فاتحه بر مزار عدالت! / مگر محرمي برادر شهيد نبود؟

1- سرانجام 10 روز بعد از پايان ديدار پرحاشيه ملوان و استقلال، كميته انضباطي فدراسيون فوتبال احكام مربوط به تخلفات صورت گرفته در اين مسابقه را صادر كرد؛ آنچه بهت و حيرت بسياري از مخاطبان اين رشته ورزشي را به دنبال آورد و فستيوال شيرين كاري هاي حسن زاده و شركا را تكميل كرد. در شرايطي كه انتظار مي رفت كميته جزاي فوتبال با تخلفات مستند مهدي رحمتي برخورد كند و او را به خاطر رفتارهاي شنيع اش به مجازات برساند، اين اتفاق رخ نداد و گلر استقلال تنها به پرداخت 6ميليون تومان جريمه نقدي محكوم شد. اين يعني آنكه از نظر كميته محترم انضباطي، قبح تخلف رحمتي در انزلي فقط به اندازه يك اعتراض ساده مربيان به داوري بوده است، به اندازه مصاحبه سهل انگارانه يك بازيكن در ميكسدزون يا به اندازه چند دقيقه تاخير يك تيم در ورود به زمين!

2- بدون شك كميته انضباطي فدراسيون فوتبال با احكامي كه در ليگ سيزدهم صادر كرد، نقش بسيار مهمي در تعيين سرنوشت پاياني اين دوره از رقابت ها داشته است. بدعت ناشيانه كسر امتياز از تيم ها به خاطر تخلف هواداران شان، از همان ابتدا رده بندي باشگاه ها در جدول ليگ را تحت تاثير قرار داد و به احتمال فراوان در نهايت روي تعيين قهرمان، سهميه بگيرها و تيم هاي سقوط كرده هم اثر خواهد گذاشت. آقايان از اين سياست غلط و متناقض شان تا همين حالا دفاع كرده اند بدون اينكه توضيح بدهند چرا از استقلال بدون اطلاع قبلي در اولين بازي خانگي اش امتياز كم شد، اما تيمي مثل فولاد به رغم تكرار وسيع اتفاقات ناخوشايند در ورزشگاهش قسر در رفت و دم به تله نداد؟ كميته انضباطي بعدها و با نوع احكامي كه صادر كرد هم به نقش آفريني اش  در معادلات «فني» ليگ ادامه داد. محروميت فوري صادقيان به خاطر تخلفي كه تكرارش در مقياس بسيار شديدتر توسط آندو تنها مستحق جريمه مالي تشخيص داده شد، صداي خيلي ها را درآورد. اين اما پايان كار نبود، چنانكه بامزه ترين حكم كميته انضباطي در روزهاي پاياني سال از راه رسيد. پس از انتشار وسيع تصاوير مهدي رحمتي در حين توهين شديد به تماشاگران، بسياري از منابع خبري مدعي شدند ليگ براي گلر استقلال تمام شده و محال است او كمتر از سه بازي محروم شود، اما فدراسيوني كه زمستان 91 محسن بنگر را به خاطر رفتاري به مراتب خفيف تر سه جلسه محروم كرد، زمستان 92 صورت ماه مهدي رحمتي را بوسيد و او را با روحيه اي بالا عازم مسابقات بعدي تيمش كرد!

3- زشت تر از بي عدالتي در صدور حكم رحمتي، داستان تلاش دوستان براي توجيه اين اتفاق است؛ جايي كه همه اركان فدراسيون فرياد مي زنند «نمي خواهند» جرم آقا مهدي را ببينند. رييس كميته انضباطي در حالي از محرز نبودن اصالت تصاوير مربوط به تخلف رحمتي سخن مي گويد كه اصل اين عكس ها در آرشيو برخي روزنامه ها موجود است و اساسا به راحتي مي توان در مورد واقعي بودن يا نبودن آنها به جمع بندي رسيد. حسن زاده كه بدون ترديد ضعيف ترين رييس كميته انضباطي در يك دهه گذشته بوده، در گفت وگويي ديگر مدعي شده تنها تصوير ملاك نيست و فيلم رفتار رحمتي هم بايد موجود باشد؛ گو اين كه آقايان بنگر را بر اساس همين عكس هاي ناكافي محروم كردند! از او جالب تر حكايت عليپور است كه با نوع مصاحبه كردنش به وضوح نشان مي دهد نگاه نهادهاي تصميم گيرنده در فدراسيون به بازيكنان مختلف يكسان نيست. دبير كميته اخلاق سعي مي كند با استناد به سوابق خوب رحمتي، مسامحه بي سابقه رخ داده با او را توجيه كند. اين در حالي است كه يكي مثل محمد نصرتي با پاك ترين رزومه ممكن فقط به خاطر يك اشتباه نقره داغ شد. آيا آن روز، گذشته آدم ها مهم نبود و اين مساله امروز اهيمت پيدا كرده؟ يا بايد ريشه اين «گذشته» بحث برانگيز را در سابقه حضور همزمان عليپور و رحمتي در فجرسپاسي جست وجو كرد؟ اگر اين مداراي تاريخي به خاطر «سيد» بودن گلر استقلال با او انجام شده باشد هم اين مساله قطعا عذر بدتر از گناه خواهد بود. در تاريخ فوتبال اين مملكت هرگز هيچ بازيكني مثل مجتبي محرمي با برخورد قهري انضباطي مواجه نشد؛ كسي كه هنوز خيلي ها نمي دانند برادر شهيد است. در روزهايي كه بعضي از ايرانيان به اعتبار همين نسبت يك شبه راه صدساله رفتند، مجتبي را دار زدند و صداي هيچ كس هم در نيامد.

4- مساله قابل اهميت، بازي كردن يا نكردن مهدي رحمتي نيست. اصل موضوع، حس تلخ قرباني شدن عدالت است. وقتي آدم هاي نوك هرم خودشان را به حفظ اصول مقيد ندانند، از قاعده نشين ها چه انتظاري مي توان داشت؟