فصل ناامید

مصدومیت، مصدومیت و باز هم مصدومیت؛ این خلاصه داستان لیگ بیست‌وچهارم برای امید عالیشاه بود. کاپیتان پرسپولیس از ابتدای فصل با آسیب‌دیدگی‌های ریز و درشت دست‌وپنجه نرم کرد و در نهایت 7هفته پایانی فصل را هم به همین دلیل از دست داد. او به‌دلیل زانودرد در 2مسابقه مقابل شمس‌آذر و استقلال خوزستان غایب بود و کادر پزشکی انتظار داشت تا شاید موضوع بدون عمل جراحی به پایان برسد، اما در نهایت مصدومیت عالیشاه بهبود نیافت و زانوی این بازیکن زیر تیغ رفت. به این ترتیب کاپیتان قرمزها در 5دیدار پایانی فصل هم نمی‌تواند به میدان برود؛ سالی که در آن خبری از بالا بردن جام هم نبود. شاید نتیجه نگرفتن سرخپوشان در 2هفته اخیر و تقریبا غیرممکن شدن کسب عنوان قهرمانی از سوی آنها، کادرفنی و پزشکی را به این نتیجه رساند که بیش از این روی عالیشاه ریسک نکنند و ترتیب معالجه قطعی او را بدهند.

غیبت در 21مسابقه
شمار بازی‌های پرسپولیس در این فصل، 41مسابقه بوده است؛ 8بازی در لیگ نخبگان، یک سوپرکاپ، 2رقابت حذفی و 30دیدار لیگی که 5تا از آنها باقی مانده است. از این تعداد، امید عالیشاه در 21مسابقه غایب بوده (و خواهد بود) که این آمار بسیار چشمگیر و ناامیدکننده است. به این ترتیب کاپیتان سرخ‌ها در بیش از نیمی از مسابقات این فصل تیمش نتوانست به میدان برود و بدتر اینکه همه اینها فقط به‌خاطر یک آسیب‌دیدگی نبوده. عالیشاه در 7مقطع از نواحی مختلف مصدوم شد که هرگز علامت خوبی برای این بازیکن 33ساله به شمار نمی‌آید.

1200دقیقه بازی، 4پاس گل
عالیشاه در این فصل فقط 1257دقیقه برای پرسپولیس به میدان رفت. کاپیتان پرسپولیس در هیچ‌یک از مسابقات این فصل موفق به گلزنی برای تیمش نشد و فقط 4پاس گل داد؛ 3تا در لیگ و یکی در جام‌حذفی. 2پاس گل عالیشاه در لیگ، در دیدار برگشت با تراکتور ارسال شد؛ مسابقه‌ای که برای پرسپولیسی‌ها بسیار حیثیتی بود و حتی توانست منجر به بازگشت این تیم به کورس قهرمانی شود، هرچند با فرصت‌سوزی‌های بعدی این موقعیت از کف رفت.

فراتر از آمار
می‌بینید که عالیشاه در خیلی از مسابقات غایب بوده و حتی از نظر آماری هم یکی از ضعیف‌ترین فصول فوتبالش را پشت سر گذاشته، اما نکته مهم اینجاست که حضور او در زمین همیشه برای پرسپولیس یک وزنه روحی و فنی بزرگ بوده؛ چیزی فراتر از اعداد و ارقام. حتی نتایج سرخپوشان در غیاب کاپیتان هم نشان می‌دهد عالیشاه «روح» پرسپولیس است و در غیاب او، تیم یک عنصر مهم کم دارد. برای نمونه شاید خوب باشد سراغ درخشان‌ترین لحظه عالیشاه در این فصل برویم؛ زمانی که او در دربی برگشت، با جنگندگی و تجربه بالا توپ مهران احمدی را در گوشه زمین خودی گرفت و با یک پاس فوق‌العاده، علی علیپور را با حسین حسینی تک به تک کرد، بعد هم پنالتی و یک گل مهم. عالیشاه فصل بعد 34ساله خواهد بود و اگر بتواند بالاخره از این همه درد مزمن رهایی بیابد و البته نظر مثبت اسماعیل کارتال را هم جذب کند، شاید بار دیگر خالق خاطرات خوب برای تیمش لقب بگیرد.