شيث و دنيزلي، گردكان و گنبد / خداحافظ ستاره اصلاح گريز!

1- در شرايطي كه از هفته ها قبل و پس از اعلام رسمي مصطفي دنيزلي ، خيلي از مخاطبان فوتبال ايران در انتظار معرفي 10 بازيكن مازاد پرسپوليس به سر مي بردند و حتي برخي از هواداران خشمگين اين تيم خواهان بركناري فوري آنها قبل از پايان فصل بودند، روز گذشته سايت رسمي باشگاه پرسپوليس ليست 10 فوتباليستي را روي خروجي خودش قرار داد كه با نظر كادر فني سرخپوشان سال آينده نيز در اين تيم ماندني خواهند بود. افزايش قابل توجه تعداد اخراجي هاي پرسپوليس نسبت به آنچه افندي وعده داده بود، بيش از هرچيز ديگري نشان دهنده رنجي است كه او در قامت مربي اين تيم ضعيف تحمل مي كرده و البته در تلاش بوده تا حد ممكن پنهانش كند. او امروز تنهابه ادامه همكاري با 10 بازيكن سرخپوش ابراز علاقه كرده و حتي مي توان حدس زد كه اگر محدوديت هاي نقل و انتقالاتي وجود نمي داشتند، همين فهرست مختصر هم آب مي رفت! بي ترديد حرف و حديث هاي زيادي مي تواند در مورد تصميم مهم اخير دنيزلي وجود داشته باشد و هركدام از منتقدان، كارشناسان و هواداران اختيار خواهند داشت تا با اتكا به سليقه و ديدگاه خودشان، ليست منتشر شده پرسپوليس ي ها را به نقد بكشند. بازتاب اوليه انعكاس اين فهرست، مربوط به دغدغه مشترك بسياري از هواداران در مورد جدايي آودوكيچ صرب تبار بوده است؛  سنگربان متعصبي كه طي هفت بازي آسيايي اش براي سرخپوشان ، توانست اعتماد نسبي طرفداران اين تيم را به دست بياورد. با كنار گذاشته شدن آسمير، حالا بيم آن مي رود كه در صورت تداوم مشكلات سرخپوشان در چارچوب دروازه، دنيزلي بارديگر با انتقاد برخي از كارشناسان روبه رو شود؛ مثل تمام نيم فصل گذشته كه عدم علاقه او به همكاري با محمد محمدي، مورد يادآوري و ملامت منتقدان قرار گرفت. از همين حالا روشن است كه اگر قرمزها با استفاده از فرجه موجود نتوانند مشكلات دروازه شان را به طور كامل حل كنند، جاي خالي آودوكيچ به شكل عذاب آوري حس خواهد شد. از ديگر نكات نسبتا بحث برانگيز اين ليست، باقي ماندن نام بازيكناني مثل نورمحمدي و هادي نورزوي است؛ آنها كه گمان مي رود سرخپوش ماندن شان، بيش از هرچيز ديگري معلول ظرفيت هاي محدود خريد بازيكنان جديد بوده است. شواهد و قراين نشان مي دهند اين فهرست به زودي دستخوش تغييرات مختصري خواهد شد و شايد چند بازيكن ديگر كه به صورت صددرصدي مورد تاييد دنيزلي نيستند در پرسپوليس ماندگار شوند. تا اين لحظه اما، دست كم يك اسم بزرگ و جنجالي در سياهه اخراجي هاي اوليه اين تيم وجود داشته كه جدايي قريب الوقوع او، كمترين حسرت و افسوس ممكن را در پي آورده است؛ شيث رضايي!

2- قطع همكاري به پيشنهاد مصطفي دنيزلي ، شايد تلخ ترين پايان ممكن براي مدافع شمالي پرسپوليس باشد. بازيكن پرحاشيه اي كه بخش زيادي از زندگي اش را صرف مبارزه با مربيانش و بعد انتقامجويي از آنها كرد، حالا و با اعلام از راه دور افندي، آخرين سنگر اميدبخش حيات حرفه اي اش را هم از دست مي دهد. او كه بهترين بازي هايش را براي پرسپوليس دنيزلي در ليگ ششم انجام داده و حتي در اين تيم به چنان مشروعيتي دست يافته بود كه مي توانست 90 دقيقه سر به سر علي دايي بگذارد و مورد انتقاد قرار نگيرد، سخت اميدوار بود با حضور دوباره اين مربي در پرسپوليس ، به تيره روزي هايش خاتمه بدهد و به اوج برگردد، اما اين اتفاق «هرگز» رخ نداد. بعد از قرار داشتن در متن يك حاشيه مخرب ديگر در نيم فصل اول، او در مجموع چنان بازگشت نااميد كننده اي را به تركيب اصلي سرخپوشان تجربه كرد كه حالا باعث شده مديران و مربيان پرسپوليس ، نيمي از سهميه هاي ليگ برتري شان را به جذب مدافعان جديد اختصاص بدهند. پس از يك فراز اوليه و درخشش در برخي از بازي هاي ابتدايي ليگ قهرمانان، شيث به تدريج به همان قالب بي ثبات، غيرمطمئن و حاشيه ساز هميشگي اش بازگشت و در بازي با تيم هايي مثل راه آهن و الاتحاد، علت العلل ناكامي تيمش لقب گرفت. او حالا با مهر ديپورت افندي پاي گذرنامه فوتبالي اش، همان جايي مي رود كه پيش تر در دوران قطبي و دايي رفته بود؛ با اين تفاوت كه اين بار حتي از جلب همان حداقل ترحم هميشگي نيز محروم بوده است. شيث رضايي با اصرار عجيبش به گام برداشتن در مسير حاشيه و اصلاح ناپذيري، آخرين مدافعانش و واپسين كساني را هم كه به «بازگشت» او اميدوار بودند، كاملا مايوس كرده و حالا كار را به جايي رسانده كه جدايي اش از تيمي كه در آن رشد كرد، حتي يك پنجاهم رفتن بيگانه اي مثل آودوكيچ نيز ناخشنودي عمومي به دنبال نمي آورد.

3- به بن بست رسيدن شيث رضايي حتي در فضايي متفاوت و با مردي مثل دنيزلي، باد را به پرچم آن دسته از فرضيه پردازاني مي اندازد كه معتقدند «تريبت نااهل را چون گردكان بر گنبد است». اصالت واقعي، شايد آن چيزي باشد كه در رفتار و كردار مهدي مهدوي كيا موج مي زند. زندگي حرفه اي اين ستاره بزرگ تاريخ فوتبال ايران همواره مملو از تلاش خستگي ناپذير و دوري از حاشيه بوده است. از دال تا دنيزلي، همه مربيان مهدي با هر نوع طرز تفكر و روحيه اي مجبور به كرنش در برار شخصيت او شده اند. كيا وقتي در دو دقيقه پاياني بازي با الشباب و در شرايطي كه تيمش دو گل از حريف پيش است دعوت به حضور در زمين مي شود، همه كارنامه پربار ستودني اش را پشت خط طولي زمين جا مي گذارد و در همان تايم كوتاه چنان جنگنده، دونده و پرانگيزه نشان مي دهد كه گويا يك نوجوان 16 ساله مي خواهد خودش را به اولين مربي دوران زندگي اش نشان بدهد. جاي تعجب نيست اگر افندي با كمال ميل مشتاق ادامه همكاري با چنين الماسي باشد و از او تا آخرين رمقش بهره ببرد. در اين چارچوب اما، طبيعتا دل كسي براي پياده روي ها، ژست گرفتن ها و چشم دوختن هاي شيث به اسكوربورد تنگ نخواهد شد.

4- اگر شناسنامه اش راست بگويد، او حالا 28 ساله است. شيث رضايي اما بخش زيادي از اين مدت را صرف تحمل شماتت هاي ديگران و تلاش براي اثبات توانايي هايش به بقيه كرده است. او براي انتقام از قطبي به دايي پناه برد و براي خواباندن مچ شهريار، با هزار اميد و آرزو زير بيرق دنيزلي رفت. مقصد بعدي رضايي براي اينكه ثابت كند افندي هم در موردش در اشتباه بوده، كجاست؟!