شما پرسپوليس و استقلال را آباد كنيد!

1- پس از مدت ها كش و قوس، سرانجام انتخابات فدراسيون فوتبال صبح ديروز برگزار شد و زمامداران چهار سال آينده فوتبال كشورمان معرفي شدند. سخت باعث تاسف است كه قحط الرجال حاکم بر این حوزه، كار را به جايي رسانده است كه حالا مردي مثل علي كفاشيان با كارنامه اي سرشار از شكست در تمام زمینه ها، دوباره با رأي قاطع مجمع به عنوان متولي اصلي اداره فوتبال ايران معرفي مي شود. واقعيت آن است كه در فوتبال 60 ساله ايران با اين همه هياهو، نيروي زبده اي كه واقعا بتواند به اين رشته ورزشي كمك كند و اتفاق نظر منتقدان پاكدست را هم به همراه داشته باشد، وجود نداشت. علاوه بر اين، برخي نابخردي ها مثل مانع تراشي هاي زشت و آشكار در مسير پخش برنامه 90 و نيز جوسازي هاي عجيب در مورد جايگزيني قلعه نويي با كرش(!) باعث شد هزينه انتخاب قريب هم براي مجمع و دولت بالا برود و در نهايت مردي دوباره به رياست فدراسيون برسد كه فوتبال ما در دوران مسووليت او، بخشي از سياه ترين روزهاي تاريخش را گذرانده بود؛ مردي كه در وابستگي و بله قربان گويي به ضرب المثل تبديل شد، مردي كه تيم ملي ايران با انتخاب شخصي او در جام ملت ها يك ناكام مطلق بود، مردي كه بعد از حذف تيم اميد به آن شكل، نه تنها برخوردي با مسوولان اصلي فاجعه نكرد، بلكه سرمربي آن مجموعه را هم 9 ماه به شكل غيرمنطقي بر مسند كار باقي گذاشت تا امروز از رأي او براي تمديد دوران در قدرت ماندنش كمك بگيرد، مردي كه مديران مياني اش به درخواست پورسانت از كارلوس كرش متهم شدند و مردي كه در قبال همه تيره روزي هايي كه يك تنه آفريد، مدام خنديد؛ فقط خنديد! وابسته ترين مدير تاريخ ورزش ايران در حالي امروز با «ژست استقلال» بر مسند كارش باقي ماند كه متصور شدن روزهاي خوب با او براي فوتبال ايران ، بسيار دشوار به نظر مي رسد.

2- غير از انتخاب دوباره كفاشيان اما، انتخابات ديروز فدراسيون فوتبال شگفتي هاي ديگري هم داشت كه از آن جمله مي توان به رأي نياوردن محمد رويانيان و علي فتح ا...زاده در رقابت براي دستيابي به كرسي هاي هيات رييسه اشاره كرد. مديران عامل پرسپوليس و استقلال در حالي بازندگان سرشناس مسابقه ديروز لقب گرفتند كه اولي قصد داشت همين دوره به عنوان رييس فدراسيون مشغول به كار شود و دومي به اتكاي سال ها حضور در هيات رييسه ، چنين سودايي را براي چهار سال آينده در سر مي پروراند! به نظر مي رسد حوادث صبح دوشنبه براي مديراني كه اتفاقا روزهاي گذشته را به جدل با يكديگر گذرانده بودند، پيام هاي روشني داشته باشد. حالا لابد گوشي دست سردار آمده است كه با چند ماه حضور در فوتبال و با دانشي كه امروز به تازگي براي تشخيص پست بازيكنان پرسپوليس كفايت مي كند، نخواهد توانست براي مديريت فوتبال ايران در سطح كلان رأي اعتماد بگيرد و گام به چنين عرصه اي بگذارد. پيغام شكست فتح ا...زاده هم كاملا شفاف به نظر مي رسد. شايد اعضا از او متوقع بودند به جاي صدور وعده هاي بي پايه براي آينده، در طول دوران مسووليتش به سهم خودش گامي براي سامان بخشيدن به وضعيت فوتبال ايران برمي داشت. متاسفانه تنها تصويري كه از چهار سال حضور او در هيات رييسه فدراسيون فوتبال در اذهان عمومي وجود دارد، به بلوايي مربوط مي شود كه در آستانه جام ملت هاي آسيا و با افشاگري نابه هنگام او پيرامون تغيير قطبي به وجود آمد و فضاي تيم ملي را از آنچه بود، ملتهب تر كرد. اين رزومه تهي، احتمالا پشتوانه قابل اتكايي براي اطمينان دوباره به مديري كه اين روزها مثل هواداران كم سن و سال كري مي خواند، نبوده است!

3- اين انتخابات براي مديران عامل سرخابي ها با شكست و ناكامي به پايان رسيد، اما آنها اين فرصت را دارند تا در مناصب مهم كنوني شان اعاده حيثيت كنند. اگر غرض فقط خدمت باشد، پرسپوليس و استقلال چه كم از هيات رييسه فدراسيون فوتبال دارند؟ اين ادعا كه قرار داشتن در مصدر اداره محبوب ترين تيم هاي ايران، به مراتب كليدي تر از مشاركت در رياست فوتبال كشور است، به هيچ وجه اغراق آميز به نظر نمي رسد. شايد بهتر باشد به جاي لجاجت و انتقام جويي، آقايان نشان بدهند كار خودشان را بلدند و دايره اقدامات مديريتي شان كمي فراتر از چك بي محل كشيدن و طلبكار تراشيدن و خرج كردن از كيسه دولت است. كشف حلقه هاي گمشده اي مثل درآمدزايي، ساختارمند كردن باشگاه و رسيدگي عملي به تيم هاي پايه اي خواهد توانست به سرعت نظرها را در مورد مديران عامل پرسپوليس و استقلال تغيير بدهد. شايد خدمتي را كه ظرف 10 ماه حضور در اين دو باشگاه مي توان به مردم فوتبال دوست ايران ارايه داد، در 10 سال عضويت مستمر در پستي مثل هيات رييسه فدراسيون فوتبال هم قابل عرضه نباشد. پس مي شود غائله قدرت طلبي را ختم كرد و به استفاده از فرصت هاي موجود انديشيد.

4- توفيق اجباري شكست در انتخابات فدراسيون فوتبال، باعث مي شود مديران سرخابي ها اتوماتيك وار يكي از دغدغه هاي بالقوه و بالفعل خودشان را از دست بدهند. اميدواريم اين اتفاق، به ويژه در آستانه رقابت هاي بسيار سرنوشت ساز آسيايي منجر به افزايش تمركز آنها روي كار در پرسپوليس و استقلال شود. به اين ترتيب، شايد تحقير آسيايي نمايندگان کشورمان نيز خاتمه بيابد و دوستان بتوانند به مطرح شدن نام ايران در رقابت هاي قاره اي كمك كنند.