صنعت فوتبال چیست ؟

چرا فوتبال را دوست داریم؟ اصولا ورزش در مقوله های اجتماعی برای چه هدفی تلاش می کند؟ این روزها صحبت در مورد صنعت ورزش و بالا بردن تولید ناخالص ملی با استفاده از ورزش می شود. بسیاری هنوز مشکل در مورد تفاوت ورزش قهرمانی و ورزش عمومی دارند و درک صحیحی از صنعت ورزش و یا در نوع کوچکتر آن صنعت فوتبال ندارند. برای توضیح کامل این مقوله اشاره ای دارم به نقطه نظری که از سوی خوزه آنخل سانچز مدیر باشگاه رئال مادرید می کنم که در کتاب رهبری با آرامش که در مورد کارلو آنجلوتی صحبت می کند و به نوعی بیوگرافی او است اشاره دارد که می تواند به آنهائی که تمایل ندارند صنعت فوتبال را بپذیرند کمک کند

سانچز می گوید "ما تولید کننده احساس شادمانی و رضایت هستیم " یعنی غولهای بزرگ ورزشی جهان در هر رشته ای که فعالیت می کنند کار تولیدی انجام می دهند. آنها باید شادی و رضایت تولید کنند. اگر شاهدیم سالها است که ارقام نجومی سمت ورزش می آید و رویدادهائی چون جام جهانی و المپیک و رقابتهای باشگاه های لیگ اروپا و یا لیگ قهرمانان و ان بی ای در بسکتبال و ان اچ ال در هاکی و ان اف ال در فوتبال آمریکائی و لیگ جهانی والیبال و یا مسابقات بزرگ باشگاهی در کشورهائی چون انگلستان و ایتالیا و اسپانیا و آلمان و فرانسه و ... جریان دارد هدفش تولید کیمیای بی نظیری به نام شادمانی و رضایت برای خیل دوستدارانشان هست که حاضرند برای کسب این شادمانی هزینه کنند و حتی گاه به گاهی جان و مال خود را در این راه بگذراند. مخاطبینی که شاد و رضایتمند باشند می توانند برندهای تجاری دنیا را کمک کنند تا بازارهای خود را بیابند و بی هوده نیست که غول تجارت جهانی یعنی چین این روزها بالاترین سرمایه گزاری را برای فوتبال می کند. 

متاسفانه فوتبال و ورزش در کشور ما بعنوان صنعت کمتر مورد توجه قرار گرفته است زیرا نگاهی آنچنان که سانچز در موردش می گوید وجود ندارد. چندی دیگر مسابقات قهرمانی لیگ قهرمانان باشگاه های آسیا است. میدانی بزرگ که می تواند مخاطب و شادمانی زیادی را برای مردم تولید کند. به لفظ تولید اشاره ویژه دارم اما ما به این رویداد نگاه تولیدی داریم؟ نمایندگان ما استقلال خوزستان و ذوب آهن و پرسپولیس و امیدواریم استقلال تهران باشد شرایط این تیمها به چه گونه هستند. استقلال خوزستان با کوچ سرمربیش و جدائی کولیبالی و خسوس و ... روزهای سختی را می گذارند و هر روز به سمت سقوط بیشتر می رود و این در حالی است که شایعه است که در نیم فصل بازیکنانی چون طیبی و زهیوی و بیت سعید و پورقاز قصد جدائی دارند. آیا استقلال خوزستان می تواند شادمانی و رضایت در رقابتهای بین المللی تولید کند در حالیکه این روزها در عرصه داخلی هم تولید کننده غم و حسرت و افسوس است؟

پرسپولیس پس از سالها خودی در رقابتها نشان می دهد. بازیکنان پرسپولیس پس از نایب قهرمانی با تفاضل گل در لیگ گذشته پای به رقابتهای لیگ جدید گذاشتند. این تیم صدر نشین است اما اخباری که از این تیم به گوش می رسد چندان منشا تولید شادی ندارد. گفته می شود نورالهی و عالیشاه و آرام طبع و ... از این تیم جدا می شوند. پرسپولیس نیمکت خود را ضعیف می کند و این یک حس می دهد کارخانه پرسپولیس در رقابتهای آسیائی برای تولید شادمانی و رضایت با مشکلاتی مواجه است.

 استقلال تهران باید در یک بازی پلی آف در مقابل ژاوی و پور علی گنجی و بسیاری از ستارگان خارجی تیم السد قطر به میدان رود آیا استقلال روزگار تولید شادی دارد؟ نتایج استقلال خوشبینانه نیست. ذوب آهن تیم خوب این روزهای لیگ ما است اما  استخوانبندی ذوب آهن نیاز به تقویت بیشتری دارد و این یعنی ما به دنبال آماده سازی کارخانجات تولید شادمانی و رضایت نیستیم.

در کل فوتبال ما جنگ است و سو مدیریت است از استودیو تلویزیونی تا خود ورزشگاه افرادی وجود دارند که تولید خشم و عصبانیت و نفرت از فوتبال می کنند. اشعار حافظی که  اشتباه خوانده می شود. تبلیغ سامانه ای که در حد یک تئاتر دسته چندمی کمدی که حتی در لاله زار هم طرفدار ندارد در جلوی مخاطبین میلیونی قرار می گیرد. مدیران باشگاه ها به دنبال دعواهای شخصی و ورشکستگی های خود هستند. فوتبال ما نه تنها در آمدی ندارد بلکه میلیاردها درآمد مردم ایران را می بلعد تا غم و اندوه و خشم بدهد و این مسئله در بسیاری از ورزشهای ما که روزگاری شادی آفرین بودند وجود دارد که نمونه های آن تکواندو است یا کشتی فرنگی و یا .... ورزش را بعنوان صنعت قبول نداریم زیرا نمی دانیم ورزش تولید کننده شادمانی و رضایت برای کل جامعه نه چسبیده های آن است.