سپاهان، پرسپولیس را به ریتم دلخواهش نزدیک می‌کند؟

بارسلونای پپ گواردیولا یا تیمی که بعدتر توسط لوییس انریکه قهرمان اروپا شد و حتی با ارنستو والورده دو بار با اقتدار به قهرمانی لالیگا رسید در رسیدن به ریتم مناسب بازی استاد بود. آنها خیلی زود با در اختیار گرفتن مالکیت توپ، بالا آمدن تا زمین حریف، چرخش سریع توپ، پیدا کردن منافذ و درها در لایه‌های دفاعی حریفان و البته استفاده از نبوغ بازیکنانی چون لئو مسی، ژاوی هرناندز و آندرس اینستا و دو جین ستاره دیگر برای عبور راحت‌تر از این لایه‌ها به اهداف‌شان می‌رسیدند.

برای تیم‌های بزرگ رسیدن به ریتم و تمپوی مورد نظر اصلی است که هر تیمی خواهان خلق موقعیت، رسیدن به گل و در نهایت کسب پیروزی باید برایش تلاش کند. البته که ریتم دلخواه مربیان بنا به ابزار و شرایط مسابقه هم تغییر خواهد کرد. شما با تیمی شامل بازیکنان متوسط و معمولی یا مسابقه‌ای که در زمینی پر چاله و گل و لای یا مملو از برف برگزار می‌شود، نمی‌توانید به ریتم فوق‌العاده و هیجان‌انگیزی برسید و مثلاً زمانی طولانی در زمین حریف خیمه بزنید، فقط بکوبید و تیم مقابل را تحت فشار بگذارید.

ریتم در پرسپولیس در حال حاضر مهم‌ترین دل‌نگرانی یحیی و دستیاران او است و بازی‌های تدارکاتی بیشتر از اینکه برای رسیدن به ترکیب ایده‌آل مربیان برگزار شود به این خاطر در دستور کار قرار گرفته است. آنها به جهت دوری از مسابقه رسمی نگران این ریتم هستند که نگرانی‌شان منطقی است. این درست همان چیزی است که در دیدار با استقلال تاجیکستان هم اذیت‌شان کرد و در نهایت با یک شوت صعود میسر شد. البته که این فقدان ریتم در آن مقطع هم تا حدود زیادی طبیعی بود. بازی با استقلال تاجیکستان به نوعی آغازین مسابقه فصل پرسپولیس به حساب می‌آمد و تیم تنها با سه هفته تمرین پیش‌فصل و سه بازی تدارکاتی که تنها یکی از آنها تا حدودی پرفشار بود به میدان پا می‌گذاشت.

این مسأله امروز و برای بازی با الهلال نیز مهم‌ترین دل‌نگرانی یحیی و کادر او است چرا که خبری از مسابقه رسمی نیست و پرسپولیس دوباره باید با سه مسابقه تدارکاتی به ریتم مورد علاقه‌اش برسد؛ البته رسیدن که بعید است اما اگر به آن نزدیک هم شود جای امیدواری است.

مربیان پرسپولیس می‌گویند قصد دارند وقتی سوت بازی با الهلال زده شد تیم‌شان در بهترین شرایط فنی باشد اما واقعیت اینکه خودشان هم یقین ندارند که چنین چیزی با محدودیت‌های موجود از جمله انجام ندادن مسابقه رسمی و دوری 10 روزه سه بازیکن تأثیرگذار، مهم و فیکس تیم شدنی باشد.

واقعیت اینکه آنها نهایت تلاش‌شان را برای رسیدن به این مهم به کار خواهند گرفت و هر آنچه آموخته‌اند و می‌دانند را در نظر می‌گیرند تا به هدف نزدیک شوند اما همه چیز کاملاً مشخص است. تعداد جلسات تمرین، بازی‌های دوستانه، زمان سفر، تمرین در عربستان و موارد اینچنینی چیزهایی است که مربیان تیم به آن اشراف کامل دارند و طبیعتاً نمی‌توان با سحر و جادو با این زمان محدود و شرایط ایجاد شده اتفاق ویژه‌ای رقم زد.

حالا فقط یک بازی تدارکاتی دیگر پیش روی پرسپولیس است و بعد از آن تمرین و سفر به عربستان. مربیان پرسپولیس امیدوارند حتی با در نظر گرفتن غیبت وحید امیری، میلاد سرلک و مهدی ترابی و البته سپاهانی که یاسین سلمانی و امید نورافکن را در اختیار ندارد از این بازی به دستاوردهای مهم‌تری برسند که همانا ریتم مورد دلخواهشان است.

پرسپولیس خوب می‌داند که الهلال در زمان داشتن توپ چه تیم فوق‌العاده‌ای است و چقدر می‌تواند خطرناک باشد و البته بدون توپ چقدر آسیب‌پذیر به نظر می‌رسد. در عین حال خود پرسپولیس اگر بخواهد به اندازه علاقه مربیانش به فوتبال مالکانه از الهلال توپ بگیرد و آن را حفظ کند و بچرخاند باید شرایط بدنی و فنی بهتری از امروزش داشته باشد. این شرایط بهتر و رسیدن به ریتم دلخواه مربیان که قادر به تحت فشار گذاشتن حریف باشد همان نقطه آرمانی است که پرسپولیس باید روز 24 مهر به آن رسیده باشد اما بعید است با سه مسابقه تدارکاتی بتوان به این نقطه رسید و تنها امید می‌رود بعد از دو بازی نسبتاً مناسب مقابل پیکان و شهرداری آستارا، با فشار بیشتری که سپاهان پرمهره به پرسپولیس خواهد آورد، تیم به ریتم مد نظر حداقل نزدیک شود.

پرسپولیس برای صعود مقابل الهلال نیاز به بالا بردن قوای جسمانی و پرس حریف دارد که در این حوزه معمولاً مشکل جدی نداشته اما ریتم و تمپوی مخصوص زمانی است که این تیم توپ را از حریف می‌گیرد و حالا باید با ضرباهنگ و نقشه مناسب، با کارهای ترکیبی و پیش بردن توپ به دروازه حریف نزدیک شده و موقعیت گل بسازد.

بدون شک با اضافه شدن بازیکنان مهمی مثل سرلک، ترابی و امیری این کار شدنی است و اینها مهره‌های فوق‌العاده مهمی در رسیدن به ریتم دلخواه هستند که متأسفانه در بازی پرفشار مقابل سپاهان تست نخواهند شد اما چنانچه پرسپولیس به شرایطی برسد که مقابل الهلال حدوداً نیمی از زمان مسابقه را تحت اختیار بگیرد، می‌تواند با بازیکنان خلاق و مهمش و البته آسیب‌پذیری حریف عربستانی - به جهت کمک نکردن عناصر تهاجمی‌اش در دفاع - به هدف خود برسد که همه اینها نیازمند تمرکز فراوان، آمادگی بدنی بالا، اجرای دقیق و پایبندی به جزئیات مهمی است که بعضاً شرایط مسابقه فارغ از آنچه تا قبل از بازی تیم چه شرایطی داشته تغییرش خواهد داد.