سلطان در نقش بنزين دو هزار توماني!

1- روزهاي پرهياهوي باشگاه پرسپوليس ، تمامي ندارند. بعد از پروسه پر سر و صداي جذب ستاره هاي نامدار، حالا ماجراي استخدام سرمربي جديد به داستان كشدار و خبرساز اين روزهاي سرخپوشان تبديل شده است. اعلام اسامي مختلف و كشاكش بر سر صلاحيت يا عدم صلاحيت آنها، قصه تكراري كنوني پرسپوليس ي ها است كه اجازه نمي دهد حتي براي يك لحظه توجه رسانه ها و افكار عمومي از اين باشگاه دريغ شود. متسو، كالدرون، مانوئل، دايي و حتي اين اواخر محمد مايلي كهن، بخشي از نام هايي بودند كه حول و حوش نيمكت داغ سرخ ها مطرح شده اند و هر يك عكس العمل هاي خاص خودشان را به همراه آورده اند. با اين همه، آنچه طي 48 ساعت گذشته در اين تيم گذشت و از ماجراي مصاحبه جنجالي عصر سه شنبه محمد رويانيان استارت خورد، شاه بيت اين سوگنامه سردرگم كننده به شمار مي آمد؛ آنجا كه سردار از سرمربيگري قريب الوقوع علي پروين خبر داد و سلطان، از خدا خواسته پاي استخاره هاي خوب از كار درآمده و مسووليت در قبال مردم(!) را به ميان كشيد و از پذيرش فوري اين سمت خبر داد! حال و احوال ميليون ها تن از هواداران پرسپوليس بعد از اعلام اين خبر، به جماعتي مي مانست كه آنچه را به زحمت و با شوق فراوان اندوخته بودند، يك شبه به تاراج رفته مي ديدند. بازتاب ادعاي بحث برانگيز مديرعامل پرسپوليس چنان عظيم و وحشتناك بود كه به ظهر چهارشنبه نرسيده، شايعه استعفاي رويانيان و بعد خبر قطعي انصراف پروين از هدايت پرسپوليس در رسانه ها منتشر شد. فارغ از تحليل هايي كه در مورد مطرح شدن ناگهاني نام پروين و بحث ارتقاي درجه مدير راهبري اين باشگاه وجود دارد، نكته تاسف آور در اين جريان، ذوق زدگي سلطان و استقبال شتاب آلود او از اين پيشنهاد شفاهي و مشروط بود؛ آنچه نشان مي دهد علي پروين اگر اين سال هاي آخر را هم بيرون نشسته، به خاطر جبر زمانه و پس زده شدنش توسط مديران مختلف باشگاه بوده و نه از سر آگاهي و عبرت آموزي اش از گذشته!

2- علي پروين اسطوره فوتبال ايران و مردي پرافتخار در دوران بازي و مربيگري اش بوده است. اين حقيقت، چيزي نيست كه بتوان انكارش كرد، يا بي تفاوت از كنارش گذشت. او هنوز هم هواداران سينه چاكي دارد كه اگرچه به بازنشستگي و از كارافتادگي فني اش اذعان دارند، اما دلشان مي خواهد سلطان شان را دوست بدارند و بهانه اي براي محترم شمردنش داشته باشند. كاش اگر پروين كماكان قصد دارد نسبت به انبوه منتقدان و مخالفانش بي تفاوت باقي بماند، دست كم به حرمت عشق ديرپاي اين جماعت كمي خويشتندارتر باشد و حداقل از مديراني كه عمر حضورشان در فوتبال به يك سال هم نرسيده، بازي نخورد. روزگاري مرحوم ناصر حجازي در توصيف اين حالات سلطان گفته بود: «اين كه نشد پروين، تا بشكن مي زنند، مي دود و مي آيد» و انگار اين وضع روز به روز بدتر هم مي شود. حالا پروين نه تنها از خير قبول پست تشريفاتي «مدير راهبري» هم نمي گذرد، بلكه اولين بفرماي نيم بند رييس ستاد سوخت را هم با وام گرفتن از مفهوم نخ نما شده «مردم»، دو دستي تحويل مي گيرد و از مردانگي هاي سردار سخن مي گويد. پروين همه اين سال ها از جام هايي گفته كه براي پرسپوليس گرفته و به شور و شعفي استناد كرده كه آن را بارها به هواداران هديه كرده است. با اين حال آنچه سلطان عمدا از به خاطر آوردنش طفره مي رود، تمام خاطرات تلخي است كه به ويژه اين اواخر با او براي پرسپوليس ي ها به ثبت رسيد؛ او كه بعد از قهرماني حماسي ليگ اول، چهارسال تمام در بود و نبودش قرمزها را عذاب داد و اين تيم را عقب انداخت، او كه در آخرين تجربه هايش در داربي، دو بار بازي را در لحظات آخر به استقلال همين امير قلعه نويي باخت و هواداران را با اشك و آه به خانه فرستاد، او كه يك روز در ميان با فوتبال خداحافظي مي كرد و صبح فردا روي دوش جان نثارانش به كارگران باز مي گشت، او كه ناخواسته كمر به قتل تماشاگران روي سكوها بست و او كه در آخرين تجربه فني اش در استيل آذين، رسما «فاجعه» به بار آورد. اي كاش ناكامي ها و هوادار دق دادن ها هم مثل جام ها ويترين داشتند تا هميشه جلوي چشم باشند و از ياد عده اي نروند!

3- سال هاست كه با نزديك شدن به موعد افزايش قيمت بنزين، شاهد انتشار شايعات عجيب و غريب در مورد نرخ جديد و نجومي اين سوخت رايج هستيم؛ طوري كه عده اي معتقدند ابتدا رقمي غيرواقعي و وحشتناك دهان به دهان مي چرخد تا بعد مصرف كننده ها راحت تر به افزايش قيمت تن بدهند. مديرعامل پرسپوليس هم كه از قضا مدت هاست مسوول ارشد ستاد سوخت به حساب مي آيد، حتما با فلسفه اين به مرگ گرفتن ها و به تب راضي شدن ها آشناست و حالا ظاهرا همين استراتژي ديرپا را در شغل فوتبالي اش نيز به كار بسته است. رويانيان اسم پروين را مطرح مي كند تا اگر دايي آمد، كسي ياد بالا و پايين پريدن هاي غلو شده او در بازي اخير پرسپوليس – راه آهن نيفتد، تا اگر متسو را آورد، منتقدان كاري به كارنامه اين ساليان آقاي «مو قشنگ» نداشته باشند يا حتي اگر در لحظات آخر محمد مايلي كهن با همان فرمول ديرآشنا و ديپلماسي صبحانه اش(!) نيمكت سرخپوشان را به اشغال درآورد، صداي اعتراض آنچناني هواداران بلند نشود. سردار در تلاش است تا با اين استراتژي، ريسك انتخاب مربي بعدي را پايين بياورد و فشار را از روي دوش خودش بردارد. اين سياست او با توجه به منافع شخصي خودش، شايد حتي قابل قبول هم باشد، اما بدا به حال جناب اسطوره، كه با همه ابهت و عظمتش خرج بازي آقاي مديرعامل مي شود و به واسطه هول زدگي اش، نقش چاشني را براي شايعه سازي هاي دوستان ايفا مي كند.

4- حالا اين علي پروين شتاب زده كه بويي از خودداري و حفظ مناعت طبع نبرده، تك و تنها در معادلات باشگاه پرسپوليس رها شده؛ با دهاني سوخته و آشي كه به آن لب نزده است. او تنها چند ساعت گزينه اصلي پرسپوليس بود و در ازاي آن، كلي انتقاد و توهين را به جان خريد و بدتر از همه اينكه حالا شفاها مسوول انتخاب مربي بعدي لقب گرفته و بايد تبعات ناكامي «احتمالي» او را هم به جان بخرد. اين روزها همه از دست پروين خسته اند؛ كاش علي آقا اين بار «جام صبر» را براي هواداران به ارمغان بياورد!