سه مصیبت کالدرون

3باخت در 6بازی باعث شده عیده ای از هواداران پرسپولیس به شدت از دست گابریل کالدرون شاکی باشند؛ حتی اگر قرعه هفته های آغازین این مربی بسیار دشوار بوده باشد و حتی اگر روند کیفی و فنی سرخپوشان رو به رشد به نظر برسد. فشارها مخصوصا در ساعات ابتدایی بعد از شکست برابر شهرخودرو آنقدر زیاد بود که انگار دنیا برای پرسپولیسی ها به پایان رسیده؛ اما اینکه چرا چنین فضایی وجود دارد، می تواند چند دلیل داشته باشد. در واقع کالدرون در پرسپولیس با مشکلات زیادی مواجه است که 3 تا از آنها رسما «مصیبت عظمی» هستند!

هوادار پرتوقع
پرسپولیس پیش از کالدرون، 3سال پیاپی قهرمان شده و نتایج این تیم طوری بوده که هواداران انگار کلمه «باخت» را از فرهنگ لغات شان پاک کرده اند. همین مسئله تحمل شکست های تیم کالدرون را بسیار دشوار می کند. این در حالی است که سایر تیم ها بیکار نیستند و هر فصل بیش از گذشته خودشان را برای پایین کشیدن پرسپولیس تجهیز می کنند. در دوران حضور برانکو هم کسب قهرمانی برای پرسپولیس سال به سال سخت تر شد. در همین فصل آخر حضور مربی کروات، پرسپولیس هیچ فاصله ای تا قبول شکست برابر مدعیان نداشت. این تیم در مشهد برابر پدیده به یک پیروزی کاملا ناسزاوارانه دست یافت، در اصفهان و تهران اسیر سپاهان شد و هیچ کدام از 2 بازی رفت و برگشت برابر تراکتورسازی را نبرد. حالا اما همه از کالدرون تازه وارد انتظار دارند به روند شکست ناپذیری برابر مدعیان ادامه بدهد و در این مسیر مثل بازی مشهد حتی مقهور «بدشانسی» هم نشود. این وسط ظاهرا فقط نتیجه است که اهمیت دارد؛ بی اعتنا به اینکه مثلا تراکتورسازی با 3 کاپیتان تیم ملی و 4 بازیکن گران قیمت خارجی و البته قرعه ای به مراتب آسان تر، به لطف پیروزی های ناپلئونی بالانشین شده است. تیم دنیزلی در 3 بازی آخرش گل گهر، سایپا و پارس جنوبی جم را یک بر صفر برده، اما ظاهرا همین مقدار هم برای در امان ماندن از انتقادات کافی بوده است.

مسئله جلال
خیلی از منابع خبری نزدیک به پرسپولیس و برانکو تأیید می کنند که اگر مربی کروات امسال هم در جمع سرخپوشان باقی می ماند، بزرگ ترین تصمیمش قرار دادن نام جلال حسینی در لیست مازاد بود. طبعا هواداران پرسپولیس مایل نیستند این مطلب را بپذیرند، اما منابعی که حتی پیش از پایان فصل گذشته این خبر را داشتند، اصلا پرت و بیراه نیستند. دلایل این تصمیم هم متنوع بوده و کمتر جنبه فنی داشته است. موضوع به طور سربسته این است؛ تصویری که هوادار از بیرون می بیند، با جایگاهی که جلال داخل تیم دارد بسیار متفاوت است و همبازیان حسینی خیلی دل خوشی از او ندارند. کالدرون هم «دیوانه» نیست که بی جهت کاپیتان و رهبر تیمش را نیمکت نشین کند. این وسط عمر حضور برانکو در پرسپولیس به اجرای تصمیمش در مورد جلال قد نداد، اما حالا این کالدرون است که باید هزینه حذف یا کمرنگ کردن کاپیتان را بدهد. اگر برانکو این کار را می کرد، با توجه به نتایج فوق العاده اش و نیز تجارب مشابه مربوط به حذف امثال مسلمان و رضاییان، قطعا افکار عمومی تعامل بیشتری با او به خرج می داد. چالش با جلال اما برای کالدرون تازه وارد پروژه بسیار سنگینی به شمار می آید و طبیعی است که خیلی از هواداران پشت او باقی نمانند.

بیکاری برانکو
این یکی را اصلا دست کم نگیرید. اگر الان برانکو خوش و خرم در حال کار با الاهلی عربستان یا هر تیم دیگری بود و امکان بازگشت او به پرسپولیس وجود نداشت، شاید بخش بزرگی از این فشارها روی کالدرون به وجود نمی آمد. در آن صورت هواداران پلن دوم برای تیم شان نداشتند و ترجیح می دادند سازگاری بیشتری نسبت به نتایج و عملکرد مربی آرژانتینی به خرج بدهند. الان اما خانه نشینی پروفسور یک وضعیت وسوسه کننده برای خیلی از هواداران به وجود آورده و آنها با خودشان فکر می کنند باید باشگاه را برای اخراج کالدرون و برگرداندن برانکو تحت فشار قرار بدهند. قربانی بزرگ این داستان هم سرمربی فعلی پرسپولیس است؛ مردی که در یک فضای خشمگین غیرمنطقی، مجال ساختن تیمش از او گرفته شده. عوام بدون توجه به هزینه های مالی هنگفت و مسائل حقوقی پیچیده، تصور می کنند همین امشب باید برانکو را جانشین کالدرون کرد؛ آن هم بدون توجه به این 2 سؤال مهم که آیا برانکو راحت می آید؟ و اگر بیاید، راحت نتایج گذشته را تکرار خواهد کرد؟