فاتحه آخر سال فوتبال را كيا خواند / خداحافظ بيگانه!

1- آخرين پنجشنبه سال 91 خورشيدي براي ميليون ها هوادار پرسپوليس يك شوك بزرگ به همراه داشت؛ مهدي مهدوي كيا براي هميشه از دنياي فوتبال خداحافظي كرد. كاپيتان اول سرخپوشان در شرايطي 24 ساعت قبل از ديدار تيمش با مس كرمان اعلام بازنشستگي كرد كه از مدت ها پيش تصميمش را براي وداع با ميادين در انتهاي فصل به اطلاع هواداران فوتبال ايران رسانده بود. به اين ترتيب، بي گمان طي اين چند ماه اخير اتفاقات خاصي براي مهدي رخ داده است كه او مجبور شده موعد خداحافظي اش را به شكل غيرمنتظره اي جلو بيندازد. بيش از حد ساده انگارانه است اينكه گمان كنيم صرفا نيمكت نشيني در نيم فصل دوم باعث رنجش خاطر «موشك» شده است. براي مردي كه تمام طول عمر حرفه اي اش به مبارزه و اثبات توانايي هايش گذشته، تحمل چنين وضعيتي در چند هفته آخر دوران بازيگري اش نمي تواند غيرممكن باشد. او امروز مي رود، چون احساس مي كند با اعتبار و آبرويش در پرسپوليس بازي مي شود.

2-  بازگشت مهدي مهدوي كيا به پرسپوليس براي خداحافظي در تيم محبوبش، از همان ابتدا با شك و ترديدهاي زيادي همراه بود. او اما آمد و نشان داد كه اگر برگشته، به اتكاي زور بازو و توان ساق هايش بوده، نه به پشتوانه اسم و رسمش. نمايش خيره كننده كيا در داربي خاطره انگيز بهمن 90، يك برگ فراموش نشدني از كتاب تاريخ فوتبال ماست. ستاره اي كه ياد گرفته بود در سكوت بدرخشد، بعد از تغيير كادر فني هم پرسپوليس ي ماند تا ظرف چهار هفته از سكونشيني به ميدانداري برسد. تنها يك ماه زمان كافي بود تا يك سوپراستار 36 ساله مهارتش را به يك پيرمرد 66 ساله بقبولاند و ثابت كند حقش خيلي بيشتر از «تماشاگر» بودن است. مهدي اين اواخر چنان خوش مي درخشيد كه منتقدان مانوئل، پرسپوليس او را تيمي تنها متكي بر هنر مهدوي كيا ارزيابي مي كردند. او با سه گل و چهار پاس گل همچنان يكي از موثرترين مهره هاي سرخپوشان در ليگ دوازدهم به شمار مي رود؛ موثرتر از بسياري از خريدهاي بنز و پورشه اي پرسپوليس ، همان ها كه شاه ماهي و قزل آلا لقب گرفتند، اما در ازاي آن همه ناز و عشوه و دريافتي هاي ميلياردي شان، دستاوردي غير از پايكوبي روي اعصاب و روان هواداران نداشتند. كاش مهدي هم به جاي يك دنيا توانايي و حجب وحيا، به اندازه خيلي از نيمچه فوتباليست هاي امروز ناز و ادا و خرده شيشه داشت. اينگونه، شايد در چنين غربتي به امان خدا ولش نمي كردند.

3-  نخستين ماموريت يحيي گل محمدي در اولين روزي كه به عنوان دستيار خوزه به تمرينات سرخپوشان اضافه شد، ابلاغ حكم اخراج عجيب علي كريمي از باشگاه پرسپوليس بود. او اما بعدتر نشان داد خودش هم علاقه زيادي به بازي با اعتبار ستاره هاي بزرگ دارد. مردي كه در بدو حضورش روي نيمكت صباباتري در اواخر ليگ هفتم فريدون فضلي را جواب كرد و ابتداي فصل جاري نيز عذر سهراب بختياري زاده را در صباي قم خواست، اين بار با لجاجت هاي بدون توجيهش مهدي مهدوي كيا را از ميدان به در برد. آيا واقعا بين اين همه بازيكن ريزودرشتي كه در هر سطح از كيفيت فني براي پرسپوليس ششم جدولي به ميدان مي روند، جايي براي مهدوي كيا نيست؟ آيا حق مهدي فقط همين است كه مثل تازه فوتباليست هاي 17ساله، نيم ساعت گرم كند و بعد از تعويض سوم دست از پا درازتر روي نيمكت برگردد؟ آيا ارسال كننده پاس گل تاريخي يحيي در جام جهاني، آنقدر لياقت «فني» نداشت كه كمي مهربانانه تر با او برخورد شود و با خاطرات خوش تري به وداع با ميادين بينديشد؟ حضور در تركيب پرسپوليس ، «صدقه» نيست كه آن را به يكي مثل كيا ببخشند. او ثابت كرده هنوز هم مي تواند بدرخشد و به تيمش كمك كند. اين را به ويژه خود گل محمدي بايد بهتر از همه بداند؛ هم او كه نيم فصل اول در قامت دستيار خوزه از نزديك درخشش مهدي را ديد و هم او كه خودش تا 38 سالگي در ليگ برتر فوتبال بازي كرد. توجيه يحيي براي آخرين شاهكارش اين است: «در شأن مهدي نيست 15 دقيقه بازي كند»؛ ببخشيد اما بكام براي پاري سن ژرمن چقدر بازي مي كند؟ گيگز و اسكولز براي منچستر چطور؟ اصلا همين مجيدي براي استقلال چند دقيقه به ميدان مي رود؟

4- شايد فوتبال تحقير شده ايران ديگر ظرف مناسبي براي چنين ستاره نجيب و توانمندي نباشد. در فوتبالي كه محمد قاضي به نيكمت نشيني اش اعتراض مي كند و كريم انصاري فر با طبق طبق افاده در زمين رسما تيمش را به «مسخره» مي گيرد، نبايد هم جايي براي مهدي وجود داشته باشد. يكي از يازده مرد برتر تاريخ يكصد و بيست ساله هامبورگ همچون هميشه مثل جنتلمن ها مي رود و هوادارانش را با خاطراتي خوش تنها مي گذارد. از امروز به بعد، همه ما در مواجهه با ناهنجاري هاي روزافزون فوتبال ايران يك افسوس بزرگ جديد در دل خواهيم داشت؛ حسرتي از جنس بازنشستگي مرد محجوبي كه به معناي واقعي كلمه لياقت دوست داشته شدن را داشت، سوپر ستاره اي كه قرض چند ميليون توماني اش به بيت المال را با سال ها درخشش نبوغ آميز و تزريق چندصد ميليون سود خالص به پرسپوليس برگرداند و پسر مهرباني كه لبخند هميشگي اش، حالا بخش قابل توجهي از سرمايه هاي معنوي يك ملت است. بدرود كياي اساطيري، تركيب ثابت قلب هوادارانت، هميشه يك جاي خالي براي تو خواهد داشت.