شيث رفتنى نيست، شكست بزرگ براى دايى

شيث؛ آرزوى دايى را برآورده نمى كند مى ماند تا بلاى جان عوامل توطئه شود

سرمربى باشگاه السد اعتقاد دارد، يك ساعت زمان لازم دارد تا شيث را براى بازى در قطر متقاعد كند.

حميد درخشان روى اين مساله حساب كرده است كه شيث رضايى يك جورهايى خودش را مديون او مى داند چون بدون آنكه در تيمى بازى كرده باشد وى را به تيم ملى نوجوانان دعوت كرده و در واقع كاشف او بود.

 استيل آذين هم روى على پروين حساب مى كند.

 در چنين شرايطى شيث رضايى پايش را در يك كفش كرده است كه مى خواهد در پرسپوليس بماند.

 ابتدا خيلى ها اين مساله را جدى نگرفته بودند اما او همچنان بر موضع خود پافشارى مى كند، چنانكه در گفت وگو با حبيب كاشانى هم بر اين مساله تاكيد كرد كه مى خواهد عضو پرسپوليس باقى بماند.

اين در حالى است كه على دايى يك جورهايى اميدوار به لطف شيث رضايى است! بله، تعجب نكنيد! دايى براى اينكه به بازيكنان مورد نظر خود برسد منتظر تصميم گيرى شيث رضايى است اما غرورش باعث مى شود كه آن را بيان نكند، هر چند در جلسه دوشنبه گذشته خود با حبيب كاشانى از وى خواست كه اگر مى تواند شيث را متقاعد كند كه راهى استيل آذين شود و به اين ترتيب در معاوضه بازيكن؛ اشجارى يا غلامى را به خدمت بگيرد، اما حالا كه شيث رضايى از اين مساله با خبر شده است، آيا ممكن است استيل آذين را انتخاب كند، البته اگر از تصميم خود براى ادامه حضور در پرسپوليس صرفنظر كند؟

ادامه حضور شيث از جهت ديگرى هم قابل بحث است او در حالى دستمزد خود را دريافت خواهد كرد كه از سوى تيم مورد استفاده قرار نمى گيرد.

پرسپوليس اين روزها درگير اين مساله نيز هست كه قصد دارد با جدايى چند بازيكن چند جاى خالى در فهرست خود ايجاد كند.

در واقع تصميم شيث، جلوى همه اين اتفاقات را مى گيرد، اما او همچنان اصرار دارد حتى اگر شده با تيم اميد تمرين كند، پيراهن پرسپوليس را به تن داشته باشد.

 البته جدا از تعصب شيث، بايد دليل اين تصميم وى را در مسائل ديگرى هم جستجو كرد. او مى خواهد سايه كسانى را كه در به وجود آمدن شرايط كنونى و بدبينى دايى مقصر مى داند، هميشه پشت گردن خود احساس كنند.

او مرتب از خود مى پرسد درباره حرفهايى كه نزد و تكه كلام بعضى همبازيان او است كه چندان هم با وى رابطه خوبى ندارند، چطور از قول وى عليه دايى مطرح شده است يا مثلاً حرفهايى كه در شرايط عصبانيت زد منظورى هم نداشت و بعداً آنها را فراموش كرد را چه كسى با آب و تاب بيشتر به دايى منتقل كرد؟

او به نتايجى هم رسيده است و حالا رفتن او به صورت قطعى باعث مى شود كسانى را كه عامل توطئه عليه خود مى خواند، آسوده كند. شيث علاوه بر همه اينها، اعتقاد دارد اگر از پرسپوليس برود معلوم نيست كه ديگر چه زمانى بتواند باز گردد و نمى خواهد بعداً پشيمان شود.

شيث رفتنى نيست، شكست بزرگ براى دايى

شيث رضايى به طور رسمى از سوى على دايى از تيم پرسپوليس كنار گذاشته شد در اين مدت مسائل بسيارى مطرح شده است اما يكسرى نكات جا مانده يا حداقل جا داشت كه به آنها پرداخته شود.

 بدون ترديد در اتفاقى كه روى داد خود شيث رضايى هم مقصر بود. او به عنوان يك بازيكن با تجربه تيم بايد رفتارهاى سنجيده ترى مى داشت.

 به ويژه كه يك جورهايى با كم بازى كردن كريم باقرى تبديل به كاپيتان اول تيم شده بود، اما رفتار و گفتار بسيارى از او سر زد كه در شان اين جايگاه وى نبود. اين تجربه به او نشان داد كه اگر روزى بازگشت واقعاً بايد فكرى جدى براى اين گونه حركات خود بكند.

اما گذشته از اين نكته بايد اذعان كرد كه رفتن شيث رضايى شكستى براى على دايى هم بود. شكست او از متعادل كردن چنين بازيكنى كه قابليتهاى فنى زيادى دارد.

اما گذشته از اين نكته بايد اذعان كرد كه رفتن شيث رضايى شكستى براى على دايى هم بود.

شكست او از متعادل كردن چنين بازيكنى كه قابليتهاى فنى زيادى دارد دايى از خود ضعف نشان داد و نتوانست بعد از چند ماه نيز خود را از فكر آنچه شنيده بود، خلاص كند. دايى از آن جهت ضعف نشان داد كه اگر حرفى را عليه خود بشنود، ديگر نمى تواند تصميم گيريهاى خود را كنترل كند.

 همچنين يك مربى بزرگ بايد بتواند بازيكنى مثل شيث را تحت كنترل خود درآورد. بازيكنى كه اصلاً در رديف ياغى ها يا بازيكنان سياستمدار قرار نمى گيرد. ما درباره بازيكنانى مثل عابدزاده، رهبر ى فرد، هاشمى نسب و امثال اينها صحبت نمى كنيم.

 دايى در به كنترل آوردن چنين بازيكنى ناكام بوده است و اين امتياز منفى در كارنامه على دايى محسوب مى شود كه تلاش دارد بزرگى و برترى خود را با شيوه حذف ديگران ديكته كند. او درست در نقطه مقابل مربيانى مثل آلكس فرگوسن قرار مى گيرد كه در كنار افتخارات بى شمارى كه به دست آورده است، كنترل بازيكنى مثل اريك كانتونا را به عنوان نقطه برجسته كارنامه خود مى بيند.

همه مربيان بزرگى كه در تيمهاى بزرگ دنيا مشغول به فعاليت هستند از اين ويژگى بهره برده اند اما على دايى كاملاً خلاف اين جريان حركت مى كند با اين اوصاف آيا دايى را مى توان در زمره مربيان بزرگ قرار داد؟

دايى فقط يك سياست را مى شناسد. ديگران با او هستند، يا عليه او و گزينه ديگرى نمى شناسد. در حالى كه تفكر مربيان مطرح دنيا اين است كه بازيكن يا عليه تيم است يا اينكه نيست.

در اين ميان شايد على دايى، توپ را به زمين تيم بيندازد و تصميم خود را به خاطر تيم بخواند، اما بايد پرسيد دايى براى اينكه او را كنترل كند، چه كرد؟

همانطور كه گفتيم؛ شيث رضايى اصلاً در رديف بازيكنان ياغى قرار نمى گيرد. آخر خواسته او اين است كه جلوى چشم باشد و همه درباره اش صحبت كنند، اما راه درست رسيدن به اين هدف را ندانست و على دايى هم اجازه داد او تا آنجا پيش برود كه دليل كافى براى كنار گذاشتنش داشته باشد، ولى چرا؟

چرا مربى باشگاه قطرى كه خواهان جذب شيث رضايى است، بعد از اينكه تحت تاثير قابليت هاى فنى او قرار مى گيرد بايد پيغام بفرستد كه فقط به او بگوييد سرى به قطر ببزند تا وى را راضى به بازى كند و درباره مسائل حاشيه اى هم با او صحبت كند.

اين كار را بايد يك مربى غريبه انجام بدهد يا على دايى كه خودش اسطوره اين فوتبال است.