قرار ما این نبود...

سالها پیش به دنبال توپ دویدم یادم نمی آید که دقیقا چه زمانی عاشق این کره دوست داشتنی شدم اما خوب بخاطر دارم که کلاس دوم دبستان بودم که پدرم اولین توپ فوتبال را برایم خرید جادوی توپی که سالها با من ماند و می دانم تا دم مرگ هم همراه همیشگی  خواهد بود آن روزها که توپ را دیدم و بعدها به دنبال توپهای پلاستیکی دویدم و شیشه شکستم و ضربه خوردم  اشک ریختم برای باخت تیمم و نوای پیروزی و نخوت را نواختم به یاد نداشتم که قرار بود این توپ مرگ را برای من به ارمغان بیاورد.

 قرار این بود که فوتبال باشد و دعوا باشد و شکوه و شکایت باشد و فول باشد و فحش باشد دوستی باشد و رفاقت باشد و احترام باشد و درس مبارزه باشد و غرور ملی و جشن خیابانی باشد و سفیر صلح باشد اما قرارما با توپ این نبود که روزی شکسته شدن قهرمانی و خانواده ای را با توپ ببینیم آن گونه که با ناصر محمد خانی و علی اکبریان و مهدی فنونی زاده و مجتبی محرمی و... دیدیم.

  قرار نبود که تبانی و رشوه آشکار و سکوت رسانه ای را ببینیم.

 قرار نبود فحش به خانواده همدیگر را ببینیم قرار نبود غصه و غم  بی دلیلی در این فوتبال ببینیم.

 قرار نبود مرگ پسر بچه ای را ببینیم.

فرهاد مجیدی در 37 سالگی خداحافظی می کند و پسر بچه ای  دو روز غذا نمی خورد و سر انجام سکته قلبی می کند به توپ فوتبال سالهای دور خودم می گویم.
رفیق قرار ما این نبود.

سالها برای فوتبال نوشتنم و  حالا به قلم و کیبورد کامپیوترم نگاه می کنم و می گویم.
رفقا قرار ما این نبود.

براستی قرار نبود این فوتبال را اینقدر بزرگ کنیم که این همه  غم  در قلب نوجوانی ریخته شود دیده بودم که در این فوتبال شوم دو طرفدار به جان همدیگر افتاده و یکی هابیل و دگر قابیل می شود دیده بودم که در ورزشگاه متقی ساری و یا همین ورزشگاه یک صد هزار نفری تماشاچی بی نوا که امکاناتی ندارد برای دیدن بازی فوتبالی کشته می شود و آب هم از آب تکان نمی خورد دیده بودم در این فوتبال ستاره و مربی و مدیر و داور براحتی خرید و فروش می شوند  دیده بودم که شهرت چه بلایی بر سر ستاره هائی می آورد که نوجوان ساده سالهای دور و نزدیک چون من و همین پسر کوچولو  عکسهایشان را بر دیوار می زنند اما سکته قلبی یک پسر بچه برای خداحافظی یک ستاره 37 ساله درد آور  که هیچ بلکه فاجعه آور است به همه پدران و پسران  می اندیشم کدام پدری است که امروز  دلش نلرزد از این همه عشقی که به پسرش داده که فوتبال ببیند اگر قرار است که این فوتبال این گونه جوان بکشد چه خوشحالم که ورزشگاه های ما خالی است  شاید بگوییم که تقصیر فوتبال نیست که این پسر بچه سکته کرده است اما من می گویم این فوتبالفارسی است که قاتل این نوجوان است این فوتبالی که نه سازندگی دارد و نه حرف زیبا و نه فرهنگ دارد باعث شده که فوتبال به این روزبیافتد حالا فرهاد مجیدی خداحافظی کرده است و می خواهند او را برگردانند آخر چه فایده ای دارد ؟  اگر فوتبال ما این همه تهی نبود باز هم باید رفتن یک بازیکن 37 ساله این همه درد برای این پسرک بیاورد ما هم جنون داشتیم عاشق بودیم و از خداحافظی ها دلگیر می شدیم  اما آن روزها این همه درد نداشتیم این فوتبال پر درد چه از جان ما می خواهد ؟ می توانیم همه گونه حرف پشت سر این نوجوان بیاوریم اماپسرکوچولو نا امید از فوتبال و بازیهای کثیفش شدپسر کوچولو از بازیهای ستاره ها و دلارها و ... خسته شد پسر کوچولو  متاسفیم که ما همه ملعبه این فوتبالفارسی هستیم .