فيتيله را بكش پايين آقاي فردوسي پور / بوي نفت گرفتي عادل خان!

در فاصله يك هفته به پايان مسابقات ليگ سيزدهم و در حالي كه پنج تيم شانس فتح جام دارند، شايد كسي انتظار نداشته باشد كه رسانه هاي ميانه رو و مدعي بي طرفي، به وضوح از علايق شان براي قهرماني يك تيم خاص پرده بردارند. در اين ميان به خصوص نقش رسانه هاي دولتي بسيار پررنگ تر است و آنها بايد كاملا مراقب باشند كه مبادا تريبون عمومي را وقف اميال شخصي كنند. عادل فردوسي پور اما با علاقه بيش از حدش به شكستن كليشه ها، ظاهرا حاضر نيست حتي به همين قاعده هم تن بدهد. اينگونه است كه وقتي سرپرست استقلال در آخرين برنامه نود از عادل سوال مي كند مايل است كدام تيم جام را از آن خودش كند، فردوسي پور بي محابا خودش را در تله مي اندازد: «اول نفت، بعد فولاد، آخرش هم سپاهان!» اين اولويت بندي مرد اول رسانه هاي ايران است؛ رنكينگي كه احتمالا براي تبرئه عادل از علاقه اش به سرخابي هاي پايتخت تنظيم شده و به شدت بوي ژست هاي بي منطق روشنفكري مي دهد.

فارغ از اين كه فردوسي پور از نظر منطقي حق داشته در برنامه اش دچار چنين جانبداري آشكاري شود يا نه، بايد به موضوع تعلق خاطر غريب عادل به نفت نگاهي دوباره انداخت. حدود دو سال پيش بود كه تهيه كننده و مجري نود براي نگه داشتن نفت در تهران لباس رزم پوشد و جانانه به دل دشمن زد. او چندين برنامه اش را به اين مساله اختصاص داد، برايش نظرسنجي گذاشت، از نمايندگان استان مركزي دعوت كرد و ده ها آيتم ريز و درشت در اين رابطه تدارك ديد. آن روزها آش آنقدر شور شد كه يك روزنامه هوچي گر سياسي با معرفي فردوسي پور به عنوان مشاور ورزشي شركت نفت، تقلا هاي او را در راستاي حفظ موقعيت سازماني اش توصيف كرد. البته كه اين اتهام غيرقابل باور بود، اما واقعيت اين است كه دلسوزي هاي عادل براي نفت، مدت هاست كه از حدود معقول و منطقي خارج شده است. گويا مجري نود حالا كه نفت را در تهران نگه داشته، خودش را «قيم» اين تيم مي داند و ابايي از ابراز عشق هاي داغ و بي پايان به كم هوادارترين تيم تاريخ فوتبال ايران ندارد!

اگر بتوان تمركز ويژه فردوسي پور روي تخلفات صادقيان قبل از بازي پرسپوليس و نفت را بخشي از وظايف حرفه اي او دانست، بي ترديد در مورد اظهارنظر حيرت انگيز وي در برنامه تحويل سال شبكه سوم نمي توان به اين جمع بندي رسيد: «اگر نفت قهرمان شود، من سور مي دهم!» حالا كه عادل كم كم بايد بساط سور و سات جشن اش را فراهم كند، هزار سوال بي جواب هست كه مخاطبان او را آزار مي دهد. در همين برنامه اخير نود، وقتي بحث اتهام كم كاري بازيكنان گسترش در مقابل نفت مطرح شد، فردوسي پور خيلي سرسختانه ابراز اطمينان كرد كه در فوتبال ايران از اين خبرها نيست! اين اتفاق در حالي رخ مي دهد كه در حادثه اي كم نظير، دروازه بان گسترش عليه برخي همبازيانش ايراد شبهه كرده و بازي آنها را «مشكوك» دانسته بود. در شرايط فعلي كه كميته انضباطي فدراسيون در خواب ناز به سر مي برد، آيا سزاست كه برنامه نود هم خودش را به آن راه بزند و از سندي با اين درجه از اعتبار، به اين راحتي چشم پوشي كند؟ آيا اين خوش خيالي هاي خام دستانه، صرفا به خاطر اين نيست كه پاي نفت در ميان است؟

از همه اين شبهات كه محصول سهل انگاري هاي عادل است اگر بگذريم، باز يك نكته مجهول ديگر باقي مي ماند؛ چرا نفت آقاي فردوسي پور؟ قهرماني چنين تيمي واقعا چه كمكي به فوتبال ايران خواهد كرد؟ در طول هفته هاي پاياني ليگ سيزدهم، سه نظرسنجي در مورد برنده نهايي جام به عمل آمده كه سهم نفت در مجموع تمام آنها به يك درصد هم نمي رسيده؛ چنين مجموعه اي قرار است با قهرماني اش چه گلي به سر چه كسي بزند؟ مهم ترين ركن فوتبال «مخاطب» است، درست مثل رسانه؛ بر همين اساس عادلي كه نفت و فولاد و سپاهان را در صدر علايقش براي قهرماني قرار مي دهد، چرا محتواي برنامه اش را براساس همين رده بندي تقسيم نمي كند؟ آقايان بيانيه داده اند كه هزينه اداره نفت در فصل جاري فقط 7 ميليارد بوده؛ فارغ از درست يا نادرست بودن اين رقم، نكته مهم اين است كه براي گرداندن چنين باشگاهي حتي يك ريال هم نبايد خرج مي كرده اند. اگر فوتبال اين مملكت مثل اغلب نقاط دنيا خصوصي باشد، كدام اسپانسر حاضر خواهد بود سر سوزني پول براي تقويت نفت بپردازد؟ تيمي كه هزار نفر هم در ايران حاضر نيستند مسابقاتش را حتي از تلويزيون تماشا كنند، طبعا بايد تبليغات كمتر و حق پخش بسيار ناچيزتري دريافت كند؛ اگر فوتبال ما اصولي اداره مي شد و اركان منطقي كسب درآمد منحصر به همين آيتم ها بود، آيا نفت قدرت تامين 10درصد از بودجه فعلي اش را هم داشت؟ فردوسي پور لابد دلش مي خواهد يك ايده ضد پوپوليستي داشته باشد، غافل از اينكه از آن سوي بام افتادن او، اتفاقي به شدت خطرناك تر است؛ آنجا كه عادل دستش را براي ناراحتي ميليون ها صاحب اصلي فوتبال در ايران رو به آسمان دراز كرده تا جام سيزدهم را به لخت ترين سكوهاي جهان هديه كند.