كانتونايي كه يقه نمي گرفت / لقب داشتن بد نيست آقاكريم!

بازگشت كريم باقري به پرسپوليس، از آن دست اتفاقاتي است كه خيلي ها روي مثبت بودنش تاكيد دارند. ستاره سابق سرخپوشان از زمان حضور دوباره روي نيمكت اين تيم، تلاش زيادي براي به سامان كردن اوضاع از نقطه نظر انضباطي به خرج داده است. تصاوير برخورد او با سوشا و خانزاده در قطر و نيز قاب هاي ماندگار از خشمش در قبال نافرماني پيام صادقيان، در همين مدت كوتاه رضايت بسياري از هواداران را در پي آورده است. كريم باقري در حالي به عنوان دستيار به كادر فني جديد پرسپوليس اضافه شده كه شايد حتي سرسخت ترين هوادارانش هم قبول داشته باشند كه از او يك مربي بزرگ در نخواهد آمد. درعوض آقاكريم با اقتدار خاص خودش، اين روزها وظايف سرپرستي تيم را انجام مي دهد و جور يكي مثل محمود خوردبين را مي كشد؛ مردي كه انگار از اصول اداره تيم، فقط نشستن روي همان صندلي اول را بلد است!

باقري اما اخيرا در نقد شرايط حاكم بر پرسپوليس مدعي شده دادن القاب مسي و رونالدو به بازيكنان، پدر فوتبال ايران را درآورده است. او از رسانه ها مي خواهد به بازيكنان مستعد كم توجهي كنند تا شايد آنها از راه به در نشوند؛ فرمولي كهنه كه اصرار دارد صورت مساله را پاك كند و ستاره ها را در يك محيط بسته آزمايشگاهي نگه دارد. ناگفته پيداست كه همه جاي دنيا فوتباليست ها به شدت مورد توجه هسند و رسانه ها يك لحظه هم آنها را رها نمي كنند. با اين وجود اين گروه از ورزشكاران معمولا ياد مي گيرند كه كار خودشان را انجام بدهند و در حاشيه ها غرق نشوند.

اصلا چرا راه دور برويم؟ همين آقاكريم كه حالا منتقد لقب دادن به ورزشكاران شده، خودش روزي توسط هزاران هوادار در ورزشگاه هاي مختلف كشور «باقري كانتونا» خطاب مي شد. شماره شش سابق تيم ملي اتفاقا از اين فريادها حظ مي كرد و يقه پيراهنش را هم بالا مي داد تا تصوير درست تري از ستاره مقتدر فرانسوي ارايه بدهد. با اين حال آقاكريم ظرفيت اين توجه را داشت و هرگز خودش را گم نكرد. او كارش را مي كرد و به پشتوانه زندگي سالمي كه داشت تا اواسط دهه چهارم زندگي اش حسابي روي فرم بود. بدون ترديد اگر همين تفكر سالم نزد برخي از ستاره هاي پرحاشيه امروز هم پيدا مي شد، هيچكدام از آن ها به خاطر چند بار تيتر يك شدن يا لقب گرفتن از سوي اهالي سكو دچار سوء تفاهم نمي شدند و راه را گم نمي كردند. اين وسط چيزي كه بايد اصلاح شود، ذهنيت آلوده اين رفقاست؛ آنها كه هنوز به هيچ كجا نرسيده، روح شان را به «توهم» فروخته اند و كره زمين را ملك طلق خودشان مي دانند.

اگر جنبه و ظرفيت وجود داشته باشد، حتي برادرخواندگي با مسي رونالدو هم نمي تواند به كسي لطمه بزند. درست مثل همين آقاكريم كه 15 سال در بالاترين سطح فوتبال ايران توپ زد و از اريك كانتونا، نهايتا فرم يقه اش را به ارث برد، نه لگد پراني اش به سينه هوادار تيم حريف را!