قیام برای گلات

در یک شب جادویی، در 2ساعتی که بارها همه چیز عوض شد و ضربان قلب هواداران فوتبال در سراسر کشور بالا و پایین رفت، پرسپولیس موفق شد تراکتور را با نتیجه 3بر یک شکست بدهد و با 64امتیاز در فاصله یک هفته به پایان مسابقات لیگ بیستم، بخت نخست قهرمانی باقی بماند. اگر ذوب آهن از سپاهان امتیاز می گرفت، پرسپولیس همین یکشنبه شب کار قهرمانی را تمام می کرد. حالا اما چشم ها به هفته آخر دوخته شده؛ جایی که اگر سرخ ها پیکان را ببرند قهرمان خواهند شد و اگر مساوی کنند باید امیدوار باشند سپاهان 62امتیازی با تفاضل بیش از 3گل استقلال را شکست ندهد. از دل مسابقه پرسپولیس برابر تراکتور اما چند نکته باقی مانده است:

1ـ  کار جلال حسینی در پرسپولیس تمام است. حالا دیگر تردیدی در این مورد باقی نمانده است. کاپیتان پرسپولیس بدون دلیل مشخص برای چهارمین بازی پیاپی روی نیمکت نشست. البته این بار برخلاف 3مسابقه قبلی پرسپولیس گل خورد. همچنین فرشاد فرجی بعد از گل اول تراکتور یک بار در کورس کم آورد و بسیار خوش شانس بود که ضربه مهاجم این تیم به گل دوم تبدیل نشد. یک بار هم اواخر نیمه اول عمق دفاع پرسپولیس باز شد و ضربه بازیکن تراکتور در حالت تک به تک بیرون رفت. شاید اگر پرسپولیس این بازی را نمی برد، حالا خیلی بیشتر در مورد جلال حسینی حرف زده می شد. با این حال بعید است برای فصل بعد خبری از جلال در پرسپولیس باشد.

2ـ   بازگشت احسان پهلوان به ترکیب پرسپولیس عجیب بود. او هفته گذشته برابر ماشین سازی در ارنج نبود و این مسابقه تبدیل به یکی از بهترین نمایش های فصل سرخپوشان شد. با این حال مهدی عبدی بعد از آن نمایش درخشان از ترکیب بیرون رفت تا پهلوان برگردد. این اشتباه در نیمه دوم اصلاح شد. عملکرد عبدی طی 45دقیقه ای که به میدان رفت، عالی است؛ او 2گل زد و یک بار تیر دروازه حریف را لرزاند. عبدی پتانسیل بسیار بالایی دارد و شاید اگر نیم فصل اول بحران روحی او مدیریت می شد، این بازیکن الان در کورس آقای گلی قرار داشت.

3ـ   در فوتبال یک روز می تواند بدترین روز یک بازیکن باشد، اما او در یک لحظه همه چیز را عوض کند. این مورد بسیار رایج است و در مسابقه با تراکتور برای مهدی ترابی اتفاق افتاد. ستاره سرخ ها در این روز عملکرد خوبی نداشت، خیلی جاها محو بود و توپ هم زیاد لو داد، اما دریبل او و پاس رو به عقبش برای مهدی عبدی روی گل اول به معنای واقعی کلمه «استثنایی» بود. ترابی استعداد کم نظیرش را در این صحنه به خوبی نشان داد. اقدام او برای عبور از بازیکن حریف چسبیده به خط عرضی زمین، تصمیمی نیست که هر بازیکنی بگیرد. بعد هم آن پاس رو به عقب با چشم باز.

 4ـ  عیسی آل کثیر آماده نیست و اگرچه از زمان بازگشت به فوتبال چند گل حساس زده، اما مخصوصا بیرون از محوطه جریمه آن شادابی و طراوت لازم را ندارد. شهریار مغانلو هم همچنان امتیازش در «تنوع» بازی را به رخ می کشد. شوت های ناگهانی، ضربات سر، فوتبال درگیرانه و... مولفه های بازی شهریار است. در این بازی هم می توانست یک سوپرگل تکرارنشدنی با ضربه قیچی بزند، اما بخت یار او نبود.

5ـ  پرسپولیس در نیمه دوم تصمیم گرفت برای حرکت به سمت قهرمانی منتظر کسی نماند. نتیجه این تصمیم هم نمایشی متفاوت و کسب یک پیروزی مقتدرانه بود. فرمول نهایی گلات در بازی هفته آخر با پیکان هم همین است. پرسپولیس می داند نباید منتظر نتیجه گرفتن استقلال بی انگیزه برابر سپاهان باشد. پس راه قهرمانی فقط از پیروزی بر تیمی می گذرد که البته 9هفته است شکست نخورده است.