علت مرگ هادي كاملاً مشخص است/ کاپیتان به خاطر مسئولیت و تعهد از بین مان رفت

یک عده حالا که هادی را از دست داده ایم، طوری برایش دلسوزی می کنند که انگار در زمان حیاتش، این بازیکن را روی چشم شان نگه می داشتند و رفتاری مثل یک قهرمان با او داشتند.

منظور از اين انتقاد، دقيقاً همان افرادي است كه چشم شان را روي واقعيت ها بستند و در فضاي مجازي، انتقاد كردند. همان ها كه هر باخت و شكستي را به گردن بازيكنان مظلوم و بي گناه تيم از جمله نوروزي انداختند البته هادي هرگز از زير بار اين فشارها شانه خالي نكرد و هميشه پاسخگو بود. او مدام مي گفت: «به خاطر هواداران...» و اين كلمات را با چنان هيجان و تحكمي به زبان مي آورد كه ثابت مي شد به «نگراني» هواداران ايمان دارد. آدم هاي زيادي به اين «محله برو و بيا» يعني باشگاه پرسپوليس آمدند و رفتند اما چيزي كه به جاي گذاشتند جز حاشيه، بدهكاري، خاطرات تلخ، شكست، ناكامي و بي خيالي نبود.

خيلي ها حال و احوال بازيكناني مثل هادي را درك نكردند، چون مظلوم بود و جواب كسي را نمي داد، چون بلد نبود از خودش در مقابل انتقادات و فشارها مراقبت كند، مثل ديگران با پرخاشگري حرف بزند و بقيه را متهم كند، هميشه مورد انتقاد قرار مي گرفت. هادي صداي آن بازيكنان مظلومي است كه تحت تأثير بازيكنان سرشناس و نامدار ماندند. همان هايي كه عالي بازي مي كردند اما شاهد تشويق «ديگران» بودند. هادي چون بازيكن جنجالي اي نبود، به دل خيلي ها نمي نشست. نمي توانست تيترهاي جنجالي بدهد، نمي خواست تيمش را به هم بريزد، نمي خواست عليه اين و آن موضع بگيرد و به همين علت با قانون نانوشته فوتبال، ناشناخته ماند. حتي شماره پيراهنش هم نشانه ديگري بر مظلوميت اين بازيكن است. كدام كاپيتان در يك تيم بزرگ دنيا را مي شناسيد كه شماره پيراهنش 24 باشد؟ كدام كاپيتان را سراغ داريد كه تا اين حد زير سايه ديگران قرار بگيرد؟

حالا دايه هاي مهربان تر از مادر، مصاحبه هاي آنچناني مي كنند و خودشان را نگران هادي مي دانند. آنها مي گويند طلب هادي پرداخت خواهد شد. تازه يادشان آمده اين بازيكن چقدر مهربان و بي حاشيه بود. شايد آن زمان كه هادي مقابل چشم شان بابت تمام انتقادات، قطره قطره آب مي شد، آقايان «كور» بودند. آن وقتي كه هادي براي دريافت مطالبات خودش و بازيكنان ديگر حرص مي خورد و جوش مي زد، حتماً آقايان «كر» بودند.

نه! هادي بيماري مادرزادي نداشت، تپش قلب و مشكل ريوي نداشت، هادي سالم و سلامت بود اما تعهد و مسئوليت پذيري، او را از بين ما بُرد. تعهدِ پذيرفتن شكست ها و ناكامي ها كه بايد افراد ديگري آن را مي پذيرفتند اما بر گردن كاپيتان افتاد و مسئوليت يك تيم و مشكلات بازيكناني كه فقط «هادي نوروزي» را براي بيان بي پولي ها مي شناختند. هادي رفت چون زباني براي اعتراض نداشت. هميشه قانع بود و وقتي جواب «نه» مي شنيد، مثل خيلي ها مصاحبه آنچناني نمي كرد تا زمين و زمان را به هم بدوزد. هادي را اين تعهدها و آن مسئوليت پذيري ها از ما گرفت.