عامل ناکامی پرسپولیس پیدا شد! / در جستجوی «واسطه»

اميررضا خادم كه خيلي ها او را متهم رديف اول وضع فعلي پرسپوليس مي دانند، بالاخره سكوتش را در مورد اين باشگاه شكست. او روز گذشته پيش از آنكه راهي برنامه نود شود، با راديو ورزش گفت وگو كرد و پرده از يك اشتباه وزارت ورزش برداشت. در حالي كه شايد خيلي ها منتظر بودند معاون گودرزي سرانجام مقر بيايد و اعتراف كند كه در گزينش حميدرضا سياسي براي پرسپوليس دچار اشتباه شده، در كمال شگفتي او مدعي شد معرفي عليرضا رحيمي به عنوان مديرعامل سرخپوشان غلط بوده است! استدلال خادم هم به شدت جالب است: »ما اول فصل 14 ميليارد تومان به او پول داديم، اما رحيمي در هزينه كردن اين پول دچار اشتباه شد. به عنوان مثال او با بازيكناني كه از سال قبل طلبكار بودند تسويه كرد و بعضي از آنها بعد از گرفتن پول كامل به خارج از كشور رفتند، در حالي كه شايد مي شد از آنها تخفيف گرفت!» حالا فهميديد اشتباه رحيمي از نگاه خادم چه بوده؟ تسويه حساب با طلبكارها!

شايد از دل همين جملات خادم به راحتي بتوان متوجه ذهنيت و فلسفه حاكم بر وزارت ورزش شد. در شرايطي كه مدام در مذمت بدهي انباشته حرف زده مي شود، حالا آقايان تلاش رحيمي براي صاف كردن طلب بازيكنان فصل گذشته را گناه او مي دانند! براي اين سيستم انگار مهم نيست كه يكي مثل سياسي از كجا پول آورده، چرا با اسپانسر فسخ كرده و چطور در آن واحد به سه باشگاه مختلف پول تزريق كرده است. آنها گويا هنوز هم سياسي را مديرعامل موفق و كار درست پرسپوليس مي دانند؛ آنكه مقصر بود، رحيمي است كه دين باشگاه به صاحبان حق را ادا كرده است!

خادم در حالي از تسويه حساب رحيمي با بازيكنان فصل قبل پرسپوليس انتقاد مي كند كه خيلي از آنها وصول مطالبات شان را شرط تمديد قرارداد با سرخپوشان عنوان كرده بودند. رحيمي كوشيد تا با پرداخت طلب امثال سيدجلال حسيني و مهرداد پولادي، آنها را در پرسپوليس نگه دارد، هرچند كه در نهايت اصرار سياسي روي سقف قرارداد 950 ميليون توماني منجر به كوچ آنها و البته خلعتبري و مسلمان شد. حتي اگر اين نكته را هم در نظر نگيريم، شگفت انگيز است كه كوشش يك مدير براي افزوده نشدن براي تعداد طلبكاران پرسپوليس، نقطه ضعف او محسوب مي شود. از قرار معلوم دوستان در وزارت ورزش سعي داشتند در دوران گذار پرسپوليس به مالكيت خصوصي، صرفا «ظاهر» اين تيم را درست كنند و اصلا هم براي شان مهم نبوده كه در بطن كار چه اتفاقاتي رخ مي دهد. فوقش چند پرونده جديد عليه پرسپوليس تشكيل مي شد و فشارش روي گرده مدير يا مالك بعدي مي آمد. به ما چه مربوط؟!

وضعيت پرسپوليس روبه راه نيست، اما دردناك تر از آنچه بر اين تيم مردمي مي گذرد، شرايط مديريتي ورزش است؛ جايي كه دكتر گودرزي به عنوان وزير ورزش و دكتر خادم به عنوان معاون او بيشتر از آنچه دنبال مديرعامل باشند، در جست وجوي «واسطه» بوده اند؛ كسي كه بتواند پرداخت پول طلبكاران را عقب بيندازد و از آنها تخفيف بگيرد. تازه اينها چكيده جامعه دانشگاهي ما هستند؛ كساني كه درس خوانده اند و به اتكاي منابع ملي و دولتي تخصص پيدا كرده اند. عمق فاجعه را ببينيد!