فوتبال آلوده به گناه !

امواج برخاسته از دریای متلاطم فوتبال ایران هر از چندی افکار عمومی را به بازی می گیرد و شهروندان ایرانی ذهنیت بدی به فوتبال پیدا میکنند . دوپینگ پدیده ای است که قبل از آغاز سال89 در فوتبال ما مطرح شد و گهگاهی حرفهایی از آن در رسانه ها مطرح می شود . اما چند روزی است که خبری مثل بمب خبری بین خبرها ترکید " 3 بازیکن لیگ برتری دوپینگی هستند "

بعد از این خبر و انکار از آن بازیکنانی که مورد اتهام قرار گرفته بودند امروز خبری بر روی سایت رسمی فدراسیون آمد که مسولان کمیته ضد دوپینگ این 3 بازیکن را که دو بازیکن تیم «استقلال » هم در بین آنها هستند فقط به درج و اخطار کتبی بسنده کردند و در واقع به نوعی موضع را ماست مالی کردند !!

دوپینگی ها بخشیده شدند و کمیسیون دوپینگ هم به اخطار کتبی اکتفا کرده است . این در حالی است که تنها یک پرسش در این میان باقی می ماند که اگر قرار بود همه چیز تا این اندازه ساده برگزار شود چرا اصلا اسم بازیکنان را مطرح کردید تا با آینده فوتبالی آنها بازی شود؟ اصلا چرا هزینه می کنید و از بازیکنان تست دوپینگ می گیرید که در پایان همه چیز را با یک اخطار کتبی حل و فصل کنید؟

درباره دوپینگ و رخنه آن به چند تیم لیگ برتری ، کمیته ضد دوپینگ فدراسیون برای مدتی فعال و دست به کار شدند . این یکی از همان موج هایی بود که در فوتبال ایران ایجاد شده و دکتر هاشمیان حتی چند وقت پیش به برنامه 90 رفت و توضیحاتی را ارئه کرد و پس از آن پرونده دوپینگ به بایگانی فدراسیون فوتبال رفت و از آنجا که فراموشی و نسیان عادت ترک نشدنی بشریت است ، خیلی ها یادشان رفت این پدیده مذموم تا کجا به بدنه فوتبال رسوخ کرده است .

پس از آن موج های بلند ، دریای توفانی آرام شد و دوپینگ در اتاق بایگانی خاک خورد تا با یک تلنگر دیگر بازارش داغ شود .

بحث دوم مربوط به تبانی و دلالی هایی است که در طول این سالها در فوتبال ما وجود دارد و کسی نمی تواند منکر آن شود . بار ها و بارها اتهام هایی شده و حتی در چند قسمت از برنامه های 90 در باره تبانی و دلالی صحبت شد اما آخر چه شد ؟ پرونده های اآنها چه شد ؟ چه کسی به آنها رسیدگی کرد ؟گهگاهی کسی حرفی می زند اما به دلایلی خاص مسئله مختومه اعلام میشود یا به مرور زمان فراموش می شود . یعنی در فوتبال ما تبانی نیست ؟ پاسخ با شما ..

فوتبال ما در برهه خاصی قرار دارد ؛ انتخابات فوتبال در پیش است و نامزدهایی که امتحان خود را پس داده اند! و شاید هم باز هم باید سکوتی دیگر در برابر اتفاق تلخی که در فوتبال ما میافتد انجام داد تا این مورد هم بگذرد اما دریغ که این موارد از بین نخواهد رفت .

در اینجا کسی به دنبال حقیقت نیست اصلا واقعیت سیری چند ؟ لابد همه منتظر شفاف سازی هستند و می خواهند اصل ماجرا را بدانند اما آیا کسی به آنچه افکار عمومی در انتظارش است می اندیشد ؟
توجه کنید فوتبال ما امروز متهم است ، حتی اگر این فوتبال آلوده به گناه نباشد انگ دوپینگ و تبانی به آن خورده ...

امروز برای مردم این سوال مطرح است که فوتبال ایران ی را چه شده است و چه کسی مسئول پاسخگویی به آنهاست ؟

در فدراسیون فوتبال باید سراغ یک نفر رفت که شهامت داشته باشد ، کسی که بتواند دوپینگ ، تبانی و هر عمل مذمومی که منتج به یک اتهام تازه علیه فوتبال ایران می شود را تایید یا تکذیب کند و برای ریشه کن کردن آنها چاره ای بیاندیشد .
فوتبال آلوده به گناه ، آن چیزی نیست که مردم می خواهند ...

نویسنده : سعید علیپور