قصه ی باقری

كريم باقري را مي شناسيم. او مردي است كه خيلي زود در فوتبال ايران نامي براي خود دست و پا كرده و بسيار سريع پله هاي ترقي را بالا رفت

اوج درخشش او انتقالش به آرمينيابيدلفيلد بود. آنجا كه به همراه دائي  قرار شد نسل جديدي از فوتباليستهاي ايراني را به دنيا معرفي كنند اما كريم باقري علي رغم استعداد و توانائي هيچگاه همت علي دائي را نداشت گوئي او با نوعي شكم سيري فوتبال بازي مي كرد و چنين بود كه علي دائي و يا هاشميان و مهدوي كيا بسيار موفق تر از او  در ديار ‍ژرمنها بودند.
 بعدها كريم به انگلستان رفت آنجا هم نماند و بعد به امارات و بعد به ايران بازگشت

كريم در عرصه ملي هم خيلي زود مطرح شد و همه به ياد دارند كريم در سنين بسيار جوان در تيم اعزامي به مسابقات  انتخابي جام جهاني 1993 در تركيب تيم ملي قرار گرفت و بعد در تيمهاي ملي ايران تا سال 2002 يار ثابت بود اما در سال 2002 درست در حاليكه در اوج پختگي بود به يك باره در سن 28 سالگي قيد تيم ملي را زد و به تيم ملي پشت كرد و بعد ها هم هيچگاه به تيم ملي نيامد تا روزي كه به دعوت علي دائي جواب مثبت داد و در بازي با امارات در راه مسابقات انتخابي جام جهاني 2010 !! به تيم بازگشت او 7 سال را فداي يك كلمه كرد " بي انگيزگي "


كريم باقري در هنگام خداحافظي از تيم ملي هم آنقدر بي انگيزه و بي توجه به شاخصهاي يك بازيكن بزرگ بود كه اجازه داد در يك مراسم حقيرانه از او استفاده تبليغاتي شود
كريم باقري به اين مسئله هم بسنده نكرد و در حالي كه همگان مي دانستند افشين قطبي مردي است كه در پي سفت كردن جايگاه خود در تيم ملي است و از اين رو حاضر است از هر چهره اي نظير حجازي و حاجيلو و پروين ... استفاده كند باز به قطبي اجازه داد بعنوان يك سياهي لشكر از او در تيم ملي اعزامي به بازيهاي جام ملتهاي آسيا 2011 بهره بگيرد .

باقري در تيم پرسپوليس هم سريال بي توجه به شخصيت قهرماني را ادامه داد و در حالي كه همگان مي دانستند كه او قادر نيست براي پرسپوليس حداقل در اين دو فصل آخر به ميدان رود اما وسوسه هاي چند صد ميليون توماني آنچنان او را احاطه كرده بود كه اين افتضاح آخر را بوجود آورد و اجازه داد يك نام در ليست بازيكنان پرسپوليس به هدر رود پولي بگيرد و بعد هم خيلي راحت پشت به تيم كند و در حاليكه ظاهرا صحبت از حمايت از پرسپوليس و دائي مي كرد به اردوي قطبي بپيونند و در اردوي تيم ملي تمرين كند و نشان دهد كه صحبتهايش در مورد آسيب ديدگي چون بقيه سخنانش بوده است.

 اين روزها صحبت و مذاكره پرسپوليس با چهار تيم اروپائي براي انجام مسابقه خداحافظي براي باقري است صحبتهائي كه جنبه هاي تبليغاتي آن براي سران باشگاه پرسپوليس بسيار بيشتر از خود باقري است

 همه مي دانند باشگاه براي بازيكني كه بدون توجه به قراردادي كه امضا كرده و تعهدي كه داده به يك باره تيم را ترك و در شرايط بحراني به اين تيم ضربه مي زند بازي خداحافظي تدارك نمي بيند مگر هدفي داشته باشد. اما شايد وسوسه پست عضويت در هييت مديره باز باقري را به اين بازي بكشاند كه همه مي دانند به احتمال زياد يك شعار تبليغاتي است زيرا كشاندن تيمهاي اروپائي به ايران كاري فراتر از محال است كه اگر نبود لااقل تيمهائي چون نيجريه و ...به ایران مي آمدند و سرمربي خارجي فوتبال ايران ماهها بود انتخاب شده بود اما در اين بين بازي كريم باقري هم جالب است كه مشغول ناز كردن است و مي گويد احتياجي به اين كار نيست چون به فوتبال ( بخوانيد به پرسپوليس ) فكر نمي كنم اما همه مي دانند نه بازي هست و اگر هم بازي باشد باقري باز هم حاضر است از خود خرج كند از حيثيت و اعتبار خود بگذرد تا آقايان باز شكر پراني كنند اما مي گوئيم آقاي باقري بس نيست ؟ آيا زمان آن نرسيده كه كمي بزرگ انديشي را در كنار بازي هاي بزرگ و تجربه هاي بي كرانتان بياموزيد ؟ آيا هنگام اين نرسيده كه ديگر بيش از اين بازيچه آدمها و بازيهاي سياسي نشويد ؟ باور كنيد پست و عكسها و ارتباطهاي اين گونه همان بلائي را بر سر تان مي آورد كه بر سر امثال پروين آورد.

 بيائيد كمي به خود و گذشته و عشق مردمي بيانديشيد كه شماره 6 تيم ملي و پرسپوليس هنوز برايشان حرمت دارد. كاش چنين باشد