قصه تکراری برانکو

پرسپولیس در بازی ماقبل آخر در مرحله گروهی همان تیمی بود که مدتها است  نمایش می دهد. برانکو برای بازی با السد در تهران به تساوی فکر نمی کرد زیرا می دانست که اگر بازی در ازبکستان را ببرد باز هم در تهران نمی تواند با تساوی به مرحله بعد به عنوان تیم اول رود زیرا  نتیجه رو در رو  قرعه صدرنشینی را به نام تیم قطری می زند. از این رو پرسپولیس در برابر نسف قارشی همان قصه های قبلی را تکرار کرد.

برانکو دو هافبک بازی ساز خودش یعنی مسلمان و بشار رسن را روی نیمکت نشاند! اتفاقی که حکایت های تکراری برانکو را به نمایش می گذاشت. او در حالی از سیستم دو هافبک تدافعی تکراری استفاده می کرد که باز هم ربیع خواه را در کنار کمال کامیابی نیا به بازی گرفت و احمد نورالهی را به نیمکت میخکوب کرد تا بعنوان یار تعویضی وارد میدان شود. ربیع خواه همان بازیکن سر در گم و بی روحیه و کم کیفیت همیشگی بود و کمال کامیابی نیا در بسیاری از مواقع مجبور بود با خطاهای بی شمار جلوی ضد حمله ها را بگیرد!

 برانکو با سیستم 1-5-4 بازی می کرد و از شش هافبک استفاده می کرد اما با این همه در هنگام بازی سازی عملا در میانه میدان تکراری بود و با پاسهای اشتباه نمی توانست توپ  سالمی برای علیپور مهیا سازد.

 نقشه تکراری برانکو این بود که بازی از کناره ها و با استفاده از سانترهای دو هافبک کناری احمد زاده و امیری به سرانجامی برسد اما مطابق تکراری ترین برانکو جناح راست با حضور بازیکنانی چون احمدزاده و محرمی فعال تر بودند و در سمت چپ ماهینی زوج کاملا ناموفقی با امیری ساخته و این سوال را مطرح کرد که فلسفه برانکو از خرید بازیکنی چون شایان مصلح چه بوده است؟ مصلح که بازیکنی جوان تر و قد بلند تر و متخصص بازی در دفاع چپ است بعنوان بازیکن جانشین امیری که هافبک چپ بود وارد بازی شد و بار دیگر تکراری های برانکو را به نمایش گذاشت.

 سوال دیگر این بود وقتی قرار است تیم از جناحین بازی کند چرا بازیکن تخصصی در این نقطه به بازی گرفته نمی شود؟ پرسپولیس در این بازی هم تعویض هایش را دیر انجام داد و کسی نمی داند این تکراری ترین تا به کی قرار است باز هم تکرار شود؟

 پرسپولیس از این گروه صعود کرد اما بازی های ملال انگیزی که مدتها است در پرسپولیس و دقیقا از زمان ترک چوک تکرار می شود این سوال را مطرح می کند که پرسپولیس چه زمانی از این فاز رو به افت خارج می شود؟

 ذوق زدگی برانکو در پایان بازی نشان از کم خواهی این روزهای مرد اول پرسپولیس ها داشت!