شهادت تاریخ؛ هرچی برانکو بگه!

 «هر چی برانکو بگه»؛ این جمله مورد علاقه بخشی از هواداران پرسپولیس است که به شدت به تجربه و توانایی سرمربی تیم شان اعتقاد دارند. اگرچه این جمله تقریبا در مورد هیچ آدمی درست نیست و همه انسان ها در هر کسوت و حرفه ای کم وبیش در معرض اشتباه و خطا هستند، اما غالب سیاست های برانکو روی نیمکت پرسپولیس طوری بوده که شاید بشود این عبارت را با کمی اغماض قبول کرد. ایوانکوویچ در 3سال ونیم گذشته تصمیمات مهم زیادی گرفته که ابتدا با مقاومت افکار عمومی مواجه شده، اما گذر زمان صحت و مبنای منطقی بسیاری از آنها را تأیید کرده است. چند نمونه از این تصمیمات را مرور می کنیم.

پیش بینی جالب در مورد کمال
کمال کامیابی نیا در نخستین فصل حضورش در پرسپولیس یعنی لیگ پانزدهم درخشش غافلگیرکننده ای داشت، اما پس از آن کم کم افت کرد. وضع طوری شد که نمایش های کمال در لیگ هفدهم کمتر کسی را متقاعد می کرد و حاشیه های این بازیکن بر خروجی فنی او چربیده بود. کامیابی نیا در کنار محسن مسلمان و فرشاد احمدزاده یک باند رفاقتی درست کرده بودند که به «سه تفنگدار» شهرت داشت. اتفاقا چیزی نمانده بود که او هم مثل 2دوست صمیمی اش از پرسپولیس جدا شود، اما کمال در آخرین لحظه ماندگار شد. نزدیکان برانکو نقل می کنند که مرد کروات اواسط فصل گذشته در یک جمع غیررسمی گفته بود اگر احمدزاده و مسلمان نباشند، بازدهی فنی کمال بین 20تا 30درصد افزایش خواهد یافت؛ اتفاقی که به نظر می رسد رخ داده و کمال این فصل به استانداردهای فنی اش نزدیک تر شده است.

درخشش نمایندگان لیگ در روسیه
یکی از سرفصل های اختلاف بین کی روش و برانکو، نگاه نامطمئن سرمربی تیم ملی به کیفیت بازیکنان ملی پوش لیگ بود. کی روش حتی می خواست برای جبران این نقیصه، بازیکنان لیگی را قبل از جام جهانی به یک اردوی 40روزه اختصاصی ببرد؛ تصمیم عجیبی که با مقاومت برانکو و سایر مربیان لیگی به اجرا درنیامد. با آغاز مسابقات جام جهانی اما روشن شد حق با برانکو بود؛ چرا که بهترین نمایش ها را در تیم ملی ایران، اتفاقا بازیکنان لیگی ارائه دادند. شکی نیست که امثال وحید امیری، مجید حسینی و امید ابراهیمی درخشان ترین بازیکنان ایران در این تورنمنت بودند که همگی در لیگ داخلی توپ می زدند.

علیپور یا رامین؟ علیپور
روزی که در تمرین پیش از بازی گروهی پرسپولیس با الوحده در فصل گذشته لیگ قهرمانان آسیا بین علی علیپور و رامین رضاییان درگیری به وجود آمد، خیلی از هواداران چشم بسته حق را به رامین دادند و گفتند او باید حفظ شود. برانکو اما جانب علیپور را گرفت و عذر رضاییان را خواست. زمان گذشت و گذشت؛ علیپور با جدایی طارمی به عنوان مهاجم اول پرسپولیس مطرح شد و حقش را از این فوتبال گرفت، رامین اما نشان داد که هنوز در عوالم خاص خودش به سر می برد. او اگرچه در جام جهانی بازی کرد، اما فصل باشگاهی موفقی را پشت سر نگذاشت و هم اکنون هم که برای فصل جدید، باشگاهش را انتخاب نکرده است. گفته می شود رضاییان شرط و شروط بسیار عجیبی برای حضور در تراکتور مطرح کرده که باعث حیرت مدیران این باشگاه شده است!

غائله مسلمان
در مورد این یکی چون اخیرا خیلی حرف زده شده، صرفا به یک نگاه اجمالی بسنده می کنیم. محسن مسلمان یک نیم فصل توسط برانکو نیمکت نشین شد و خیلی ها به خاطر اتخاذ این تصمیم از او انتقاد کردند، اما با پایان فصل و جدایی مسلمان، معلوم شد برانکو بیراه هم نمی گفته. محسن در ذوب آهن متهم شده به اینکه به اندازه کافی دل به کار نمی دهد و با جدیت بازی و تمرین نمی کند. این همان سرفصل هایی است که برانکو را هم ناچار به تجدیدنظر در مورد بهترین گلساز تیمش کرد.

مثال نقض؛ جلال
شاید یکی از معدود مواردی که برانکو بازنده از محکمه زمان بیرون آمد، ماجرای مخالفت او با جذب جلال حسینی در لیگ پانزدهم بود. در ابتدای آن فصل حسینی برای بازگشت به پرسپولیس با محمدحسین نژادفلاح به توافق نهایی رسید، اما برانکو به دلایل نامعلوم با این ماجرا مخالفت کرد. آخر آن فصل پرسپولیس قهرمانی را فقط به خاطر تفاضل گل از دست داد تا برانکو به حسینی چراغ سبز نشان بدهد. جلال آمد و در لیگ های شانزدهم و هفدهم به قهرمانی پرسپولیس کمک کرد. الان هم روابط برانکو با کاپیتانش به شدت صمیمانه است و این دو نفر در مقابل کی روش یک جبهه قدرتمند تشکیل داده اند.