قهـــر کرد و رفت؟ بگویید برگردد و بجنگد!

برای باشگاه پرسپولیس خطرناک ترین اتفاق این است که خیال کند باید با مماشات یا کدخدامنشی مسأله بیرانوند و کالدرون حل شود. این حتی مسأله ای نیست که به حل آن در باشگاه نیاز باشد. مربی تیم به هر دلیل بیرانوند را در فهرست بازیکنانش برای یک بازی قرار نداده و با اعتراض بیرانوند مواجه شده. این از بدیهی ترین حوادث در یک تیم است.

بقیه رفتارها البته باید کنترل شوند. واکنش بیرانوند به این تصمیم نیز اگر حتی ذره ای بیشتر از حدود یک بازیکن باشد، بی شک باید توسط باشگاه با پاسخ صریح مواجه شود اما فارغ از عکس های جعلی از درگیری بیرانوند و رادوشویچ یا نامشخص بودن نوع واکنش بیرانوند مقابل تصمیم کالدرون در محل تمرین، موضوع مهم این است که بدانیم اتفاق کوچک تر از یک بحران در پرسپولیس است.

ماجرای بیرانوند و کالدرون هنوز شباهتی به تصمیمات برانکو ایوانکوویچ درباره رامین رضاییان یا فرشاد احمدزاده ندارد. شباهتی به روابط نه چندان جالب بین جلال حسینی و کالدرون هم ندارد. این اتفاق را باید بی ارتباط به موارد دیگر دید و بررسی کرد و البته به نتیجه ای رسید که از پیش روشن است؛ ادامه کار و جنگیدن بیرانوند برای بازگشت.

برای بیرانوند فرصت دوباره ای ساخته شده تا باز هم بداند راه ایستادن درون دروازه تیم از تمرین و رقابت می گذرد. رادوشویچ هر بار برای پرسپولیس در سال های اخیر بازی کرد، نمایش های خوبی ارائه داد. او اما همیشه در مقابل تصمیمات برانکو و کالدرون مثل یک بازیکن حرفه ای رفتار کرد. بیرانوند اما حالا در اولین دوره ای که با چالش رقابت در پرسپولیس مواجه شده، انگار رنگ خود را باخته و واکنشی خارج از عرف نشان می دهد. این اما مسأله ای برای پرسپولیس نیست، بلکه تصمیمی است که علیرضا بیرانوند می خواهد علیه خودش بگیرد.

بیرانوند بی شک بشدت به خودش باور دارد. می داند چه مسیری را طی کرده و با چه قدرتی از موانعی بلند در راه موفقیت پریده. با چنین باورهایی عجیب است که او در هراس از رقابت، واکنشی غیرحرفه ای به خط خوردن از فهرست تیم داشته باشد.

بیرانوند چه بسا باید در واکنشی حرفه ای آنچنان مقابل این اتفاق محتاط عمل می کرد که مبادا نظر جدید سرمربی درباره او باعث شکاف هایی در تیم شود. شکاف بین بازیکن و مربی برای هر تیمی بدترین اتفاق است و باشگاه پرسپولیس اگر می خواهد مراقب چیزی در این جریان تازه باشد، باید از ایجاد شکاف جلوگیری کند. اتصال بین قهر بیرانوند و ماجراهای جلال حسینی و کالدرون می تواند برای پرسپولیس بحث هایی را بسازد که تا پایان فصل گریبان پرسپولیس را بگیرد.

بدون هیچ ملاحظه ای باید به حرف و حدیث های دیروز اشاره کرد، اینکه قهرها و اختلافات منجر به گفت و گوی بازیکنان با مدیرعامل باشگاه پرسپولیس شده و در این گفت و گوها درباره بازگشت برانکو ایوانکوویچ بحث هایی مطرح شده است. باشگاه پرسپولیس هرگز نباید با بازیکنانش وارد چنین مباحثی شود. ورود بازیکنان به این بحث ها پایان کار مدیریت یک باشگاه است و نمی دانیم این که اینچنین گفت و گوهایی در ساختمان خیابان شیخ بهایی شکل گرفته یا خیر.

باشگاه پرسپولیس از قهر ساده یک بازیکن و بیرون ماندنش از فهرست تیم برای یک بازی نباید برای خود بحران بسازد. بزرگترین بازیکنان پرسپولیس، از جلال حسینی و علیرضا بیرانوند تا بقیه حتی نباید اجازه ورود به چنین گفت و گوهایی را با مدیریت باشگاه به خود بدهند. فراموش نکنیم اگر نقدی به کالدرون در هر زمینه ای وارد باشد، در چنین موقعیت هایی مسئولیت باشگاه فقط یک نکته است، حمایت از تصمیم سرمربی، بدون کدخدامنشی، بدون مماشات با بازیکن، حتی اگر بازیکن مورد بحث به تعبیر انصاری فرد بهترین بازیکن آسیا باشد، که نیست.