عجب مردماني هستيم ما / نيلسون، آخرين گاف سردار؟

1- انگار قرار نيست از گلوي اين پرسپوليس، يك آب خوش پايين برود. در شرايطي كه قرمزها بعد از 110 هفته به صدر جدول رسيده اند، در جام حذفي با دو پيروزي به مرحله يك چهارم نهايي راه يافته اند و در ليگ برتر نيز بعد از سه سال در آستانه كسب سه پيروزي متوالي و قهرماني نيم فصل قرار گرفته اند، حالا ماجراي اعتراض منطقي يك بازيكن در كمال ناباوري به بحراني بالقوه براي سرخپوشان تبديل شده است. نيلسون كوريا كه در حال حاضر با 9 كلين شيت و دريافت تنها شش گل در 14 هفته نقشي اساسي در موفقيت پرسپوليس داشته، اخيرا از عدم وصول مطالباتش گله  كرده؛ آنچه با واكنش باور نكردني و حيرت انگيز مديرعامل پرسپوليس مواجه شده است: «نيلسون مي تواند نيم فصل از پرسپوليس جدا شود. هيچ كس حق ندارد براي ما شرط و شروط بگذارد!»

2- پديده عجيبي است اين محمد رويانيان؛ مديري با فوق تخصص ويران كردن به جاي ساختن و فاصله انداختن، به عوض پيوند زدن! به طور حتم در دو سال گذشته حجم قابل توجهي از مشكلات پرسپوليس از اظهارنظر هاي خام و نسنجيده مديرعامل اين باشگاه سرچشمه مي گرفته است؛ هم او كه در مقاطع مختلف هر سه «علي» نامدار قرمزها را با زشت ترين الفاظ مورد هجوم قرار داد، اما براي شماره هفت رقيب ديرينه كارت «I Love you» فرستاد! به نظر مي رسد براي تصميم گيري در مورد دروازه پرسپوليس هم سردار گرانقدر تحت تاثير رگ و ريشه هاي آبي اش قرار گرفته است؛ جايي كه ابتداي فصل براي جذب رحمتي افول كرده پيشنهاد هفت ونيم ميلياردي مطرح مي كند، اما نيلسون را كه با اكراه حاضر به جذبش شده، با انواع و اقسام ترفندها به ستوه مي آورد. هنوز خاطره فرصت سوزي بزرگ رويانيان و جدايي عجيب آسمير آودوكيچ از پرسپوليس ذهن هواداران را آزار مي دهد كه آقاي مديرعامل به صرافت تكرار اين شكست تاريخي افتاده است، بي آنكه توضيح بدهد جرم نيلسون چيست؛ نمايش فني عالي؟ كسب محبوبيت بين هواداران؟ پايان دادن به يك كابوس چندين ساله در سنگر سرخ ها يا غيرت و تعصبي كه در تك تك رفتارهايش موج مي زند؟ اصلا اين چگونه باشگاهي است كه اسكناس هايش را خرج تاسيس دفاتر استاني و پذيرايي از سفراي اروپايي مي كند، اما حقوق بهترين بازيكنش را نمي پردازد؟

3- به نظر مي رسد پروژه نيلسون آزاري، از مدت ها قبل در پرسپوليس شروع شده است؛ آنجا كه آقايان با وجود در اختيار داشتن سه گلر خوب، سوگلي خودشان را از كازان برمي گردانند و كلي هم برايش تبليغ مي كنند. اين وسط اما از همه حياتي تر نقش علي دايي است؛ مردي كه جنم و اقتدارش زير سوال خواهد رفت، اگر يك گوشه بنشيند و اجازه بدهد مهره كليدي اش را بي بهانه از باشگاه بيرون كنند. شايد اگر شهريار هفت سال پيش به رسالت تاريخي اش عمل مي كرد و پنالتي اش را برابر حقيقي جوان به ثمر مي رساند، يك گلر متوسط و پرمدعا به پرسپوليس تحميل نمي شد، اما حالا كه استاد كم كاري كرده و بعدتر زير بار بازگشت فرمايشي حقيقي هم رفته، دست كم بايد مراقب باشد كه آقايان رقيب اصلي را به سود او از ميدان به در نكنند. رويانيان در حالي اعتراض عادي نيلسون را به بهانه اي براي تاختن عليه او تبديل كرده كه همين هفته گذشته در استقلال- باشگاه محبوب سردار- آندو تيموريان به دلايلي مشابه از تمرينات تيمش قهر كرد و تلفنش را هم به روي مسوولان بست!

4- بحث فني به كنار؛ واقعا ما چگونه مردماني هستيم كه جواب خدمت را با قهر و غضب مي دهيم و به دستان خيانتكار بوسه مي زنيم؟ جرم نيلسون وفاداري است، مثل آسمير كه به تاوان 10 واكنش صددرصدي برابر الهلال و نجات حيثيت تيم ايراني مقابل نماينده عربستان به زادگاهش ديپورت شد. بله؛ اينجا ايران است، تنها كشور دنيا كه يكي مثل رويانيان مي تواند «رييس» باشد...!