شرفی: به فوتبالیستی که باعث مرگ دو زن شده می گوییم اسطوره!/مایلی کهن به دکتر نیاز دارد

اصغر شرفی در واکنش به دعوای محمد مایلی کهن و علی فتح الله زاده در برنامه ورزش و مردم، مدیر فنی پرسپولیس را سخت مورد انتقاد قرار داد و تاکید کرد که مایلی کهن فکر می کند خودش تنها پیشکسوت فوتبال ایران است.شرفی که آدم خوش مصاحبه ای است در مورد مایلی کهن و حاشیه های اخیرش به سوالات پاسخ می دهد.

آقای شرفی! تنها سه هفته از از لیگ برتر می گذرد اما اتفاقات حاشیه ای و جنجال های فوتبال سبب دلسردی مردم شده است؛ چرا به این نقطه رسیده ایم؟
ببینید در بین اهالی فوتبال باید یک اتفاق بزرگ رخ بدهد؛ آنها باید بدانند دوره بی منطقی و حرف زور تمام شده است. این فوتبال، تنها روزی به آرامش و موفقیت می رسد که اهالی آن دیدگاه های خود را تغییر بدهند و یا اینکه افرادی در راس امور فوتبال کشور قرار بگیرند که مختصات کار فرهنگی را می دانند.

 در واقع نقد شما به مدیریت فوتبال ایران برمی گردد؟
ما در فوتبال یا یک مجموعه طرف هستیم. نمی توانیم دست روی یک عامل خاص بگذاریم و بگوییم این مورد بخصوص تنها عامل بدبختی های فوتبال است اما اگر بخواهم کمی ساده تر حرفم را بزنم باید بگویم عده ای در این فوتبال هنوز وجود دارند که نمی خواهند قواعد فوتبال حرفه ای را درک کنند. نمی خواهند قبول کنند که دوره بی منطقی به پایان رسیده و مردم از آدم هایی که حرف دهان خود را نمی فهمند، بیزار هستند. البته من اعتقاد دارم که مدیریت ضعیف فوتبال ما نقش مهمی در به وجود آمدن بحران ها و تنش ها دارد؛ مدیرانی که خودشان ضعیف هستند و اتفاقا مربی را به تیم شان می آورند که از خودشان ضعیف تر باشند. آن مربی هم به طور طبیعی همین رویه را در پیش می گیرد؛ این فرآیند نتیجه اش همین می شود که این روزها در برخی باشگاه ها می بینید.

 گویا شما هم به شدت از فضای غیرورزشی فوتبال ناراحت هستید، درست است؟
هر وقت هر حرفی زدم بعضی ها سریع واکنش نشان دادند و گفتند شرفی که اصلا در ایران نبوده و حق ندارد درباره فوتبال ایران حرف بزند. اینها همان افرادی هستند که اساساً راهی به خارج از کشور نداشتند و اگر نه هیچ وقت به ایران برنمی گشتند. نتوانستند به خارج بروند آن وقت عقده های خود را این گونه نشان می دهند. امروز من خوشبختانه در این فوتبال پستی ندارم. من آدم خوبی نیستم. اما یاد گرفته ام که حرف حق را بزنم. بر خلاف برخی آقایان که اعتقادات شان طور دیگری است.

 چطور؟
بعضی ها در فوتبال ما معتقدند هر کاری که رفیق شان انجام بدهد درست است و آدم خوبی است اما هر کاری که رفیق آنها نتواند انجام بدهد کار بدی است و آن آدم باید از فوتبال محو شود؛ این دیگر چه بیماری است؟ چرا این طور رفتار می کنند؟ شاید من اشتباه می کنم. شاید خیلی های دیگر که در حال حاضر خون دل می خورند اشتباه می کنند اما من یک سوال دارم؛ آیا به فوتبالیستی که در جامعه ما باعث مرگ دو زن شده است باید بگوییم اسطوره؟ آیا اسطوره بودن این است که با هر ادبیاتی درباره دیگران حرف بزنیم؟

 راستی شما برنامه ورزش و مردم را دیدید؟
بله، دیدم و متاسف شدم. مردم چه گناهی کردند که باید شاهد این همه توهین و جنجال باشند؟ آقای شفیع! شما یک معذرت خواهی بزرگ به اهالی ورزش بدهکار هستید. چون شما یک میهمان به برنامه تان دعوت کردید اما فردی را روی خط تلفن آوردید که هر طور که دلش خواست به میهمان شما توهین کرد. بعد هم شما خندیدید. واقعا خنده دار بود؟ وقتی من به خانه شما می آیم شما وظیفه دارید میزبان خوبی باشید و اجازه ندهید کسی به من توهین کند.

 گویا شما از حرف های محمد مایلی کهن سخت دلخور شده اید؟
آقای مایلی کهن اگر شهامت دارد برود باشگاه استقلال و یقه فتح الله زاده را بگیرد. مایلی کهن به کمک نیاز دارد. یک نفر باید با او حرف بزند و او را مجاب کند که زندگی این نیست که ما از صبح تا شب به دیگران حمله کنیم؛ اینکه دنیا می تواند متفاوت باشد اگر ما مشکلات گذشته مان را بر سر دیگران خراب نکنیم و همواره از آنها طلبکار نباشیم. اگر قرار است نیم ساعت زندگی کنیم باید یاد بگیریم که فرصت خوبی در اختیار داریم تا به دیگران کمک کنیم. مایلی کهن باید عینک خود را عوض کند و البته مشکلاتش را فراموش کند.

 اما شاید این حرف ها با واکنش تند مایلی کهن همراه شود. شما نگران نیستید؟
من حرفم را می زنم. چون آن موقع که این آقا توپ جمع کن بود من برای تیم ملی زحمت می کشیدم. عرق می ریختم. مایلی کهن فکر می کند فقط دوران کوتاهی که او بازی کرده است به فوتبال ایران تعلق دارد. خیر، این طور نیست. همه ما حق داریم که به اندازه زحمتی که برای این فوتبال و تیم ملی کشیده ایم درباره مسایل مختلف مربوط به فوتبال حرف بزنیم. از این گذشته من معتقدم مراجعه به پزشک کار بسیار خوبی است. ایرادی ندارد که آدم وقتی به مشکلی برمی خورد به پزشک مراجعه کند. فرزند خود من روان پزشک است. گاهی دور هم جمع می شویم و از مشکلات مان می گوییم تا بتوانیم از نظرات یکدیگر استفاده کنیم.

 اما برنامه هایی که از تلویزیون پخش می شود و به نوعی به فوتبال ارتباط دارد اخیرا خیلی حاشیه ساز بوده است.
بله، موافقم.

 شما برنامه خنده بازار را دیدید؟
بله، می دانم که می خواهید درباره دایی بپرسید. علی دایی سرمایه فوتبال ایران است. صدا وسیما به او توهین نکرده اما بهتر است به نظر او به عنوان فردی که وجودش را برای این فوتبال گذاشته احترام بگذارند. او خودش راضی نیست که کسی تقلید صدایش را در بیاورد. حالا دیگر چه مرضی است که بخواهیم او را ناراحت کنیم.