قلعه نويي و ساکت که تمامي خصيصه هاي لازم را براي موفقيت در ليگ کنوني دارند فاصله خود را براي قهرماني بيشتر کنند؟

داربي، فقط در جزيره خيالي هواداران سرخابي بازي خاص نيست، اما فقط در رؤياي اين 50 ميليون نفر بازي حيثيتي نام مي گيرد. اين پنجاه ميليون ايراني هم مثل مجموعه متمول سپاهان و ذوب آهن که به واسطه بودجه هاي دولتي خود در صدر جا خوش کرده اند، انتظار روزي را مي کشند که در نهايت تکليف جدول روشن تر خواهد شد. با اين تفاوت که سپاهان و ذوب آهن از تساوي اين دو تيم بالاترين نفع را براي هواداران چند صد نفري خود مي برند!

از سويي ديگر همين دو تيم اصفهاني با همين خيل هواداران چند صد نفري شان، کمترين استرسي از داربي تهران نمي برند! استرس و هيجاني که هواداران به بازي اين دو تيم مي دهند، انگار همان اتفاق خوشايندي است که سپاهان و ذوب آهن در پي آن مي گردند.

چه کسي برنده داربي خواهد بود؟ شايد سپاهان... شايد دوستداران مقيم تهران سپاهان! شايد سپاهان باز هم در شلوغي ليگ ناگهان دچار يکي از اشتباههاي سهوي داوراني شود که همواره مظلومانه از سوي همگان (به جز سپاهان) مورد نقد قرار مي گيرند !