فوتبالی که چُرت را از کی روش گرفت/ این فوتبال فاسد نبود

چند صباحی است که حضور مردم کشورمان به ویژه آن دسته از هوادارانی که در سال های نه چندان ورزشگاه های مان را برای تماشای هر مسابقه پُر می کردند، کم رنگ شده است. مسابقات فصل گذشته لیگ برتر ایران و حتی نیم فصل اول کنونی مان نشان داده که دیگر مثل گذشته تماشاگران فوتبالی برای آنکه خودشان را به ورزشگاه ها برسانند سر و دست نمی شکنند در حالی که آمار تماشاگران در فوتبال جهان چیز دیگری را به ما نشان می دهد.

آمار منفی تماشاگران در ورزشگاه برای مردم سرزمینی ثبت شده که عاشقانه فوتبال را دوست دارند اما فوتبالی با جنس ناب.

در ماه های اخیر کارشناسان متعددی درباره علت کاهش فاحش تماشاگران در ورزشگاه سخن گفته اند و تحلیل های گوناگونی هم در این زمینه داشته اند. این بار؟؟

در مسابقه روز گذشته پرسپولیس و سپاهان یک باره شرایط تغییر کرد. 75 هزار تماشاگر به ورزشگاه آزادی آمد، شاید طبقه دوم به خاطر رایگان بودن مسابقه، اما در طبقه اول نیز هواداران زیادی به ورزشگاه آمدند و هزینه کردند تا مسابقه را از نزدیک تماشا کنند.

از حضور 75 هزار نفری تماشاگران در مسابقه روز گذشته می توان در س های خوبی گرفت؛ مسابقه ای که نه پرسپولیس برنده آن شد و نه سپاهان.

4 گل رد و بدل شد و اما از این تساوی نه برانکو خوشحال بود و نه استیماچ. بلکه این فوتبال و لیگ ایران بود که به نظر می رسید برنده شده است. بله فوتبال ایران در این مسابقه لیگ پیروز شد و در کنارش هواداران و علاقمندان به فوتبال کشورمان بودند که از تماشای یک مسابقه جذاب لذت بردند؛ شاید به خاطر همین فوتبال جذاب بود که در پایان مسابقه با  وجود برنده نداشتن خبری از شعار و حاشیه نبود.

برای برگزاری مسابقه پرسپولیس و سپاهان همه چیز دست به دست هم داد تا بازی تماشایی رقم بخورد که می توان در چند بند این موارد را خلاصه کرد:

1-برانکو و استیماچ

حضور برانکو روی نیمکت پرسپولیس و استیماچ روی نیمکت سپاهان نقش اصلی و کلیدی برای جذاب شدن این مسابقه را ایفا کرد. تصمیماتی که در جریان بازی گرفته شد نشان داد که این دو کروات برای نباختن نیامده بودند بلکه می خواستند ببرند. وقتی در بین دو نیمه برانکو تصمیم می گیرد که احمد نورالهی را تعویض کند و علی علیپور را به میدان بفرستد یعنی اینکه بهترین بازیکن نیم فصل تیمش در این مسابقه حساس قادر نیست که تیمش را رو به جلو حرکت دهد تعویضی که تاثیرش را با گلزنی نشان می دهد و هواداران جشن گل می گیرند.

استیماچ که مثل برانکو نشان می دهد که در یکی از حساس ترین مسابقات لیگ برتر ایران صرفا اسم ها نمی توانند نقش اصلی را ایفا کند شاید به همین دلیل است که او محرم نویدکیا را بیرون می کشد و آبرمیچ را راهی میدان می کند. جالب اینکه همین بازیکن بوسنیایی نیز در بدو ورود پاس گل می دهد تا این بار زردپوشان اصفهانی در آزادی جشن گل بگیرند.

روز گذشته برانکو و استیماچ چون توجهی به آمار نداشتند و چون به دنبال فلسفه فوتبال بودند، توانستند خالق یک فوتبال تماشایی در لیگ برتر ایران باشند. گل ها -تعویض ها- جابه جایی ها و حتی درگیری های فنی بازیکنان در داخل زمین، علاقمندان به فوتبال وطنی و مسابقات لیگ را به آینده امیدوار کرد و نوید داد که امسال تا پایان فصل شاهد دیدارهای جذابی باشیم.

2-داور مسابقه

بیژن حیدری، داور مسابقه یکی دیگر از عوامل مهم در جذاب شدن این مسابقه بود .اگرچه درگیری های غیرفنی برخی بازیکنان از جمله رضا نورمحمدی و محمدرضا خلعتبری تا حدودی تلاش می کردند که بلکه بازی را به حاشیه بکشانند، اما داور این مسابقه خلاف جریان روند داوری موجود در فوتبال کشورمان حرکت کرد.

فوتبال ورزش پربرخوردی است و به همین دلیل است که در یک مسابقه وطنی به کرات شاهدیم که داوران ما در مسابقه مدام سوت بر دهان می شوند که همین سوت ها از سرعت و روانی فوتبال لیگ ما می کاهد اما روز گذشته حیدری این کار را نکرد و برای خطاهای کوچک، سوت خود را هزینه نکرد. او اجازه داد که سرعت بازی تا پایان مسابقه ادامه داشته باشد و امید است که در مسابقات آتی نیز چنین تدبیری از سوی داوران کشورمان برای مسابقات لیگ وجود داشته باشد.

3-کارلوس کی روش

همان طور که اشاره شد همه چیز برای جذاب شدن مسابقه پرسپولیس و سپاهان جور شد و پس از مدت ها کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی فوتبال ایران به همراه دستیارانش به ورزشگاه آزادی آمد و از نزدیک این مسابقه را تا آخر تماشا کرد.

کی روش که بارها به نقد مسابقات لیگ پرداخته این بار به دلیل سرعت بالای مسابقه و گل های فنی که رد و بدل شد شاید با خرسندی آزادی را ترک کرده باشد. او برخلاف گذشته دیگر برای تماشای یک مسابقه لیگ چرت نزد  و نه تنها خوابش نگرفت بلکه تا دقایق پایانی هم نظاره گر بازی بود.

شاید آمدن کی روش به ورزشگاه نیروی انگیزشی را میان برخی بازیکنان سپاهان و پرسپولیس افزایش داده بود. به ویژه جوانانی که می خواستند مقابل چشمان سرمربی تیم ملی کشورمان هنرشان را نشان دهند.

بله به قول «آلبر کامو» داستان فوتبال همان داستان عشق و زندگی است که میلیون ها نفر با آن زندگی می کنند و همین عشق و زندگی می تواند در کشورمان عینیت پیدا کند.برای آنکه بخواهیم ثابت کنیم این فوتبال فاسد نیست، باید از این دست مسابقات به وفور برگزار کنیم تا همه از این رشته ورزشی لذت ببرند. در روزی که هم سپاهان و هم پرسپولیس به دنبال پیروزی بودند و نیاز مبرمی به 3 امتیاز داشتند، امتیازها تقسیم شد اما فوتبال بُرد و این همان روایت عشق و زندگی است؛ زندگی که برای هر دو تیم همچنان ادامه دارد.