عالیشــــاه؛ فنی و بسیار سختکـــوش

 پرسپولیسی ها در سالیان اخیر که بر فوتبال کشور از هر جهت حکومت کرده اند از انواع مهره های شاخص بهره مند بوده اند ولی در میان شان امید عالیشاه از خاص ترین و تأثیرگذارترین افراد تلقی شده است.
عالیشاه پس از جلب نظر کارشناسان و فوتبالدوستان در بازی های تیم راه آهن و در زمانی که علی دایی با کوچ از این تیم قدیمی تهرانی یکی از دو دوره سرمربیگری اش را در پرسپولیس تجربه کرد، با نظر مساعد این مربی به جمع قرمزهای تهرانی پیوست. از آن تاریخ چیزی حدود هفت سال می گذرد و با اینکه فراز و فرودهایی در این پروسه در کار عالیشاه دیده شده و او هم مثل هر فوتبالیست دیگری بعضی روزهای بد و کم تأثیر هم داشته اما در اغلب روزها برای قرمزها مؤثر واقع شده و نماد سختکوشی و تأثیرگذاری مثبت بوده است. اوج ثمردهی عالیشاه را می توان به سه سال اخیر ربط داد. دوره ای که ابتدا با مربیگری برانکو ایوانکوویچ، سپس گابریل کالدرون و آنگاه یحیی گل محمدی سپری شد و در نحوه بازی عالیشاه دائماً پیشرفت هایی رؤیت گشت که پیشتر نظیر آن دیده نشده بود و چنان پیشرفتی طبعاً محصول بالا رفتن نسبی سن این بازیکن و بیشتر شدن تجربه وی در گذر زمان هم بوده است.
 
گشاینده گره های بازی
رقابت شدید بازیکنان پرسپولیس برای راهیابی به ترکیب ثابت و عقب افتادن عالیشاه از معادلات موجود بخصوص در اوایل و اواسط دوره بسیار پربار زمامداری سرمربی کروات شان، وی را وادار به تلاش هرچه بیشتر و ایفای نقش هایی کرد که قبلاً آنها را کمتر تجربه کرده بود.
بازی در هر دو پست بال راست و بال چپ و سپس مهاجم کاذب و در نهایت هافبک آزادی که حق داشت دست به هر اقدامی بزند تا دفاع حریف باز و تسلیم شود، نه تنها برای قانع کردن برانکو و جانشینان وی لازم آمد بلکه از او به تدریج مهره ای را ساخت که می توانست حلال مشکلات پرسپولیس در روزها و مسابقات سخت باشد.
 انرژی فراوانی که عالیشاه در اجرای برنامه ها و تحقق اهدافش صرف می کرد و تکنیک نابی که در حرکات پا به توپ خود به اجرا می گذاشت و البته مهارت و تیزهوشی او در ارسال پاس های منجر به گل و یا زدن ضربات آخر توسط خودش، همه و همه از عالیشاه مردی را ساخت که شاید به اندازه سیدجلال حسینی، احمد نوراللهی و عیسی آل کثیر محبوب نشده باشد اما به لحاظ تأثیرگذاری از هیچ یک از یارانش در سطح پایین تری قرار نداشته و چه بسیار روزهایی که عالیشاه توانسته به یک میدان پرفشار و بازی گره خورده قدم بگذارد و با حرکات خاص و تکنیکی اش گره ها را بگشاید و عامل ثبت بردهایی بشود که اگر پای او در میان نبود، شاید به دست نمی آمد و اگر هم حاصل می شد، کارها با سختی های هرچه بیشتری انجام می پذیرفت.
 
همه دلایل حذف «او» فراهم بود اما...
شاید اوج نیاز قرمزها به عالیشاه و فن و هنر بالایش در دو فصل اخیر به چشم خورده باشد که هدایت تیم با کالدرون و سپس گل محمدی بود. در این دو فصل «امید» با نمایش هایی که از جان او بر می خاست و حکایت از عزم راسخ او برای استقرار دائمی در ترکیب ثابت داشت، بواقع خودش را به این مربیان تحمیل و آنها را وادار به استفاده هرچه فزون تر از خود کرد. شاید اگر کارها به میل گل محمدی می ماند و همه چیز طبق دلخواه او پیش می رفت، او هرگز از عالیشاه در پست هافبک آزاد تهاجمی یا بال چپ سود نمی جست و انتخاب اول او برای این پست ها طبعاً مهدی ترابی بود اما رفت و بازگشت ناموفق ترابی به لیگ قطر و هفت، هشت ماهی که صرف این ماجرا شد، گل محمدی را واداشت که در روزهای غیبت این هافبک خلاق اسبق سایپا اداره کارهای تهاجمی و شروع حرکات رو به جلو را به عالیشاه بسپارد و با این که آمدن احسان پهلوان از ذوب آهن به پرسپولیس نیازهای سرمربی پرسپولیس را در این زمینه بیشتر تأمین کرد اما کم نبودند روزهایی که عالیشاه پرسپولیس را به حرکت در می آورد و او بود که به سرخ ها خط فکری می داد و ریتم حملات را تنظیم و شروع آن را شخصاً اجرایی می کرد.
توفیق عالیشاه در این خصوص به حدی بود که حتی در بازگشت ترابی به جمع سرخ ها و پس از سکاندار شدن مجدد این هافبک فنی و همه کاره پرسپولیس نیز عالیشاه از محاسبات یحیی دور نماند و همچنان به ایفای نقش بارز خود در این تیم ادامه داد.
 شاید هم این از خوشبختی مربیان پرسپولیس باشد که در چنین پست هایی و بواقع در بال و پیستون چپ در عین داشتن ترابی از عالیشاه، پهلوان و البته وحید امیری هم بهره مند هستند و شدت ثروت و جمع اندوخته هایشان به حدی است که می توانند در تعدادی از روزها پهلوان را در پیستون راست قرار دهند و یا از خود عالیشاه در بخشی از هر بازی در همین سمت استفاده کنند. مهم ترین مسأله که این امکان های چند گانه را شامل حال قرمز ها کرده، تلاش بی وقفه عالیشاه و تبدیل شدن او به مهره ای غیر قابل چشم پوشی آن هم در شرایطی بوده که گل محمدی و مطهری همه دلایل و نشانه ها را فراهم می دیدند تا براساس آن نگاهی به عالیشاه نیندازند و تیم را در اکثر قریب به اتفاق روزها بدون او ببندند و با سایر هافبک های خلاق که نام و وصف شان آمد برای خطر آتش خود گل سازی کنند.
 
«عالیشاه» وار باشید
سایر هافبک ها و شاید کل بازیکنان غیر ثابت پرسپولیس منجمله علی شجاعی (که البته جراحی کرده و فعلاً غایب است) می توانند از نمونه و مورد عالیشاه درس های فراوانی بگیرند و برای درخشش هرچه بیشتر و راهیابی به ترکیب ثابت تیم کارهای او را سرمشق خود قرار بدهند. برای تبدیل شدن به چیزی مثل عالیشاه و ورود به ترکیب اصلی و تلقی شدن به عنوان یک بازیکن غیر قابل انکار باید مثل او فنی و بسیار سختکوش باشید و تیزهوشی را هم در دستور کار خود قرار بدهید و هرگز از تلاش دست نشویید و نماد تحرک و عزم آهنین جلوه کنید. این چیزی است که می تواند شجاعی، شریفی و حتی سعید آقایی را که بعضی روزها نیمکت نشین امیری می شود، به مهره ای تبدیل کند که عالیشاه وار به هر چیزی دست می یابد و به الگویی مناسب برای سایرین تبدیل می شود و هرچیزی را از پیش رو برمی دارد تا پرسپولیس همچنان قهرمان بماند.