عزیز اصلی مرد بنفش دروازه ها

روزگار تلخی است. خطر کرونا نه تنها این روزها جسمها را که بعلت مشکلات روحی حاصل از قرنطینه و اقتصاد تازیانه خورده اذهان را هم بیمار کرده است و روزی نیست که شاهد زشت گوئی و زشت کرداری و بی گمان زشت پنداری که علت اصلی آن دو دیگر است با نهایت رنج نبوده و خاموشی نگزینیم تا نشر زشتی ندهیم. حال فرق نکن داستان مربوط به یک به اصطلاح  هنرمند و پدری با افکار برده داری مدرن باشد یا آن دگر دردانه سینمای صد برابر بدتر از فیلمفارسی باشد که از رفتن به ورزشگاه منقلب میشد اما از توهین به زحمتشکی هیچ ابائی ندارد یا بدتر از همه شاهد الفاظی به اصطلاح قهرمانان گذشته فوتبال این دیار برای هیچ باشیم ...

 باری در روزی این نوشته را می نگارم که سالگرد مرگ یکی از بزرگترین دروازه بانان تاریخ فوتبال ایران است. "عزیز اصلی"

عزيز اصلي افتخار شهر تبريز بوده و هست. مردي كه هم دونده و كشتي كجكار و
دروازه بان و هم هنرپيشه و نقاش نیز بود. شايد بچه هاي شهر تبريز ندانند كه او از اعضای اول تیمی از فوتبال ایران بود که به المپیک 1964 توکیو اعزام شد. عزيز اصلي دروازه بان
تيمي بود كه براي اولين بار در 29 ارديبهشت سال 1347 در استاديوم پير شهر تهران
توانست عضو تيم ملي ايران باشد که به اولین قهرماني جام ملتهاي آسيا، پس از پيروزي بر اسرائیل برسد.

شايد دوآتشه هاي پرسپوليس كه اينگونه براي بازیکنان دمدمی مزاج و زود سیراب از شهرت فرياد ميزنند ندانند كه عزيز اصلي تنها بازمانده تيم پرسپوليسي بود كه در پي معامله خيامي مدير پيكان و عبده صاحب پرسپوليس مبني بر خريد پرسپوليس و تبديل آن به تيم پيكان حاضر نشد به تيم پيكان رود و در پرسپوليس ماند.

و این که عزيز اصلي اولين دروازه باني است كه در يك بازي بين المللي پرسپوليس از دروازه ارتش سرخ دفاع كرد؛ همان بازي كه در برابر تيم ارتش كره جنوبي بود و با نتيجه 2 به 0 به نفع سرخ پوشان خاتمه يافت.

 بسياري معتقدند كه تاريخ فوتبال ايران علی رغم مردان بزرگی که در درون دروازه همواره داشته است سه دروازه بان بی نظیر به خود ديده است: عزيز اصلي در دهه 40 و ناصر حجازي در دهه 50 و عابدزاده دهه 70 .

عزیز اصلی مرد بنفش پوش یا به بیانی تک رنگ پیراهن دروازه ها ایران بود مردی که با پیراهن بنفش خود به گونه ای دروازه بانی کرده و انعطاف بدنی داشت که با عنوان "عزیز فنر" جاودانه شد. روحش شاد و یادشان مانا
 برگرفته از کتاب "یک دیوانه فوتبال" نوشته تورج عاطف