فرار از تله دوشنبه

ترکیب اولیه یحیی گل‌محمدی سورپرایز ویژه‌ای نداشت. هرچند به‌ نظر نمی‌رسید او به این زودی به رضا اسدی در ترکیب اصلی اعتماد کند اما این بازیکن تازه‌وارد را در میانه میدان قرار داد تا احسان پهلوان بازیکن مورد علاقه‌اش روی نیمکت بنشیند. با این ترکیب اسدی و سرلک باید از میانه زمین کنترل و نبض بازی را در اختیار می‌گرفتند تا ترابی و عالیشاه از کانال‌های کناری موقعیت‌سازی کنند و با بازی ترکیبی برای تیم‌شان شانس گل بیافرینند. در خط حمله زوج وحید امیری - مهدی عبدی کمی محتاطانه به‌ نظر می‌رسید که شاید با توجه به بازی بیرون از خانه و چمن مصنوعی منطقی هم بود. امیری بیشتر از اینکه مهاجم نوک باشد غالباً در میانه زمین توپ می‌گرفت، می‌چرخید، پاس می‌داد، حرکت می‌کرد یا برای پرتاب اوت‌های بلند به کناره‌ها می‌آمد و اینطوری شانس گلزنی‌اش کم می‌شد.

۱۰ دقیقه شروع مسابقه شرایط بازی به‌گونه‌ای بود که تصور می‌شد پرسپولیس از این میدان با چند گل و یک برد راحت بیرون می‌آید اما وقتی مشخص شد حریف تمام زوایای نفوذ به دروازه‌اش را بسته، پیدا بود که کار راحتی برای گل زدن به این تیم ندارد.

بعد از ۱۰ دقیقه ابتدایی تعادل در مسابقه برقرار شد و حریف تاجیک نیز نشان داد آنچه در مرحله گروهی مسابقات از خود بروز داده بی‌دلیل نبوده و نمی‌شود این تیم را دست‌کم گرفت. استقلال تاجیکستان با دوندگی و سختکوشی فراوان ضمن بستن تمامی منافذ خط دفاعی‌اش بعضاً با کارهای ترکیبی به محوطه جریمه پرسپولیس هم نزدیک می‌شد اما آنها نیز به‌ لحاظ تکنیکی در شرایطی نبودند که بتوانند موقعیت‌هایی روی دروازه حامد لک ایجاد کنند و در نبردهای هوایی و ارسال‌ها نیز بیشتر فرشاد فرجی و سیدجلال حسینی موفق بودند.

نیمه نخست بازی پرسپولیس تا حدود زیادی ناامید کننده بود و به‌ نظر می‌رسید با ادامه شرایط کار برایش سخت خواهد شد چرا که حتی یک ضربه به چارچوب دروازه میزبان نواخته نشد.

در آن سو استقلال تاجیکستان نیز با مدل پرس کردن و بازی سنگینش در تمام نقاط زمین این امیدواری را نزد هواداران پرسپولیس ایجاد می‌کرد که در نیمه دوم با افت بدنی مواجه شده و کار را برای یحیی و تیمش راحت کند.

در شروع نیمه دوم نزدیک بود پرسپولیس با شوت جلیلوف غافلگیر شود اما حامد لک با یک واکنش استثنایی مانع باز شدن دروازه‌اش شد.

بعد از این اتفاق مهم و پس‌ از سپری شدن ۱۰ دقیقه از نیمه دوم به یکباره استقلال تاجیکستان افتاد و آنچه پیش‌بینی می‌شد در مورد این تیم روی داد. استقلال تاجیکستان با خستگی مفرط بازیکنانش نای جلو آمدن نداشت و در میانه میدان بسیاری از توپ‌ها را لو می‌داد تا پرسپولیس برای تدارک حمله و موقعیت‌سازی نسبت‌ به نیمه نخست کار راحت‌تری داشته باشد. با این‌ حال مدافعان میزبان در کار انفرادی فوق‌العاده بودند و هرگز دچار اشتباهات فردی نمی‌شدند. پرسپولیس در دقیقه ۵۷ با فرار مهدی عبدی و پاس او برای وحید امیری موقعیت گلزنی فوق‌العاده‌ای پیدا کرد اما گلر استقلال تاجیکستان ضربه امیری را برگرداند و در ادامه اسدی نیز نتوانست این توپ را گل کند. در ادامه پرسپولیس موقعیت‌های خوب دیگری هم داشت؛ یک‌ بار ضربه سر عبدی را گلر حریف مهار کرد، ضربه سر اسدی هم دقیق نبود و بار دیگر مدافعان این تیم مقابل شوت پای راست امیری ایستادگی کردند.

بهترین موقعیت سرخ‌ها در دقیقه ۷۷ با حرکت انفرادی و ارسال سیامک نعمتی به وجود آمد و ضربه روی پای مهدی ترابی در آستانه گل شدن از روی خط دروازه توسط مدافع میزبان برگردانده شد.

در شرایطی که به‌ نظر می‌رسید پرسپولیس برای باز کردن قفل دروازه حریف و تحرک بیشتر در خط حمله نیاز به تغییر دارد اما یحیی و کادرش تا حوالی دقیقه‌ ۸۰ صبر کردند و در نهایت با به میدان فرستادن عیسی آل‌کثیر و حامد پاکدل خط حمله خود را تغییر دادند تا با عطش بیشتری دنبال گل برتری بگردند. در چنین شرایطی استقلال تاجیکستان هم بعضاً با جلو آمدن‌هایش تا حدودی خطرناک نشان می‌داد اما تاب‌ و توان فشار بیش‌ از اندازه روی دروازه پرسپولیس را نداشت و به‌ نظر می‌رسید تیم یحیی برای رسیدن به گل به کمی خلاقیت و شتاب بیشتر در کار هجومی نیاز دارد.

بعد از فشار دقایق پایانی پرسپولیس سرانجام مهدی ترابی خلاق‌ترین چهره سرخ‌ها با ارسال خود و اشتباه محرز دروازه‌بان حریف دروازه استقلال تاجیکستان را گشود تا طلسم دوشنبه اینچنین و با خلق یک صحنه‌ عجیب شکسته شود. پرسپولیس در بهترین زمان ممکن به گل رسید و کار میزبان برای جبران سخت شده بود. تاجیک‌ها که تنها ۴ دقیقه فرصت داشتند اتفاقاً یک شانس گل هم ایجاد کردند و موفق شدند روی دروازه لک برای لحظاتی فشار بگذارند اما در نهایت پرسپولیس از این میدان سربلند بیرون آمد و به یک چهارم نهایی رسید تا به فکر سفر به عربستان باشد.