فرمول خط حمله: زوج ایرانی، ذخیره های ایرانی

پرسپولیس این فصل خوب گل نزده یا اگر منصفانه تر بخواهیم حرف بزنیم راحت به گل نرسیده. آمار خط حمله پرسپولیس را در مقیاس کلی لیگ در نظر نمی گیریم کما اینکه همین الان در این عنوان تیم یحیی عنوان دوم را دارد و در اشل کلی این لیگ 31 گل زده در 21 بازی آمار چندان بدی نیست اما برای پرسپولیس به عنوان قدرت مطلق فوتبال ایران در چهار فصل اخیر و تیمی که همواره ساختار تهاجمی فوق العاده ای در ادوار مختلف داشته یک افت محسوس به حساب می آید.

با شروع دوباره بازی ها یک اتفاق ویژه در خط حمله پرسپولیس رخ خواهد داد. دیگر نه خبری از استوکس گرانقیمت و پر سر و صدا است که سنگینی اسم و حاشیه هایش را به کادر فنی تحمیل کند نه اوساگونا با عنوان «بازیکن خارجی» مثل سابق از یحیی و کادرش دلبری خواهد کرد.

پرسپولیس در روزهای آخر نقل و انتقالات زمستانی اوساگونا را جذب کرد اما یک واقعیت در این بین وجود دارد که شاید کمتر شنیده باشید. کادر فنی پرسپولیس به توان فنی استوکس باور داشت اما آگاه بود که این فوتبالیست همیشه داستان های خاص خودش را داشته است. ماجرای جذب استوکس کمی طولانی شد و دو عضو باشگاه پرسپولیس چندین روز در دبی منتظر امضای پرحاشیه ایرلندی ماندند. در این بین فشار هواداران روی باشگاه و البته خواسته کادر فنی باعث شد تا انصاری فرد اقدام به جذب کریستین اوساگونا کند (هر چند به اعتقاد نگارنده اصلاً لازم نبود مهاجم جدید خارجی باشد یا اصلاً نیازی به جذب مهاجم و تحمیل هزینه های گزاف به باشگاه نبود). در واقع اگر استوکس زودتر جذب می شد پرسپولیس اوساگونا را جذب نمی کرد اما حالا مهاجم نیجریه ای هم مثل آن ایرلندی داستان ساز نزدیک به در خروجی است.

البته که کادر فنی پرسپولیس از «اوسا» ناراضی نیست. آنها همچنان معتقدند این مهاجم در امور تدافعی و کارهای تیمی به آنها کمک کرد اما به صورت کلی مهاجمی نیست که بتواند در پرسپولیس بدرخشد و کارگشا باشد. از این حیث او برای فصل آینده در تیم یحیی جایی نخواهد داشت کما اینکه اگر تا قبل از شروع دوباره لیگ به تهران و تمرینات برگردد بعید است به موقعیت قبلی اش در ترکیب اصلی نزدیک شود.

با بیرون ماندن این دو مهاجم خارجی، پرسپولیس با زوج علیپور – امیری وارد مسابقات خواهد شد. زوجی که البته در همین دوره کوتاه حضور یحیی تست داده و موفق هم بوده. گل های بازی با تراکتور در تهران یا همان بازی رسمی آخر مقابل شهر خودرو را به خاطر بیاورید که رد پای علیپور – امیری در آن مشهود است.

در واقع این زوج تنها زوج مناسب خط حمله یحیی در بازگشت به مسابقات خواهد بود و او آپشن دیگری برای چالش های تازه در این خط ندارد. مهدی عبدی و امیر روستایی هر دو جوان، پر انگیزه و پرانرژی هستند اما کادر فنی ریسک استفاده از آنها را در نقش بازیکن اصلی به جان نخواهد خرید ضمن اینکه هر دو نفر بر خلاف آنچه در تمرین نشان می دهند در مسابقه مرد میدان نیستند.

غیر از اینها آریا برزگر جوان هم هست. جوان ترین عضو خانواده پرسپولیس که اخیراً در بازی های تدارکاتی در نقش هافبک راست بازی کرده اما بعید نیست از دو رقیب جوان دیگرش جلو بزند و کاندیدای بازی در نقش آلترناتیو امیری یا علیپور باشد.

سیامک نعمتی گزینه دیگری است که یحیی می تواند درباره استفاده از او در خط حمله فکر کند. سیامک در دوران برانکو مدتی به عنوان مهاجم نقش آفرینی کرد اما دوباره یک خط عقب رفت. سیامک قدرت ضربه به توپ خوبی دارد اما کار فنی پرسپولیس امیری را به او ترجیح می دهد.

با روش و مدل بازی پرسپولیس وحید امیری مهاجم دلخواه یحیی و کادر فنی است چرا که فوق العاده جنگنده و دونده است و مدافع حریف را در تنگنای عجیبی قرار می دهد.

اتفاقی که کمک می کند تا علیپور در نقش گلزن اول تیم ظاهر شود. حالا اینکه علیپور به اندازه کافی گل نمی زند این دیگر به نوسان خودش ارتباط دارد.

امیری در ضربه نهایی به توپ نسبت به سیامک نعمتی در موقعیت ضعیف تری قرار می گیرد اما کادر فنی پرسپولیس شناخت جامعی از سیامک و توانایی هایش دارد و معتقد است نعمتی برای پست هافبک کنار گزینه بهتری است.

نعمتی در پیکان به عنوان مدافع راست بازی می کرد اما وقتی باشگاهش اقدام به جذب مهدی شیری و علی حمودی کرد احساس خطر کرده و درخواست جدایی از این تیم داد. با این وجود کادر فنی وقت پیکان سیامک را یک خط جلوتر برد و او در آن پست درخشید. بعد از گل استثنایی به استقلال و انجام بازی های خوب، سیامک جهشی فوق العاده داشت و به پرسپولیس رسید. نعمتی با گل تماشایی اش صعود به فینال آسیا را رقم زد اما در همان فینال با اخراجی بچگانه یکی از دلایل نرسیدن سرخ ها به جام بود.

حالا اگر یک سمت خط میانی را در قبضه مهدی ترابی بدانیم، نعمتی برای پست هافبک کنار باید با امید عالیشاه رقابت کند.

حرف اما حرف خط حمله است. خط حمله ای که با دور شدن اوساگونا از ارنج، تمام ایرانی شده و شاید ترکیب آلترناتیوهایش هم کاملاً ایرانی باشد.

با این وجود آنچه از حالا باید به فکر آن بود ترکیب خط حمله فصل آینده است. ترکیبی که شاید اوساگونا و احتمالاً علیپور را نداشته باشد. ترکیبی که احتمالاً مهاجم خارجی ای به خود نخواهد دید و باید قدرتمند تر از این فصل باشد.

موضوع تمدید قرارداد علیپور احتمالاً که نه، قطعاً مهم ترین مساله مبهم خط حمله پرسپولیس برای فصل آینده است که همچنان هیچ یک از هواداران و رسانه ها پاسخی برای آن پیدا نکردند در این شرایط و در مارکت فوتبال ایران شاید سخت بتوان مهاجمی با کیفیت علیپور برای جانشینی او پیدا کرد و از حالا هراس یک بحران بزرگ می تواند خط حمله پرسپولیس در لیگ بیستم را تهدید کند. آیا باشگاه به این مسأله حیاتی به اندازه لازم توجه می کند؟